Rosa #Wattys2016

•11•

  'Oysa bazı şeyleri unutmak hatırlamaktan daha zor değil mi?'  

Dudaklarımdan yavaşça ayrıldı. Kendimi geri çektim ve sırtımı koltuğa yasladım. Gözlerimi sımsıkı kapattım. Alevler içerisindeyken soğuk bir kova suyu üzerime boca etmişler gibi hissediyordum.

"bana öyle bakma." dediğimde arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı. Yavaş gidiyordu. Hatta gereğinden daha yavaş.

"ne yapmaya çalışıyorsun Rosa?!"

"ne yapmaya mı çalışıyorum? Ben istemeden beni öptün Diego. Ne kadar utanç verici olduğunu bilemezsin, anlamanı da beklemiyorum."

Direksiyonu sağa doğru döndürdü ve gittikçe daha hızlı sürmeye başladı.

"Sen bir salaksın Rosa! Sen salaksın."

"Diego indir beni." duymamazlıktan geliyordu. Omzunu birkaç kere ittim ama bana bakmıyordu bile.

"Diego indir dedim sana!" bir anda frene bastı. Neredeyse kafamı cama vuracaktım ki kendimi geriye doğru ittim. Araba durduğunda sırtımı tekrar koltuğa yasladım. Kalbim ağzımda atıyordu, midem allak bullak olmuştu.

"Neden bugün amcamla yemeğe gittin?" pekala boku yemiştim.

"Ben amcanla yemek yemedim." yüzünü bana döndü. Gözleri kızarmıştı. Boynundaki birkaç damar belirginleşmişti. Sanki biraz daha kızdırsam Hulk'a dönüşecek gibi duruyordu. Elini yumruk şekline getirip sıkmaya başladı ve direksiyona yumruğunu geçirdi.

Belki bana inanır düşüncesiyle yalan söylemiştim ama bu onu kesinlikle daha da sinirlendirmişti.

"yalan..yalan söylüyorsun. Neden yalan söylüyorsun ki? Kötü birşey mi oldu Rosa? Kafayı yiyeceğim Rosa. Konuş tamam mı?! Konuş! Yoksa tereddüt etmeden, acımadan seni sert bir şekilde beceririm. Yemin ederim yaparım. Yapacağın tek şey bana her şeyi anlatmak." Nasılda her şeyi mahvetmeyi başarıyordum.

Ellerimi hırkamın cebine sokup dışarıya baktım.

"ben yani amcan yemek ısmarlamak istedi ve gittik. Biraz senin hakkında konuştuk sonra okula geldik. Bu kadar. Bunu yetimhanede de sorabilirdin."

Arabayı tekrar çalıştırdı ve hızla ilerlemeye başladı birkaç dakika sonrasında durduk, aşağı indi.

"in."

"nereye?"

Kolumu kavrayıp arabadan indirdi ve peşinden yürütmeye başladı. Adımlarını gereğinden daha büyük atıyordu ve ben düşmek üzereydim. Gittikçe daha çok yalpalamaya başlamışken kapının önünde durduk.

Kolumu bırakıp cebinden anahtar çıkardı ve kapıyı açtı. Tekrar kolumu tutup içeriye sürükledi. Kapıyı arkamızdan sertçe kapatmayı da ihmal etmemişti.

"koltuğa geç."

"bana emir verme. Burada olmamalıydım. Diego beni götürmelisin. Eğer..eğer bu bayan Natalie'nin kulağına giderse gerçekten çok kızacak."

"umurumda değil. Sadece beni dinleyeceksin. Eğer ben konuşurken o siktiğim çeneni oynatırsan yemin ederim-"

"bağırma." bordo renkteki kadife koltuğa oturdum o da karşımdaki pufa geçti. Kolumu sıktığı yer acımaya başlamıştı ve kırmızı bir daire oluşmuştu. Elimi yavaşça o bölgede gezdirdim. Krem sürsem geçer gibiydi.

"İlk olarak sen neden amcamla yemeğe gittin?"

"Söyledim işte yemek ısmarlamak istedi ve senin hakkında birşeyler sordu."