Forever With You - Harry Styles

Deel 26

Ik weet niet hoe lang ik al sta te dansen, maar het voelt in ieder geval al als uren. Ik zweet me rot. Het is heet, heel erg heet en de mensen om me heen staan zo op me gedrukt dat ik het bijna benauwd krijg. Ik voel twee handen op mijn heupen, en ik weet niet waarom, maar ik leun met mijn hoofd naar achteren en laat me meevoeren door diegene zijn bewegingen. De wereld kleurt. Het is paars, roze, geel en oranje. Voor het eerst sinds lange tijd voel ik me blij, oprecht blij. 'Je danst goed, schatje.' Fluistert diegene. Ik verstijf. Ik ken deze stem niet. 

'Uhm, dankje?' Ik kan de persoon voelen grijnzen. Ik weet niet hoe, maar ik voel het gewoon aan. De persoon pakt mijn heupen steviger vast. 

'Wij gaan er een hele gezellige nacht van maken, lieve schat,' fluistert hij in mijn oor. Mijn hart bonst in mijn keel. Shit, hij meent het echt. Zijn handen glijden vanaf mijn heupen, over mijn buik richting mijn borsten. 

'Stop,' fluister ik. Mijn stem is schor van de spanning. De onbekende lacht. 

'Nee,' zegt hij. 'Ik stop wanneer ik het wil.' Woest draai ik me om. Ik kijk recht in de ogen van de jongen. Zijn uiterlijk kan ik niet goed beschrijven door het felle licht dat rondjes draait door de ruimte. De jongen grijpt mijn arm vast. 'Jij gaat helemaal nergens heen, schatje. Loop maar met mij mee. Braaf doen en niet gaan schreeuwen, want dan zwaait er wat,' sist hij in mijn oor. Mijn benen lijken wel een stel elastiekjes wanneer ik door de jongen word meegetrokken richting de uitgang. Zijn hand heeft me heel erg stevig vast en het brandt verschrikkelijk. Hoe dichter ik we bij de uitgang komen, des te beter ik de jongen kan zien. Zijn pikzwarte haar plakt aan zijn voorhoofd vast, alsof hij net een marathon heeft gelopen. Juist, het is ook zwaar vermoeiend om meisjes te ontvoeren. Wanneer hij mijn arm nog steviger vast pakt, slaak ik een gilletje. 

'Laat me gewoon los! Klootzak!' Gil ik. De jongen grijnst.

'Tja, ik laat je niet gaan. Je bent van mij nu en ik ga je heel erg nuttig gebruiken.' Ik frons mijn wenkbrauwen en steek mijn middelvinger naar hem op via de hand die ik niet in gebruik heb. De jongen geeft een schreeuw en slaat me. Hard. De plek waar hij me heeft geraakt, lijkt net een brandwond. Plotseling valt de jongen op de grond. Hij heeft mij nog vast, dus val ik met hem mee. Mijn hoofd raakt de grond wanneer ik val, en eventjes lijkt de wereld te draaien. Om me heen klinkt luid geschreeuw. Mijn hoofd wordt op iemands schoot genomen. 

'Yara?' Vraagt de stem. Ik knipper met mijn ogen, en mijn zicht neemt het gezicht van Harry waar. Ik glimlach en er rolt een traan over mijn wang. 

'Hij, hij wilde me meenemen,' fluister ik schor. Harry legt zijn vinger op mijn lippen. 

'Ssjt, zeg maar niks. Liam en Louis houden die gozer vast en hebben de politie gebeld. Je veilig hier.' Zegt hij zachtjes. Ik glimlach en ga zitten. 

'Dankjewel,' Vertel ik hem en kruip tegen hem aan. Ik voel een traan over mijn wang lopen, die zich al snel verdubbelt. 'Shit, nu wordt je hele shirt nat,' snik ik terwijl ik me van Harry af druk. 

'Maakt niet uit, ik begrijp het wel,' sust hij me. 

'Hey, gaat het?' Liam komt naast me zitten. Ik glimlach waterig. 

'Ja, hoor. Nu wel,' zeg ik. 

'Mooi. Je moet echt oppassen met dit soort types,' Zegt Liam. Niall, die er ook bij is komen zitten, knikt instemmend. 

'Heel erg bedankt, het scheelde niet veel of hij had me meegenomen,' snuf ik. 

 'O mijn God, Yara, ik ben me doodgeschrokken!' Roept Ilona, die aan komt rennen en me meteen een knuffel geeft. Ik glimlach en knuffel haar terug. Opeens voelt mijn gehele lichaam loodzwaar aan, ik ben helemaal op.

'Zullen we naar het hotel gaan? Ik ben doodmoe,' Zeg ik vermoeid. Harry knikt en helpt me overeind. 'Jullie hoeven niet per se mee, hoor. Ik kan gewoon alleen gaan,' zeg ik. Iedereen schudt zijn hoofd.

'Nee, we gaan gewoon met je mee. We zijn ook gewoon moe, hoor,' zegt Louis. De anderen knikken instemmend. 

'Nou, oké dan. Let's go,' roept Louis. Harry slaat een arm om me heen. 

'Paparazzi,' fluistert hij in mijn oor. Gek genoeg heb ik er totaal geen bezwaar tegen, dat hij me behandeld als zijn vriendinnetje. Ik vind het zelfs... Fijn? Ik veeg de tranen uit mijn ooghoeken en recht mijn rug. Ik mag er niet zwak uitzien, dan krijg ik nog meer haat. Harry knijpt in mijn hand. 'Kijk naar de grond en niet reageren op alle reacties. Trek je er niks van aan, ze menen het toch niet.' Ja, tuurlijk. Ze menen het wél en ik zweer je dat ze me ooit nog een keer ga vermoorde. Ik besluit dat dat niet zo handig is om te zeggen, dus knik ik maar. De paparazzi roepen allemaal rare vragen en de fans schelden me vooral uit. Harry houdt mijn hand stevig vast, dus kan ik niet wegrennen om alle ellende te ontgaan. Een zucht rolt over mijn lippen wanneer we eindelijk van de paparazzi en fans zijn verwijdert. 'Sorry dat ze zo rot naar je doen. Het is absoluut niet mijn bedoeling geweest om je onzekerder of zo iets te maken,' mompelt Harry. 

'Jij kan er ook niets aan doen, Simon wel. Hij had me gewoon met rust moeten laten en ons niet moeten koppelen,' mopper ik. Echt, ik word helemaal knettergek van die Simon. Hij denkt dat hij alles is en verpest de hele wereld met zijn zogenaamd mooie praatjes. 

'Je verdient al die kritiek helemaal niet,' zegt Ilona, die naast me is komen lopen. 'Ik vind dat je er toch geweldig mee om gaat, ik kan echt niet tegen al die haat.' Ik glimlach.

WOOPWOOP omijngod ik ben zo hieper je wilt niet weten en flurpflurpflurp. Het volgende hoofdstuk is deel 27 (wooooow Fenna, nieuwsflash) en omdat 27 mijn geweldige lievelingsgetal is, maak ik dat hoofdstuk langer. Reken maar op zo'n 1500 woorden:)))))))))))) mijn haakjes spacen'm ehehe. Nouja, vote en comment! OHJA FLOEPS IK HEB BIJNA DE 1K READS WOOPWOOP IK BEN ZO BLIJ OKE DOEI XXXX