Forever With You - Harry Styles

deel 5

Na veel make up en een kwartier later trekt Laura me eindelijk uit de stoel. 'Je gaat je nu als de wiederweerga omkleden. Kleding ligt in het hok.' Ik knik verdwaasd en trek het gordijn van het hok achter me dicht.

Yara! Ben je klaar?' Hoor ik Laura gestrest roepen. 

'Ja!' Roep ik terug en trek het gordijn weer open. 

'Mooi.' Zegt Lisa, die er ook bij is komen staan. 'Volg me.' Ik knik en loop achter Lisa aan.

'Je zegt niks uit jezelf en antwoord alleen als ik je toestemming geef.' Zonder te wachten op mijn antwoord trekt Lisa de deur open.  Er zit een onbekende man aan een bureau en Harry zit tegenover hem. Wat doet Harry hier? Harry trommelt ongeduldig met zijn vingers op het tafelblad en staart naar een schilderij aan de muur. 

'Aha, daar zijn jullie eindelijk.' Zegt de man. Hij wijst naar de lege stoel naast Harry als teken dat ik kan gaan zitten Zodra ik zit begint de man te praten 'Ik ben Simon Cowell, manager van One Direction en baas van platenbedrijf SYCO. Jij bent Yara, toch?' Vraagt hij. Voordat ik antwoord kijk ik Lisa aan, die me toeknikt. 

'Ik ben Yara Bakker. Ik kom uit Nederland en ben naar Los Angeles gekomen voor mijn studie visagie.' Simon knikt.

 'Aangenaam kennis te maken.' Ik schud zijn hand en kijk naar Harry. Simon ziet dat en vraagt: 'Je kent Harry al van je vorige shoot, toch? Ben je fan van One Direction?' 

'Nee, ik ben geen fan van One Direction.' Antwoord ik. Simon vraagt nog wat dingen over studies en of ik veel relaties heb gehad. Ik beantwoord alles zo beleefd mogelijk, maar barst ondertussen van nieuwsgierigheid. Na honderden, voor mijn gevoel, vragen later klapt Simon in zijn handen. 'Ik ben tot mijn besluit gekomen. Ik denk dat jij en Harry geweldig bij elkaar passen.' Zegt Simon zelfvoldaan. Wacht, wát? Ik, samen met Harry? Nee! Ik bedoel, ik ken hem niet! Als versteend blijf ik zitten in mijn stoel. 

'Godverdomme Simon, niet nog een keer! Was Taylor niet genoeg?' Schreeuwt Harry terwijl hij de kamer uit stormt. Ik hoor hem luid vloekend over de etage stampen en hoor iets kapot vallen. 

'Sorry voor zijn uitbarsting.' Verontschuldigt Simon zich. Ik heb geen zin om te reageren dus knik ik maar. 'De bedoeling is dat jij en Harry voor een half jaar een stelletje spelen. Harry komt de afgelopen tijd vaak negatief in het nieuws door een aantal scharrels, en dat is niet goed voor de reputatie van One Direction. De media zal minder aandacht aan Harry geven wanneer hij een vaste, langere relatie heeft. Ook zal het bij jou in je voordeel werken; je krijgt meer opdrachten en verdient meer. Je krijgt sowieso een weeksalaris van tweeduizend euro. Morgenochtend vertrek je naar Engeland, om samen te gaan wonen met Harry. Alles is al geregeld met je studie, je krijgt online les of je stopt er volledig mee, maar die keuze is aan jou. Als de tour start, ga je mee. Morgenochtend om half 12 halen we je op, dus zorg dat je al je spullen ingepakt hebt. We sturen je nog een mail met verdere dingen die je moet weten. Fijn je gesproken te hebben, Yara. Misschien is het beter dat je Harry gaat kalmeren en vertelt wat ik je net heb verteld.' Met grote ogen kijk ik toe hoe Simon na die woorden de kamer uitloopt. 

'Yara, gaat het wel? Je ziet er een beetje witjes uit.' vraagt Lisa.

 'Uhm, ja het gaat wel, hoor. Ik, ik moet naar Harry toe. Denk ik.' Stotter ik. Lisa knikt, blijkbaar niet in de gaten hebbend dat ik in shock ben. 

Wanneer ik naar buiten loop zie ik Harry al meteen tegen de muur aan staan. Huilend?! 'Hey...' Zeg ik zachtjes. 

'Wat moet je? Naar mij komen kijken hoe het gaat?' Snikt Harry. 

'Eigenlijk wel, ja.' Zeg ik terwijl ik naast hem tegen het muurtje aan ga staan. 

'Nou, je hebt het gezien. Nu kan je gaan.' Mompelt hij. 

'Nee.' Vertel ik hem simpel. Verbaasd kijkt hij op. 'Ik ga niet. We moeten verdomme een half jaar een relatie faken en jij wilt meteen al ruzie maken? Alsjeblieft, man! Ik ken je nog niet goed, maar goed genoeg om te weten dat je een vervelende, egoïstische, rijke jongen bent die denkt dat hij kan zingen. Morgen vliegen we al naar Engeland, ik moet bij je gaan wonen en ik ben nog niet eens een maand in Los Angeles.' Snauw ik, zelf ook verbaasd van mijn felle woorden. 

'Mooi, ik denk dat jij een verwaand modelletje bent die denkt dat ze mooi is.' Krijg ik terug. Ik grinnik. 'Ten eerste: Ik ben gescout, ik heb hier niet voor gekozen. Als het aan mij ligt, maak ik mijn studie rustig af en vertrek ik weer naar Nederland. Ten tweede: Ik ben niet verwaand. Ik en mijn ouders hebben vanaf mijn tiende gespaard om deze fucking studie te kunnen volgen.' Verslagen draait Harry zijn hoofd om, daar kan hij natuurlijk niet tegenin. Dan gaat Harry's telefoon. 

'Simon.' Zegt hij kwaad. Druk gebaar ik dat hij luidspreker aan moet zetten, maar hij negeert me. 'Nu? We kennen elkaar niet, en fuck, kon je geen áárdig iemand uitkiezen?' Zegt hij terwijl hij gemeen naar mij kijkt. Ik haal diep adem, mezelf inhoudend om hem geen mep te verkopen. 'Ik ga geen fucking handjes houden of beschermen!' Zegt Harry terwijl zijn knokkels wit kleuren. 'Dag, Simon' snauwt hij in de telefoon en hangt op. 

'nou, Mister Selfish, wat zei Simon?' vraag ik, niet verwachtend dat ik een normaal antwoord krijg.

 'Buiten staat paparazzi en wij moeten een klef stelletje spelen.' Snauwt Harry. 

'Jij kan ook niets anders dan snauwen, he?' Snauw ik terug. Ik word echt gek van mezelf, ik ben nog nooit zo snel boos op iemand geworden! 

'We moeten gaan.' Met die woorden staat Harry op en loopt hij weg. Zuchtend sta ik ook op, hoe moet ik dit 6 maanden lang gaan overleven?

'Jullie kunnen gaan.' Vertelt een bewaker ons. Met duidelijke tegenzin slaat Harry een arm om me heen. Na een grote hap adem sla ik mijn armen om Harry's middel heen. Ik moet toegeven; hij ruikt lekker. 'Jullie moeten nu echt gaan!' Moppert de bewaker. 

'We gaan.' Vertelt Harry me. Ik knik en hoop dat hij niet van plan is me te gaan zoenen voor de paparazzi. 

'Harry, is dit je nieuwe scharrel?' 'Hoe heet ze?' 'Zijn jullie verloofd?' 'Is ze zwanger?' roepen de fotografen, hopend op een reactie. Maar natuurlijk, die krijgen ze niet. Snel stappen we in de geblindeerde auto aan het einde van het pad. Vervolgens ga ik zo ver mogelijk van Harry af zitten. Ik hoor de chauffeur zachtjes grinniken. 

'Kop dicht, James.' Bijt Harry hem toe. Snel houdt James zijn mond en rijd weg. 

'We zijn er, Mevrouw Bakker.' Zegt James beleefd. Het lukt niet om mijn glimlach tegen te houden, nog nooit heeft iemand me Mevrouw Bakker genoemd. 

'Dankjewel, James.' Bedank ik hem. Ik negeer Harry, die ook geen aandacht aan mij besteedt. Ik geef James nog een glimlach en loop naar de voordeur. De laatste keer dat ik de deur open doe, bedenk ik me opeens. Allemaal door Harry, Harry Styles.