Ερωτεύτηκα τον Άντρα μου.

Chapter 7

"Γεια σου αδερφούλη"

"Μάθιου τι κάνεις εσύ εδώ;" ρώτησε ο Ίαν με ένα δολοφονικό βλέμμα.

"Μα δεν είναι αγένεια να μην γνωρίσω την πανέμορφη γυναίκα του μεγάλου μου αδερφού; Αφού αυτό το σπίτι ανήκει και στους τρεις είπαμε να έρθουμε για μία επίσκεψη" είπε ο Μάθιου που είχε ήδη σηκωθεί και πήγε προς τον αδερφό του. Εσύ κοκκίνισες με το σχόλιο του και ο Ίαν το πρόσεξε.

"Ήρθε και ο Όλιβερ;" ρώτησε ο Ίαν.

"Όχι ακόμα απλά μεταφέρθηκαν τα πράγματα του" είπε ο Μάθιου και σταύρωσε τα χέρια.

"Κάρολαιν έρχεσαι λίγο που θέλω να σου πω κάτι;" είπε ο Ίαν θυμωμένα.

Εσύ σηκώθηκες και τον ακολούθησες μέχρι το γραφείο του. Όταν μπήκατε στο δωμάτιο εκείνος έκλεισε την πόρτα με δύναμη και κάθισε. Κάθισες απέναντι και τον κοίταξες.

"Θέλω να μείνεις μακριά από τα αδέρφια μου. Κυριότερα τον Μάθιου" είπε ο Ίαν. Το βλέμμα του είχε γίνει κρύο και το ήθος του ήταν απότομο.

"Μα γιατί;" ρώτησες.

"Γιατί έτσι είπα!" φώναξε.

Σε έκανε να πηδήξεις από τιν φόβο ελάχιστα. Σηκώθηκες και χωρίς να τον ξανακοιτάξεις έφυγες. Όταν έκλεισες την πόρτα ο Ίαν έβρισε και έριξε κάθε έγγραφο που βρισκόταν στο γραφείο του κάτω. Καθώς πήγαινες στο δωμάτιο σου έπεσες πάνω σε κάποιον.

"Συγγνώμη" ψέλλισες.

"Είσαι η Κάρολαιν σωστά;" ρώτησε το αγόρι. Σήκωσες το κεφάλι σου και τα μάτια σου συνάντησαν δύο μέλι. Τα καφέ μαλλιά του έμοιαζαν σαν κορμό δέντρου.

"Ναι" απάντησες.

Εκείνος χαμογέλασε πλατιά και κατάλαβες πόσο χαριτωμένος ήταν. Σαν μικρό παιδί. Σου έδωσε το χέρι του και είπε:

"Με λένε Όλιβερ, χάρηκα για την γνωριμία"

"Και εγώ" είπες και χαμογέλασες.

"Θα σε πείραζε να με συνοδέψεις για τσάι;" ρώτησε.

Εσύ σκέφτηκες οτι σου είπε ο Ίαν αλλά ο Όλιβερ φαινόταν πολύ φιλικός και ήταν κοντά στην ηλικία σου. "Ναι φυσικά" είπες.

"Ελπίζω ο αδερφός μου να μην έχει πει να με αποφεύγεις" είπε ο Όλιβερ και σούφρωσε τα χείλη. Πραγματικά ήταν πολύ γλυκούλης σαν μικρό παιδί.

"Και ας μου το έχει πει δεν βλέπω το γιατί να το κάνω" είπες.

"Συνήθως τα πηγαίναμε καλύτερα εγώ και αυτός παρότι με τον Μάθιου. Ξέρεις ο Μάθιου πιστεύει οτι είναι υπεράνω από όλους μας απλά μεγάλωσε στην σκιά του Ίαν όπως και εγώ μα δεν με πείραζε τόσο. Ο Μάθιου ήθελε να τον ξεπεράσει και κάνει τα πάντα για να βρίσκεται σε χάσμα με τον Ίαν ακόμα και αν δεν το θέλει. Αλλά είναι καλός αδερφός. Εσύ έχεις αδέρφια;" ρώτησε ο Όλιβερ.

"Όχι δυστυχώς. Αλλά πάντα ήθελα έναν μικρό αδερφό" είπες.

"Θα γίνω εγώ ο μικρός αδερφός σου" είπε ο Όλιβερ και χαμογέλασε.

Μιλούσατε για πολλά πράγματα και έμαθες ότι έχει ένα δικό του μικρό μέρος της εταιρίας το οποίο διευθύνει. Ήταν κάτι που του άρεσε να κάνει. Δεν είχε ιδιαίτερες σχέσεις με τα αδέρφια του αφού όλοι ήθελαν κάτι διαφορετικό να κάνουν.

"Βρε βρε βρε Όλιβερ βρήκες παρέα βλέπω" άκουσες τον Μάθιου να λέει ακουμπησμένος στην πόρτα πίσω σας.

"Η Κάρολαιν είναι υπέροχη παρέα" απάντησε ο Όλιβερ.

"Και πολύ όμορφη" είπε ο Μάθιου καθώς σε πλησίασε.

"Λοιπόν Κάρολαιν ευχαριστώ για την παρέα" είπε ο Όλιβερ και σε σήκωσε. Σε πήγε στην πόρτα και τον ευχαρίστησες που σε έσωσε τελευταία στιγμή.

"Δεν έχεις καθόλου πλάκα Όλιβερ" είπε ο Μάθιου και κάθισε.

"Αυτό ήταν πάντα το πρόβλημα σου ποτέ δεν συμπάθησες κανέναν και απλά το συμφέρον σε ένοιαζε" είπε ο Όλιβερ και ήπιε μια γουλιά τσάι.

"Συμφωνώ απόλυτος" είπε ο Μάθιου και χαμογέλασε σατανικά.

Ανέβηκες στο δωμάτιο σου. Σκέφτηκες ότι θα έκανε χειρότερα τα πράγματα αν πήγαινες στο δωμάτιο του Ίαν και έτσι και αλλιώς χρειαζόσουν λίγη απόσταση. Βέβαια ο Ίαν περίμενε να έρθεις και θύμωσε που δεν πήγες. Ξάπλωσε στα κρύα σεντόνια και ακούμπησε την μεριά που θα έπρεπε να κοιμόσουν. Εσύ πήρες αγκαλιά ένα μαξιλάρι νιώθοντας μοναξιά και κοιμήθηκες.

Λίγο μικρό αλλά στα επόμενα θα βάλω μεγαλύτερα. Τα λέμε

Αναστασία♥