Always and Forever (JaDine Fanfic)

❤ 28

As you wish mariannerayos1 here's the UD 💕

Nadine' POV

"Bret, what we will do to her?! She's deeply and madly inlove," nagising ako sa sigaw na yun sa tabi ko.

"I don't know. Basta ang alam ko kailangan natin siyang bantayan. She needs to move on,"

Nagkunwari akong tulog para marinig pa ang ilan nilang paguusapan. I'm thankful kasi may friends pa rin ako.

"Wala ka ba talagang alam sa nangyayari? Ang alam ko mahal na mahal ni James si Nadine? Bakit ganun?"

"Wala," simpleng sagot ni Bret.

"Gaaaah! This is so frustating. Ano bang nangyayari dyan sa kaibigan mo!"

Sumilip ako sa ginagawa nila si Yassi ayun nakayuko hawak-hawak ang buhok para siyang naluluka.

Nakita ko si Bret papalapit sa akin kaya pumikit uli ako.

Naramdaman ko ang paghimas ni Bret sa buhok ko.

"Don't worry, princess. I may not be your prince but I can be your knight and shining armor. I love you," at hinalikan niya ako sa noo.

Sana pala kay Bret nalang ako na-inlove. Mai-inlove na nga lang kasi sa halimaw pa eh.

Naramdaman kong may pumasok sa kwarto ko.

"Hey, kamusta siya?" Ohh. Baka yung tatlo.

"Ayos lang." Sagot ni Yassi. Babae ang boses eh kaya alam ko.

Sumilip ako sakanila nakita ko hi-nug ni Andre si Yassi. Buti pa sila going strong. Kami ni James... Ahhhh. Nevermind.

Nagunat-unat na ako para naman 'di na ako mahirapan kakasilip. Hirap magtulug-tulugan eh.

"Gising na pala siya," -Kobe.

"Hey, Nadz, how are you na?" -Joseph.

"Fine," I said. Bret hugged me. Problema nito?

"Sana ako nalang minahal mo," bulong niya sa tenga ko.

Inalis ko yung yakap niya.

"Ayos lang ako! Ano ba kayo. Hahaha." Alam ko pilit yung tawa na 'yon. Pero anong magagawa ko? Kailangan ko ng magpakatatag.

"Hay nako. Eto talaga! Kung ikaw si pinocchio malamang 'yang ilong mo? Humaba na." Sabi ni Kobe. Nagtawanan naman silang lahat sa sinabi ni Kobe.

"Kaya nga. Tama si Kobe, Nadz." Pagsang-ayon naman ni Joseph.

"Dami niyong alam, 'no? Tara nga kain tayo sa baba!" Sabi ko at lumabas naramdaman ko naman na sumunod sila sakin.

Habang kumakain kami biglang nag-salita si Yas.

"Pero, Nadz. We're here for you. Nandito kami para tulungan kang kalimutan s'ya."

"I'm okay,"

"Nako! Ayan nanaman ilong mo humahaba!" Singit ni Kobs.

"Tigilan mo nga, Kobs." Sagot ko.

"Ay. Bad mood si ateng,"

"Pero, seryoso, Nadz. You need to forget him," -Joseph.

"Haaaay. Sabi ko okay lang ako,"

"Nadine, stop saying that you're okay. We know naman na hindi eh." Bret.

"Sarili ko 'to. Kaya mas alam ko kung okay ako o hindi." Sabi ko at nagpatuloy sa pagkain.

Nakaramdam ako nang may humampas ng lamesa.