YOUR MY LIVESTOCK

chapter 21

[XAVIERE POV]
Nasa labas ako ng mansion nagpapahangin andito ako sa halamanan na alagang alaga.bigla ko naman naalala si mama na masayang dinidiligan ang mga alaga nyang halaman.ngayon na lang ako ulit ako pumunta sa eryang ito.simula ng mamatay si mama ne minsan hindi na ako pumunta dito.dahil sa tuwing pumupunta ako dito nakikita ko ang mga ngiti ni mama na hindi mo makikita sa ibang ina.galit lang ang nararamdaman ko.dahil sa aking ama.napatingin ako sa langit.saka binalikan ang nakaraan.

☆☆☆xaviere past☆☆☆

"Ina"tawag ko kay mama na nasa mga flower na inaalagaan nya.

"Xav oh bakit asan ang iyong ama?"sabi nito napakasweet ni mama at palagi nyang inaalagaan si ama.pati ako masaya ako na palaging nakikita si mama lalo na kapag ito ay ngumingiti.

"Ina pinapatawag po kayo ni ama sakanyang kwarto"sabi ko dito na excited na.may inihanda kasi kami ni papa para kay mama sa kanyang birthday mamayang gabi.

"Ano yun?"sabi ni ina na ngumingiti

"Halika na po basta po maganda yun"paghahatak ko sakanya

"Oo na sige na wait lang ilalapag ko lang itong hawak ko"binitawan ko na muna si ina saka nya inilapag ang dala nya.at agad ko naman syang hinatak na haha.

Ng nakapasuk na kami sa mansion pinapipikit ko si mama.

"Ano ba to?"sabi ni mama

"Basta po masaya po ito"masaya kong sabi saka kami nag teleport papunta sa kwarto masyado kasing mahaba ang hagdan baka matagalan.

Ng nasa room na kami pinagalitan pa ako ni mama na wag na daw akong gagamit ng teleport.

Nasa harap namin si papa saka ako nag sign kay papa na ok na.at ng ok na din sya pinapadilat ko na din si mama.at sa pagdilat nya nagpaputok kami ni papa.at saka kumanta lumabas naman si papa mula sa kanyang pinagtataguan at may dalang 2 layer cake.

"Happy birthday mama"

"Happy birthday mahal"

"Nako kayo talaga ang hilig ninyong masayahin ako.ang dalawang boys sa buhay ko"mama saka nya kami niyakap

Snob..

"Mama umiiyak kaba?"sabi ko dito saka sya humiwalay samin ni papa ng yakap.

"Oo anak naiiyak si mama dahil sa katuwaan at saya na ibinigay ninyo sakin"mama

"Si mama talaga napakaiyakin"pagpapatawa ko

Tumawa naman si mama at papa at sabay kaming kumain ng hinanda namin sa baba.

Pero ang inaakala kong masayang family ay matatapos pala sa isang trahidya sa buhay namin.

Pagbaba namin ng room mula sa kwarto nila mama.sinalubong kami ng kawal ni papa na duguan na at halos nauubusan na ng dugo.

"Mahal na hari may mga wolf pong sumugod pinapatay nila po ang lahat"sabi nito bago mamatay.

"Umakyat na kayo sa kwarto at wag na wag kayong baba ok"saka kami tumakbo ni mama pataas.

Si papa ay nakikipaglaban mula sa mga wolf na napakadami.gusto ko man tulungan si papa ay wala naman akong lakas pa dahil masyado pa akong bata.

Nagulat naman kami ni mama ng sumigaw si papa.nasugatan si papa at halos lahat ay nasa paligid na ni papa.hindi ko napansin na lumabas pala si mama at dun na kita si mama na pinapatigil ang mga wolf.

"Tumigil kayo ano bang nakagawa namin sainyo"halos lahat ng wolf ay nasa atensyon ni mama

Habang ako ay sumisigaw sa itaas na umalis dun.pero may sinabi sya sa hangin na nagpalaki ng mata ko.

"Xaviere mahal na mahal ka ni mama ok.paalam anak"saka sya sinugod ng mga wolf at halos hindi ko makita si mama dahil sa nilapa si mama ng mga ito.

"MAMA!!!!!!!!!!"iyak lang ang nagawa ko.ng matapos nilang patayin si mama ay umalis ang mga ito na puro dugo sa mga bibig.sa subrang galit ko ay sumugod ako isa sa mga wolf saka ito pinatay sa isang kamay ko lang.nagpupula ang mga mata ko sa galit at halos lahat ng salamin sa mansion ay mabasag.ang napatay kong wolf ay itinapon sa mga kauri din nila.at halos mapaatras lahat ng wolf sa aura kong pinapakita.sumugod ang isang wolf pinatay ko lang ito sa isang words na sinabi ko.at halos napatay ko lahat ng wolf na pumatay kay ina.habang ang aking ama ay walang malay.

Galit ang nararamdaman ko sa ama ko tinuring syang isang pure blood pero hindi manlang nya napagtanggol si mama sa mga hayop na wolf na yan.lumapit ako sa katawan ni mama nahalos hindi ko na makilala.may pumatak na lang ulit na luha saaking mga mata.

Pagsisihin ninyo ang pagkamatay ng aking ina.

Saka ako nawala sa kinapupwestuhan ko.