İyi okumalar..
Medya; Öykü'nün saçları örüldüğündeki hali.
■■■
"Başlıyorum hazır mısın?"
"Her zaman.."
"Tsioge.." (Egoist..)
"Alşab idah!" (Başla hadi!)
"Zib ne nos agvak kitte ay nimezyet ednive." (Biz en son kavga ettik ya teyzemin evinde.)
"Ee?" (Ee?)
"Agvak netkitte arnos kli en nıtpay?" (Kavga ettikten sonra ilk ne yaptın?)
"Ayamnalva mıtkıç etşi." (Avlanmaya çıktım işte.)
"İkep. Attayah ne niğidemves yeş en?" (Peki hayatta en sevmediğin şey ne?)
"Miğidves nınasni nedneb iniğidniskit kamyud mırınas." (Sevdiğim insanın benden tiksindiğini duymak sanırım.)
"Rüzö mirelid.." (Özür dilerim..)
"İlmenö liğed. İtçeg kıtra revşob ifalet nitte." (Önemli değil. Geçti artık boşver telafi ettin.)
Sarıldığımda oda gülüp sarıldı. Tabi Masal'lar konuyu bilmedikleri için anlamıyolardı. Oyunda öyle bitti sonu gelmemişti.
¤¤¤¤¤¤¤¤
Sabah Masal'ın üstüme atlamasıyla uyandım. "Noluyo beğğ?!" Masal üstümde zıplamaya başlarken ben daha yeni kendime geliyodum. Ani bi hareketle Masal'ı itip yüz üstü yatmaya başladım. Onun yere düşme sesi duyulunca zaferle tebessüm ederken Emre'nin yanımda olmamasınıda yeni anlamıştım.
Sonunda kalkıp Masal'ın "ya kalk işte Öykü okula yeni kişiler gelmişş diyorumm.." demesini susturabilmiştim. Gelmişse gelmiş yani. Bizene? Sanki bize geldiler..
¤¤¤¤¤¤¤
Saçlarımı iki yandan örüp dolaba yöneldim.(Medyadaki.) Dolaptanda siyah beyaz göbeği açık olan uzun kollu kazağımı aldım. Altıma siyah şortumu giydikten sonra siyah botlarımla ve siyah beremle tamamlicaktım. Makyajıda yapıp hazır oldum.
Bereyi takıp aşağıya indiğimde Emre'yi televizyon izlerken buldum. "Günaydın" dediğimde gözleri televizyondan çok zor bana dönsene bendede sabit kalmıştı. "Günaydın.." derken bile beni baştan aşağıya süzüyordu. Onu öyle bırakıp mutfağa gittim. Girmemle durmam bir oldu. Masal'la Mert tezgahta yiyişiyolardı. Onlar öyle bi odaklanmıştı ki benim geldiğimi fark etmemişlerdi. Tezgahtaki sürahiyi alıp suyu yüzlerine boşalttığımda ikiside bi anda durup bana baktılar.
"Ahahapduosjzkahs. Siz öyle liseliler gibi tezgahta yiyişirseniz sonu bu olur. Çocuk var yani böyle şeyleri görmek zorunda değilim ben."
"Öykü.."
İkiside bana dişleriyle tısladığında şirin sırıtışımı yolladım. Tabi beni kovalayana kadar. Koşup koltuğun arkasından Emre'nin kucağına atladım. "Emree koru beni öldürcek bunlar!" Emre gülüp anında sahiplenircesine kollarını açık olan belime doladı. "Niye kovalıyosunuz siz benim küçük sevgilimi?" Masal cırladı. "Üstümüze sürahi boşalttı!" Aynı küçük bi çocukmuş gibi parmağımla onları gösterdim.
"Tezgahta oturmuş liseliler gibi yiyişiyolardı!"
Masal göz devirdi. "Öykü zaten liseliyiz." Onu taklit ederken Emre gülmeye başladı. "O kadar oda varken kapısı kitlenen. Niye mutfak abi ya. Ahahajdhkqjd. Yer mi bulamadınız." Bende onunla beraber ibne ibne sırıtırken ikiside üstümüze uçtu.
