8 - Baki

45 3 0
                                    

Meğer Sıddık istihareden kalkıp feryat edince,

Zühre'nin ödü kopmuş, karnındaki can korkmuş.

O günahsız masum da, uyanınca uykudan,

"Benim sıram geldi artık" deyip, yolunu tutmuş.


Zühre bir de bakmış sırılsıklam üstü başı.

"Sıddık! Sıddık! Gel beni hekime taşı!"

Zühre feryat figan bağırıyormuş ama,

O, çoktan yarılamış İmam'ın yolunun yarısını.


Zühre açmış bacaklarını sıkmış dişlerini,

Başlamış ıkınmaya, tırnaklamış eteğini,

Bir yandan içten içe sığınırken rabbine,

Sonra fark etmiş Sıddık'a beddua ettiğini.


Hem bebeğin hayat suyu, hem de Zühre'nin teri,

Bir de canının acısından döktüğü gözlerinin seli,

Başka da kimsecikler yokmuş Zühre'nin yanında,

Avazı çıktığı kadar bağırmış duysun diye birileri.


Neyse ki ayyaş Davut, duymuş kadıncağızın sesini.

Hemen anlamış durumu kırmış kapının kilidini,

Komşu kadının camına taş atıp indirdiğini,

Kimse de ayıplamamış, hatta övmüşler yiğitliğini.


Komşu kadın gelince, Zühre'nin yanına,

Anlamış ki çocuğun başı zaten çıkmış meydana,

"Bir gayret et Zühre" demiş, "son bir ıkınmaya!

Bak, geliyor nihayet beklediğin can hayata!"


Sıddık İmam'ın evinde "Bakiiii" diye haykırırken,

Zühre'de evde "Allaaah" diye bağırmış.

Yani masum bebeğe haktan can gelirken,

Azrail'de imamın üstüne ecelini salmış.


İşte Fani doğmadan yıllar yıllar evvel,

Hiç tanımadığı abisi böyle bir halde doğmuş.

Mevla böyle buyurmuş, adı Baki konulmuş,

O doğduğu an, İmam da canından olmuş. 


O günden sonra köylünün dilinde bir söz yol tutmuş.

Her ağızdan çıkmış, her kulakta duyulmuş.

Gıybet eden ahali ne bilecek kaderi?

40 gün 40 gece, her hanede bulunmuş.


Neymiş efendim, İmam bilerek ölmüşmüş de,

Canı Baki bebeğin canına girmişmiş de,

Sıddık'da o gece ondan imamın evindeymiş de,

İmam, Sıddık'a kendi ölmezse Baki yaşamaz demişmiş..


Şu safsataya, şu cahilliğe bak ey Allah'ın kulu!

İşi gücü yok olanın, gönlünde aşk hiç olanın,

Dilinde hu durmayanın, yüzünde nur olmayanın,

Duası kabul olur mu? Sözü doğru olur mu?


İmam öldükten, Baki doğduktan,

Uğursuz dedikodu ilk ağızdan çıktıktan,

Tam kırk gün sonraymış.

Mührü vurmuş yaradan. 

FÂNİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin