KalbiM SensiN [alsel]

Taşınma

Güneş: selinn hadi ama seni bekliyoruz bi kıyafetlerini topluyamadın.!

Selin: Yaa teyzoş öyle söyleme geliyorum bikaç bişey kaldıı.

Nazlı: hadi be kızım ağaç olduk ya.

Selin: geldim geldim.

Güneş: çok şükür selin bi an hiç gelmiyceksin sandım altı üstü kıyafetlerini topluycaktın bütün evi sen taşısaydın herhalde hiç taşınamazdık.

Selin: öyle deme ama teyzoş napıyım ancak toparlıyabildim kıyafetlerimi odamla vedalaşamadım bile ben burayı çok seviyordum neden taşınmak zorundayız ki ?

Güneş: Bitanem bende burayı çok seviyorum ama seninde bildiğin gibi daha geniş daha rahat bir ev buldum ve kendime bir restorant açıyorum bu yüzden taşınmak zorunda kaldık.

Nazlı: haklısın selin bende çok seviyordum burayı burası bizim çocukluğumuzun geçtiği yer ama annem için her yere giderim hem gideceğimiz yerde çok güzelmiş hep iş adamlarının zengin kısmın kaldığı bi yermiş.

Selin: Hıh zengin züppelerle doludur şimdi hiç çekemiycem.

Taksici: geldik efendim 60 tl. Valizleri taşımanıza ardım edeyim mi?

Güneş: buyrun. Zahmet olucak ama..

Nazlı-Selin: inanmıyorum.! Çok gizel bi yer yaşasınn.

Güneş: hadi bakalım öyle durmayında yardım edin hava kararmadan yerleşelim Allahtan temizliği önceden yaptırmıştım.

Selin: çok şükür sonunda bitti yerleştik artık çok gizel bi ev veee en güzel odası benim.

Nazlı: hiçtebile en güzel oda benim ki.

Güneş: kızlar ikinizinde odası çok güzel ama üzgünüm en güzeli benim ki.

Selin: Teyzoş böyle diyince nazlıyla ben şok olduk yani en gizel oda benimkiydi ve ikiside kabullenmiyorlardı neyse en iyisi böyle sonra benim odamı isterler fln Allah korusun diye düşünürken telefonum çalmaya başladı.

Güneş: selin kim bu saatte seni arıyor?

Nazlı: oo selin hanım hayırdır bu saatlerde arnmalar felan bilmediğimiz bişey mi var?

Selin: saçmalama nazlı. sakin ol teyzoş telefonumu alıp geliyim bakalım kimmiş.

Güneş: selin noldu niye kapattın kimmiş arıyan?

Selin: boşver teyze.

Güneş: selin kim dedim?

Selin: babam.. Dememle telefonum tekrar çalmaya başladı bundan öncede 6 kez aramış ama yerleşirken duymamışım açma kararı verdim ve açtım.

Selin: Alo?

Zafer: Alo kızım naber?

Selin: iyiyim sağol.

Zafer: bende iyiyim selincim sağol. Yerleştiniz mi? Geçen teyzen taşınacağınızı söylemişti. Birşeye ihtiyacın var mı?

Selin: iyi olduğun belli. Evet yerleştik.
Sana ihtiyacım var.

Zafer: Biliyorsun ben burada yaşıyorum Türkiyeye gelemem burada bir hayatım bir düzenim var senin sorumluluğunuda kaldıramam buna hazır değilim.

Selin: ne zaman hazır olacaksın? doğduğumda hazır değildin büyüdüm gine hazır değildin şimdi yaşlanmaya başladım. Öldüğümde mi hazır olacaksın?

Dedim ve telefonu yüzüne kapattım. Bütün bu söylediklerime ve hissettiklerine rağmen geri aramadı. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım işte bu yüzdn açmak istemiyprum telefonlarını.. Bir baba nasıl böyle olur ya anlıyamıyorum bende annemi kaybettim hemde onu hiç görmedim bile o nasıl bu kadar acımasız olur nasıl bu kadar bencil olur benim ona ihtiyacım oldu hemde her zaman o ise hiçbir zaman hazır değildi..

Umarım herkes beğenir kısa bir başlangıç oldu ama devamı gelicek iyi okumalar..