Rosa #Wattys2016

•5•

#Hikayeme gerçek bir karakter belirlememiştim. Sadece fiziksel özelliklerini yazmıştım ama belki karakter bulup sizle paylaşırım.#

'O oldukça güçlüyken karşısında kendini cılız hissediyordu. Bu da korkusunun şiddetlenmesine neden oluyordu.

"yapma." dedi küçük kız..

"yapmam gerekiyor. Beni mahvediyorsun!" dedi adam

"birşey yapmıyorum." fısıldadı kız ve adam konuşamadı. O kız çok küçüktü anlamazdı ki anlatacaklarını..'

Bazen yapabileceğin en delice şeyi yaparsın. Bu hayatına mâl olabilir ya da seni yerin dibine de sokabilir. Ama umursamazsın. Çünkü içindeki soyut heyecanı dindirmek istersin.

"yapamayacağını biliyorum." içim içimi yiyordu. Onlar istediklerini yaparken ben korkakça burada oturuyordum. Çok farklılardı hayatımda görmediğim bazı cinsel şeylerde görmüştüm. Mide bulandırıcıydı.

"ah..Evet yapamayacağım." elimdeki seks zarını masaya bıraktım. Buraya ait değildim. Buraya gelmemeliydik.

"Rosa?" Diego'nun dikkat dağıtıcı sesine odaklandım.

"iyi görünmüyorsun. Seni buraya getirmemeliydim." onu üzmek istemiyordum. Beni önemsiyor gibi geliyordu.

"biraz daha kalabilirim. Şu oyunu oynamak zorunda değilim. Sadece kendimi biraz kastım. İlk defa böyle bir yere geliyorum. Yani.. sanırım ilk defa." oturduğumuz koltukta biraz daha bana yaklaştı.

"neden bana bu kadar masum geliyorsun?" masum mu? Sigara içiyordum, hayatımda açık olan boşlukta kendimden yaşça büyük bir adama aşık olabilme ihtimalim vardı.

"ne düşündüğün umurumda değil. Benim için masumsun." konuyu değiştirmek istedim.

"buraya nasıl elimizi kolumuzu sallayarak girdik?" gülümsedi.

"amcamın mekânı."

"vay canına!" verdiğim tepkiyle yanaklarım kızardı. Diego'nun küçük kıkırdaması ise hem beni şaşırttı hem de yanaklarımın alev almasını sağladı.

"amcamı merak ediyor olmalısın." evet merak ediyordum ama edepsizlik etmekte istemiyordum.

"biraz."

"yurtdışından gelmesini bekliyorum. Seni onla tanıştıracağım." 'neden ben?' diye sormak istedim. Beni kendine yakın mı görüyordu acaba? Yada tanıştığı kızlara böyle bir ayrıcalığı mı vardı?

"sen bilirsin. Şey kalksak olur mu?" elindeki küçük bardağa sonra bana baktı. Başını olumlu anlamda sallayıp ayağa kalktı, bende peşinden onu takip ettim.

Dışarı çıktığımızda ayaklarım yere yapışıyor gibiydi. Neredeyse bir saattir dönen bir katta duruyorduk.

"hadi Rosa bin arabaya." ayaklarım hareket etmiyordu. Ama arabaya binmeyi başarmıştım.

"saat 21.30 sanırım artık yetimhaneye dönebiliriz." başımı salladım. Arabayı hareket ettirdi. Kendimi koltuğa daha çok yaslayarak uyku moduna geçtim çünkü yetimhanede beni bekleyen büyük bir müdüre sorunu vardı.

⚪⚫

"bir açıklama bekliyorum Rosa." sessiz kaldım. Müdireye karşı gelip işi daha da batırmak şuan ki lügatimde yoktu.

"Rosa bir cevap bekliyorum. Bak sana kızmak istemiyorum ama benle bile bu kadar utana sıkına konuşurken neden ona bir günde güvenebildin. Bak bana her şeyi anlatabilirsin. Eğer ona aşık olduysan-"