Forever With You - Harry Styles

Deel 6

Kreunend druk ik de wekker uit, zo'n ding maakt me alleen maar chagrijnig. Ugh, ik moet naar Engeland, mét Harry. Met een zucht zwaai ik mijn benen uit mijn te lekkere bed. Nadat ik me heb gewassen en aangekleed gooi ik al mijn toiletspullen en kleding in een verhuisdoos die nog in de logeerkamer lag.  Als ik beneden kom valt mijn blik op de grote hangklok boven de tafel. Het is 11 uur, dat moet genoeg zijn om te ontbijten en nog wat spulletjes in te pakken. 

Met een broodje in mijn hand loop ik nog een laatste keer door het huis om er zeker van te zijn dat ik niks vergeet. Als ik de bel hoor gaan weet ik dat het tijd is. 

'Heb je er zin in?' Vraagt Harry me, duidelijk sarcastisch. We zitten nog maar een kwartier in de auto, op weg naar het vliegveld, en ik word nu al weer helemaal gek van Harry. 

'Vreselijk veel.' Ik rol met mijn ogen. 

'Pas maar op, straks rollen je ogen er nog uit.' Waarschuwt Harry me. Ik zucht geïrriteerd en draai me om naar het raam, hopend dat Harry geen domme dingen zegt. 

'Yara, we zijn er.' Zegt een zware stem. 'Yara, word wakker!' Ik voel twee grote handen op mijn schouder die me heen en weer schudden. Als ik mijn ogen open sla ik zo snel als ik kan zijn handen van me af. 

'Dankje, ik ben nu wel wakker.' Zeg ik zachtjes. Harry reageert niet en stapt uit de auto. Ik doe hem na en loop naar de achterbak om mijn spullen te pakken, maar James houd me tegen. 

'Uw  spullen zijn al naar het vliegtuig gebracht.' Natuurlijk, dat had ik wel kunnen verwachten, ik mag nu niks meer zelf doen omdat daar ''personeel'' voor is. 

'Yara, kom nou!' Roept Harry ongeduldig. Ik knik, niet in staat om een weerwoord te geven en loop achter hem aan. Bij de gate aangekomen zijn er geen andere mensen in de ruimte. 

'Waarom is er niemand ander?' Vraag ik Harry. 

'We hebben een privévliegtuig.' mompelt Harry. Dit is de eerste keer dat we wat tegen elkaar zeggen zonder dat één van ons geïrriteerd reageert op de ander. 'We kunnen in het vliegtuig.' Harry wijst naar het groene lampje boven de ingang (Damn, ik weet niet eens hoe dat gaat dus ik verzin maar wat) . Ik knik en loop achter Harry aan het vliegtuig in. Zodra we in het vliegtuig zijn gaat Harry achterin zitten en ik besluit een rij voor hem te gaan zitten. Ik doe mijn oordopjes in en mijn playlist aan. Langzaam voel ik me in een lichte, droomloze slaap vallen. 

'Mevrouw?' Hoor ik iemand vragen. Ik word kreunend wakker en zie dat er een stewardess voor me staat. 'Sorry dat ik uw wakker maak, maar wilt u iets te eten? We zitten al bijna 9 uur in het vliegtuig en u heeft alleen maar geslapen.' Bloost de vrouw. Ik glimlach en ga recht op zitten. 

'Maakt niet uit hoor. Maar nee, ik heb geen trek.' Besluit ik te antwoorden. Vliegtuig eten is meestal ranzig en opgewarmd. De stewardess lacht naar me en vertrekt weer. 

'Waarom wil je niks te eten?' Hoor ik Harry achter me vragen. 

'Geen honger. Hoorde je niet dat ik dat zei?' antwoord ik kortaf. 

'Sorry hoor, ik vroeg het alleen maar.' Mompelt Harry. Ik besluit weer te gaan slapen en al snel lukt dat. 

Als ik met mijn ogen knipper weet ik eerst niet meer waar ik ben, maar dan weet ik het weer. Ik ben in het vliegtuig, op weg naar Engeland. Volgens mij ben ik op tijd wakker geworden, want ik hoor de stewardess door de luidsprekers zeggen dat we onze gordels vast moeten doen omdat we gaan landen. 

'Woon jij hier?!' Met open mond staar ik naar de enorme villa waar de chauffeur ons heeft afgezet. 

'Met de lads, ja Zegt Harry kortaf en hij loopt naar de voordeur loopt. 

'En de lads zijn de bandleden?' vraag ik. Harry geeft me een amper zichtbaar knikje en maakt de deur open. 'i'm home!' Gilt hij, blijer dan dat ik hem ooit heb gezien. Stilletjes loop ik achter hem aan het huis in. 

'Hazzaaaaaa' Gilt een schattige jongen met blonde haren, volgens mij had Séla het altijd over hem. Ik bijt op mijn onderlip en wacht tot die jongen me ziet. 'Wie heb je meegenomen?' Stuitert hij. Ik kijk naar beneden, niet wetend wat ik moet zeggen. 

'Hey, ik ben Yara.' Zeg ik tegen de jongen. 

'Ik ben Niall!' Ik steel mijn hand uit maar Niall geeft me een knuffel. 'Hebben jullie wat?' Vraagt Niall. Ik schud mijn hoofd. 

'Management.' Mompel ik. 

'Oh' Zegt Niall bedremmeld. 'Kom, dan ga ik je voorstellen aan Liam en Louis, maar die spelen waarschijnlijk FIFA.' Vertelt Niall. 'Guys, Harry heeft iemand meegenomen!' Roept hij terwijl hij op de bank naast twee gamende jongens ploft. Nieuwsgierig kijken ze ij aan. 

'Hey, ik ben Liam' Zegt Liam. Ik glimlach. 

'Ik ben Ya...' begin ik maar ik kan niet verder omdat de andere jongen me onderbreekt. 

'En ik ben Louis' Zegt Louis hieper. 'En hoe heet jij?' Vraagt Louis. 

'Yara' Gelukkig zijn de jongens aardig, want nog meer mensen zoals Harry kan ik me niet veroorloven. 

'Kan je FIFA spelen?' Roept Louis. Ik knik lachend 

'Ik speelde het altijd met mijn broer.' 

'Kom maar op!' Gilt hij hieper. Grinnikend pak ik de controller van Liam over. 

'Gewonnen, gewonnen!' Lachend spring ik op en neer. 

'Beginnersgeluk.' Zegt Louis sip. 

'Lou, het stond 6-4. Ze heeft echt dik van je gewonnen.' Grinnikt Liam. Opeens staat Harry op en stampt naar boven. 'Zei ik wat verkeerds?' Vraagt Liam verbaasd. Opeens schiet me het te binnen. 

'Nee, jij was het niet, ik ben het.' Iedereen kijkt me verbaasd aan. Ik lach nerveus. 'Uhm, ik kwam vanuit Nederland naar Amerika om mijn studie visagie te doen. Toen werd ik gescout als model en mijn eerste shoot was met Harry. Een week later werd ik opgehaald door mijn manager, ik was nergens over geïnformeerd dus had ik geen flauw idee wat er gebeurde. Ik werd naar een kantoor gebracht waar Simon, jullie manager dus, en Harry zaten. Simon stelde me vragen en ik gaf gewoon antwoord, geen idee wat daarvan het gevolg zou zijn. Na die vragen vertelde Simon ons dat we een stelletje moeten spelen. Dat was gisteren en ik moest vandaag dus al weg naar Engeland en het ergste is nog dat ik geen keuze had. Ik moest het aan Harry vertellen en hij reageerde zo bot. Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, en...' Verder kom ik niet want ik barst in tranen uit. Alle spanning zit in deze tranen verstopt. 

Omg, ik heb al veel te lang niet geschreven. Ik had het nogal druk en bij de afgelopen delen heb ik ze zo snel mogelijk geplaatst. Ik ga nu proberen meer te plaatsen, hopelijk 1 keer per week of meer. De delen zullen wel wat korter worden dan nu omdat ik nu het vakantie is meer tijd heb. Fijne kerst iedereen!