My Bestfriend is my lover

Chapter 5 (friendship task 1)

1 araw, nakita ko si Tristan, sa rooftop ng condo, nag-iisa, umiiyak habang sinusuntok yung pader. nilapitan ko sya

"hesh! tama na! ba't mo ginagawa yan? ano bang nangyayari sayo?"

minsan lang kasi sya mag ganon, pag may problema lang(malaking problema)

"Wala na kami ni Angela!!! angela!!"

patuloy sya sa pagiyak, nagulat ako...ngayon lang sya umarte ng ganon..lahat ng gf nya dati wala syang sineryoso, kaya wala syang paki kung magbreak sila noon, pero iba tong kay angela...ibig sabihin sineryoso nya ito...

"huh? bak....."

"dahil sayo!! dahil lagi kang nakabuntot sakin!!"

hindi ko sya maintindihan

"ako?? kumalma ka muna Hesh please...pag-usapan natin 'to"

"umalis kana Princess Christine! kung di dahil sayo hindi kami nag break, layuan mo na ako!"

pinipilit kong hindi magalit pero gusto nya..

"sabihin mo muna sa akin kung bakit?!"

"pinag selosan ka nya! lagi ka kasing nakadikit sakin, pinilit kong magpaliwanag pero ayaw nyang maniwala!!! umalis ka na!!!"

Hesh why are u doing this???

"FINE Tristan!!! lalayo ako pero wala akong kasalanan, kung di ka lumapit di mangyayari 'to! maiintindihan ko naman kung ayaw mo kong lapitan eh! at naiintindihan ko ang kinalalagyan mo ngayon!! "

umalis na ako, hindi ako yung tipo ng babae na makaaway lang yung bestfriend iiyak na..mag aalala lang ako, makakamiss. may pagka lalaki kasi ako pero babae ako magdamit kaya lang mas close talaga ako sa boys,, di kasi sila choosy sa friends at anytime pwede mong kasama.