Ερωτεύτηκα τον Άντρα μου.

Chapter 6

Ο Ίαν βρισκόταν εταιρία. Οι άλλοι τον φοβόντουσαν αλλά του είχαν και σεβασμό. Ο Ίαν πήρε τον καφέ από την γραμματέα του και κάθισε στην καρέκλα του. Ο καλύτερος του φίλος ο Στέφαν βρισκόταν εκεί.

"Θα καλύψουμε το ατύχημα και τα media δεν θα μάθουν τίποτα" είπε στον Ίαν. Ήταν το δεξί του χέρι στην εταιρία.

"Πρέπει να βρούμε αυτόν τον μπάσταρδο κατάλαβες;" (συγγνώμη για την βρισιά) είπε ο Ίαν θυμωμένα.

"Έχω μια μικρή λίστα από ονόματα βέβαια δεν είμαι πολύ σίγουρος" είπε ο Στέφαν.

Ο Ίαν πήρε την λίστα και την διάβασε.

"Θέλω περισσότερα" είπε και ο Στέφαν έφυγε.

Η Κάρολαιν είχε ήδη ξυπνήσει και βρισκόταν στην βεράντα διαβάζοντας ένα βιβλίο.

"Με κοίταξε με αυτά τα μάτια που εδώ και τρια χρόνια ονειρευόμουν να ξαναδώ. Τον αγαπώ. Το πιο ωραίο συναίσθημα στον κόσμο είναι η αγάπη. Έτρεξα στην αγκαλιά του δίχως μα υπάρχει αύριο. Ήμασταν οι δύο μας μόνο. Τίποτα άλλο δεν μας ένοιαζε. Όλα τα προβλήματα είχαν μπει σε μια βάρκα και είχαν πλεύσει μακριά μας. Επιτέλους ήμασταν μαζί. Μετά από τις δυσκολίες, τα εμπόδια και τους αντιπάλους ήμασταν μαζί. Πρέπει να μάθουμε ότι η ευτυχία δεν πηγάζει από κάτι υλικό αλλά από έναν άνθρωπο που μας δημιουργεί συναισθήματα. Πάντα να ξεπερνάτε τα εμπόδια μαζί, όσα και αν είναι. Γιατί ο πραγματικός έρωτας συμβαίνει μια φορά στην ζωή μας. Ας το απολαύσουμε λοιπόν"
    

Σκούπισες ένα δάκρυ που είχε κυλήσει στα μάγουλα σου. Φαντάστηκες ότι ήσουν η πρωταγωνίστρια και ο Ίαν ο πρωταγωνιστής. Μετά το πρώτο σας φιλί κατάλαβες οτι αγαπούσες τον Ίαν. Όσο κρύος, απόμακρος και να ήταν. Αλλά όσο γλυκός και ζηλιάρης. Όταν τον είδες να κλαίει για πρώτη φορά η καρδιά σου έσπαγε σε μικρά κομμάτια μα ένιωσες και χαρά επειδή είδε μια άλλη μεριά του.

"Κάρολαιν χρειάζεσαι κάτι;" ρώτησε η Μαίρη όταν βγήκε στην βεράντα.

"Όχι ευχαριστώ. Αν ήθελες θα μπορούσες να καθίσεις να μου κάνεις παρέα" είπες και χαμογέλασες. Το χέρι σου καλυτέρευε και οι γρατσουνιές στο πρόσωπο σου είχαν εξαφανιστεί. Ο Ίαν περνούσε πολύ χρόνο μαζί σου τις τελευταίες μέρες και έμαθες καλά για αυτόν. Του άρεσε να παίζει πιάνο και έκανε μαθήματα από μικρή ηλικία. Είχε ένα σκύλο και ήταν ο μόνος του φίλος στην έπαυλη. Σπούδασε στο εξωτερικό και ήταν ο πρώτος στην ηλικία του που διηύθυνε μια τεράστια εταιρία. Δεν μιλούσε με τα αδέρφια του πολύ και δεν τον ενοχλούσε. Η Μαίρη τον μεγάλωσε και ήταν σαν δεύτερη μητέρα του. Ήταν κλειστός χαρακτήρας από μικρός. Δεν του αρέσουν οι ψεύτες και οι υποκριτές. Επίσης δεν του αρέσει το κρύο και μισεί τον χειμώνα. Δεν του αρέσει καμία γιορτή, μισεί τα Χριστούγεννα γιατί ήταν πάντα μόνος αλλά συμπαθεί το χιόνι γιατί η μητέρα του ήταν άσπρη σαν αυτό. Αλλά και αυτός έμαθε για σένα. Έμαθε ότι χορεύεις, οτι μισείς και εσύ το κρύο γιατί κοκκινίζεις εύκολα, οτι ποτέ δεν είχες κατοικίδιο, οτι είσαι μοναχοπαίδι και οτι σου αρέσουν οι εκδρομές στην εξοχή. Επίσης και στους δύο αρέσει η θάλασσα. Όχι για κολύμπι για αγνάντεμα.

"Μαίρη, έχουμε έναν καλεσμένο" είπε ο Σεμπάστιαν όταν σας βρήκε.

Δίπλα του βγήκε ένα αγόρι με ξανθά μπουκλοτά μαλλιά και μπλε μάτια.

"Γεια σου Κάρολαιν είμαι ο Μάθιου"

Ο Ίαν γυρνούσε από την εταιρία όταν πρόσεξε να αδειάζουν βαλίτσες από ένα αμάξι. Μπήκε στο σπίτι και άκουσε ομιλίες. Όταν άνοιξε την πόρτα του σαλονιού είδε τον αδερφό υου να κάθεται δίπλα σου και να σου μιλάει. Όταν κατάλαβε οτι κάποιος μπήκε γύρισε και είπε:

"Γεια σου αδερφούλη"

Γεια σας. Λίγο μικρό κεφάλαιο αλλά δεν πειράζει. Εκείνο το στοιχακι που είναι σε εισαγωγικά δεν είναι απο βιβλίο το έγραψα εγώ. Ελπίζω να σας άρεσε το κεφάλαιο. Τα λέμε

Αναστασία♥