Loving the Girl Named Bullet (gxg) [Under Editing]

Chapter 68

I LOVE DARLYN LIM. WHY? LAH LANG, I JUST LOVED HER. THAT'S ALL. THANK YOU.

SORRY SA ERRORS. AND ENJOY!!

--------

-Dara's PoV-

I was sitting on the bench outside of the hospital and silently puffing on a cigarette to relax myself from all the stress that I have right now. Kakatapos ko lang din makausap si Tita Amanda ukol sa kondisyon ni Shayne, maging ng plano kong pagsasabi ng totoo kay Ale ay sinang-ayonan din niya pero dahil sa reaksyon ni Shayne ay sinuggest nalang nito na hayaan ko nalang daw si Shayne ang magsabi nito dito. Pilitin ko nalang daw itong umamin kay Ale. Muli kong hinithit ang sigarilyong hawak ko bago ko ito binitawan at tinapakan, binuga ko muna ang usok sa bibig ko bago ko nagdisesyonang bumalik na sa loob.

I was silently walking at the aisle of the hospital while looking at the floor at malalim na nag iisip hanggang sa naka salubong ko sa daan ang doktor na tumingin kay Shayne. Seryoso lang itong nakatitig sa'kin. Alam ko na meron itong importanteng sasabihin at malaki ang hinala ko na alam na alam ko kung ano iyon.

"How is she?" I break the silence between us. Huminga lang ito ng malalim bago sumagot.

"She's not good. I mean --- Ms. Lim, can you please be honest to me." Hinawi ko ang bohok ko't sumadal sa tiled wall nitong hospital. Ipinasok ko ang mga kamay ko sa bulsa ng pantalon ko bago ko ito tinitigan.

"To be honest for what, Dok?"

"About her medical records." She said habang tinititigan akong mabuti sa aking mga mata na para bang sa pamamagitam nun ay makakakuha siya ng sagot dito.

------

Kasalukuyan na akong naglakad papunta sa private room nitong hospital kong saan naka confine si Shayne. Huminga muna ako ng malalim bago ko pinihit ang door knob at pumasok sa loob.

"Princess." Mabilis akong lumapit kay Shayne ng marinig ko ang hagulhol nito habang tulog. Damn! Pati ba naman sa pagtulog niya si Ale parin ang iniisip niya?

-Bullet's PoV-

No....

Please No...

"No!!!!!" Mabilis akong napa balikwas ng bangon mula sa pagkakahiga ko. Pawis na pawis akong napahawak sa aking ulo. "Fuck!" Mahinang sabi ko. Tapos bigla nanamang nag flash back sa isip ko ang lumalayong si Alena.

"Alena!!!" Sigaw ko habang naka upo parin dito sa ibabaw ng kama. Nagkaroon na din ako ng idea na nasa ospital ako dahil sa dextrose na naka kabit sa kamay ko. Hindi ko rin magawang igalaw ang mga binti ko dahil namamanhid pa ito.

"Princess!!!! Balikan mo 'ko!!!!!" Umiiyak ng sigaw ko. "Mahal na mahal kita! Pakiusap!"

Mabilis naman akong napatingin sa pinto ng biglang bumukas ang pinto ng silid na inuukupahan ko hoping na si Alena ang makikita ko. Pero ganon nalang ang panhihinayang ko ng si Dara ang nakita kong pumasok.

"Bwesit naman, Shayne. Bat ka ba nagsisigaw dyan? Pwede ba, wala ka sa bahay niyo para umasta ng ganyan! May iba pang pasyente sa labas na nadidistorbo mo dahil sa pagsigawsigaw mo dyan." Inis na sabi nito sa'kin bago umupo ng upuan na katabi ng kama ko. "Respeto naman, Bullet Shayne."

Tinitigan ko lang ito habang nakatitig lang din siya sa'kin. Hindi ko alam kung ano ba dapat ang maramdaman ko ngayong katapat ko na ang taong may dahilan ng sakit na dinadanas ko ngayon. Pero sa kabilang banda, naisip ko din na wala naman itong masamang hangarin sa pag amin kay Alena. Nais lang din naman nitong makatulong sa sitwasyon ko.

"Oh, ano na? Ayos ka na ba?" Tanong nito sa'kin ng hindi ako magsalita, halata rin ang pag aalala nito sa'kin sa kanyang mga mata, though tinatago lang nito sa'kin.

"Dara." Sabi ko sabay hawak ng mahigpit sa kamay nito.

"A-ano bang problema mo?!"

"Dara please tulungan mo 'ko makipag balikan kay Alena." Lumuluhang sabi ko. Desperado talaga ako. I want her back. "Dara help me to explain my side, di niya kasi ako pinakinggan nung magpapaliwanag ako. Dara!!"

"What are you talking about?" Her face has full of curiosity. Didn't she knows it? Okey, maybe not.

"We broke up." Kitang kita ko ang pagka gulat sa mukha ni Dara. "Yes, w-we just. Pero ayaw ko! Ayaw ko talaga!" Malungkot na sabi ko habang yung mata ko naman ay lumuluha nanaman. Pero imbes na kaawaan ako nito ay tumawa lang ito. "Puta, Dara seryoso ako!!!" Sigaw ko dito sabay bato sakanya ng unan na nasa tabi ko.

"I think you've just got a bad bad dream, lover girl." She answered habang pilit na pinipigilan ang pagtawa. Buong pagtataka ko itong tinitigan. WTF! I don't get it. Tumayo ito at lumapit sa kama. She wipes my tears using her tumbs. "Take a rest, James. That's the thing you needed the most in this very moment." Sabi niya at maingat akong pinahiga sa kama. Sumunod naman ako.

"But how about my Princess?" Nag aalalang tanong ko dito. "I need to talk to her, Dara. Please. I need to talk to her." Pagmama kaawa ko dito.

Bumuntong hininga muna ito bago inayos ang kumot ko sa katawan. "Galing siya dito kanina." My eyes brighten when she said that. "But she have to leave dahil nakapangako na daw siya sa Kuya niya na dun siya matutulog sa bahay ng papa niya ngayon until sunday night." Tinitigan niya akong mabuti. "Shayne, di ko pa nasasabi sakanya ang tungkol sayo." Pag amin nito sa'kin. Pero bakit siya nakipaghi---- "And about dun sa break up thing that you're talking about? Tsk, nananaginip ka lang! Eh kasi kanina nung pumunta ako dito eh sinisigaw mo yung pangalan ni Ale habang umuungol ka. Di na kita ginising kasi baka nasa kasarapan kana sa panaginip mo eh. You know, nakakainis kaya pag nabibitin, 'di ba?" Malisyosong sabi nito sa'kin.

"Darlyn Lim!!"

"Ahahah, alright! Alright." She said at itinaas ang mga kamay. "Magpahinga kana't para bumalik na ang lakas mo para maka uwi na rin tayo. You know I hate hospitals, Shayne." Sabi ko sabay irap. "Tsaka, para ikaw na mismo ang umamin kay Ale tungkol sa kondisyon mo." Natahimik ako sa sinabing yun ni Dara. "Shyane, wag mo nang hintayin pa na magkatotoo yung panaginip mo." Tumango nalang ako bilang sagot.

Tumayo naman ito at nag unat ng mga braso. "Bibili muna ako ng pagkain sa labas ha? Babalik din ako agad kaya magpahinga ka muna." She said while walking towars the door. "Anyway, Shayne. I can NEVER be a perfect BESTFRiEND for anyone, but I can be a simple friend that will stay if ever you needed my hand." She said without looking back at me bago siya tuluyang lumabas ng silid.

Those words leave a smile on my face before I turn back to sleep.

Good evening.