Forever With You - Harry Styles

deel 14

Harry is nu al een dag weg. De jongens maken zich zorgen en ik eerlijk gezegd ook. Ik ben verschillende keren gebeld door oude vrienden die ''opeens'' willen afspreken of van wildvreemde mensen die me ''zogenaamd'' kennen van een vakantie een paar jaar geleden. De hele wereld lijkt nu pas geïnteresseerd in me, alsof ik dat een week geleden (met Harry's bekendmaking) niet was. De enige telefoontjes die ik heb beantwoord zijn die van mijn familie en die van Séla. Zodra Harry terug is, ga ik een week naar Nederland zodat de de jongens even alleen kunnen zijn met elkaar. Eerst moet hij terugkomen. Ik ben dagelijks in het nieuws, er gaan vreselijke geruchten rond dat ik zwanger van een drieling ben en dat Harry me daarom verlaat of bijvoorbeeld dat ik vreemd ben gegaan en dat hij daarom weg is. Dat is allemaal bullshit. Ik ben de hele dag niet buiten geweest. Tenminste, niet buiten ons terrein. Ik ben even gaan rondlopen in de tuin, maar ik verveelde me al snel. Pas nadat Harry twee dagen weg is mogen we hem aangeven bij de politie. De jongens zijn bang dat hij zich in coma heeft gezopen en ergens in een steegje ligt. Ik wil er niet over nadenken want als ik dat doe haal ik de vreselijkste dingen in mijn hoofd. We kunnen overdag niet weg, over ligt paparazzi op de loer en dan is de enige oplossing dus dat we 's nachts of 's avonds gaan zoeken wanneer het donker is. Ik heb vannacht enorm slecht geslapen. Ik ging om 3 uur naar bed, ik had gehoopt dat Harry thuis zou komen. Om 6 uur werd ik weer wakker en kon ik niet meer in slaap vallen. We zitten nu met zijn allen op de bank en houden onze telefoons in de gaten om te kijken of we berichten binnenkrijgen dat hij is gevonden. Mijn wallen hangen volgens mij tot aan mijn kin en ik loop in een grijze joggingbroek en een zwarte sweater rond. Mijn haar heb ik in een knotje gedaan dus waarschijnlijk lijk ik op een vogelverschrikker.

 'De fans hebben door dat er iets mis is en hebben vanaf hier tot twee straten verderop geblokkeerd...' Zucht Liam. 

'Dan ziet het er naar uit dat dat geen nachtelijk uitstapje wordt.' Voegt Louis er nog aan toe. Ik haal gestrest een hand door mijn, nu nog wildere, knotje en sta op om in de keuken een kopje koffie te zetten. Zonder cafeïne overleef ik vandaag niet. Wanneer ik in de keuken kom word er vanachter het raam druk geflitst. Poepzooi, de paparazzi zijn ons terrein binnengedrongen! Ik sprint terug naar de woonkamer en trek aan Niall's arm. 

'De paparazzi het terrein binnengedrongen en kunnen nu via het keukenraam foto's maken!' Niall's ogen worden groot en gaat snel staan. 

'We moeten ons nu allemaal aan gaan kleden en opmaken of weet ik veel wat maar ze mogen niet doorhebben wat voor wrakken we nu zijn.' Zegt Liam kalm. De andere jongens knikken en ik zit nog steeds half hyperventilerent  op de bank. 

'Gebeurt dit vaker?' Vraag ik zachtjes. Louis knikt. 

'Harry was de afgelopen tijd erg vaak een nacht weg. We bleven altijd op, bang dat er iets met hem zou gebeuren en wij te laat zouden zijn. Dan kwam hij rond een uur of twee stinkend naar rook en drank thuis. Wij waren woedend en hij keek ons aan alsof we gek waren. Op een keer kregen we zo'n ruzie dat hij een stoel heeft gesloopt.' Ik zie dat de anderen met tranen in hun ogen vooruit zitten te staren. Mijn hart breekt, keer op keer als ik één van hun zo breekbaar zie, en  nu, nu zijn ze het allemaal. Ze zijn uitgeput, uitgeput van het verdriet dat Harry hun elke keer bezorgt. 

'Weet je, ik denk dat Harry wel een keer mag zien wat hij jullie aandoet. Jullie doen zo jullie best om hem nog een beetje, nou ja, Harry te laten zijn in plaats van een dronkaard die de weg volkomen kwijt is. Ik ben brak, en dan te beseffen dat jullie dit keer op keer mee moeten maken. Harry denkt dat jullie hem elke keer zullen vergeven en alles weer vergeten, maar ik merk aan jullie dat jullie er volkomen klaar mee zijn. Hij denkt dat hij alles kan flikken. Niet dus! Ik weet niet wat jullie ervan denken, maar ik ga hem zeker vertellen dat ik zijn ''Ik ben Harry Styles en de wereld draait om mij'' instelling spuugzat ben.' Ik sta op van de bank, niet verwachtend dat ik een behoorlijke reactie zal krijgen, en loop de trap op naar mijn slaapkamer. Ik ga me niet gek laten maken door hem, ik laat dat niet gebeuren!

Ik word wakker gemaakt door stemmen die door het huis galmen. Dan schieten de gebeurtenissen door mijn hoofd: Harry die weg is, Harry die is vreemdgegaan, de gebroken gezichten van de jongens, mijn preek en dat ik uiteindelijk in slaap ben gevallen op mijn bed. Ik schiet de badkamer in om nog even mijn haar goed te doen en loop dan naar beneden. Ik sla van schrik mijn handen voor mijn mond als ik zie wat er allemaal voor mijn neus staat. Harry, Harry is thuisgekomen. Hij ziet er vreselijk uit. Zijn kleding is gescheurd en hij zit helemaal onder het bloed. Er zitten bladeren, takjes en andere vieze dingen in zijn haar, hij heeft een bloedneus en een wond op zijn hoofd. 

'What the fuck heb jij uitgevreten?' Roep ik ontzet uit. Harry kijkt me aan. 

'Ik ben even weggeweest.' Zegt hij rustig. Ik voel hoe mijn lichaam langzamerhand begint te trillen van de woede. 

Whoepwhoep een nieuw deeltje! Ik ben echt slecht in delen die gevoelig of  heftig zouden moeten lijken:/ Maar hé: Zouden jullie pleaseeee kunnen voten/stemmen of whatever hoe je het ook wilt noemen? Ik heb bijna de 40 votes en het zou a.m.a.z.i.n.g zijn als dat nog met dit deel kan. EN OMG IK HEB DE 400 READS JOEHOEEEEE!! Oeps, ik ben een beetje te hieper, i think:) Nou ja, geniet ervan! TOEDELSSSSS :P XXX