Fani bedene geldiğinde sıcak kurak bir yaz idi.
Toprak öyle sıcaktı ki, ekinler hep boşa gitti.
Köy ahali kurtarabildiği kadarını ekininin,
Hasat etti, önümüzdeki yıla bereketler diledi.
Kimse bilmiyordu ki, o yaz hiç geçmeyecek.
Her geçen gün bir öncekinden daha sıcak gelecek.
Bu sıcaklık, bu kuraklık toprağı öldürecek,
Köy halkını bir damla suya muhtaç edecek.
Fani üç yaşına basmıştı.
Sıcaklık da artmıştı.
Köy ahali duruma,
Bir yol bulmalıydı.
Bir nedeni olmalıydı bu uğursuz kuraklığın.
Her hanede sıcaklıktı muhabette duyacağın.
Başka köylerden haberler geliyordu boyuna,
Anladılar ki sadece bu köydü vurduğu sıcağın.
Köy muhtarı Camuga, bunu çözmek istedi.
Bu lanetin kökü neyse, ortaya çıksın dedi.
Ancak kökü bulursak, sebebi anlaşılır,
Sebebi anlarsak eğer çözüme ulaşılır.
Camuga, haber etti köyün büyüklerine.
Varıp gelsinler bu akşam benim eve.
Bir sofraya oturalım, dökelim derdimizi,
Anlayalım bakalım bu sır neymiş hele.
Camuga altmış yaşında,
Saçı da yok başında.
Bir ayağı aksaktır,
Denktir eni boyuna.
Akşam oldu, sıcaktan kızaran toprak söndü,
Gündüz toprağa basamayanlar meydana döküldü.
Bu kalabalıkta elbet dedikodu da yürüdü,
Büyüklerin Camuga'ya gittiğini herkes gördü.
Camuga eve buyur etti gelen misafirleri.
Damla damla suyu cömertçe ikram etti.
Dışarıdaki kalabalık duymasın diye sözleri,
Penceresini de sıkı sıkıya kapatıp söz istedi.
Camuga dedi; Bilirsiniz kaç yıl oldu geçmedi.
Köye bir kuraklık dadandı, bir daha gitmedi.
Artık geçtim ekinleri, bıraktım hesap defterini,
Allah rızası için bir damla su bile gökten düşmedi.
Bu böyle giderse, biz burada ölürüz.
Naaşımız yerde kalır, kokuşur, çürürüz.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
FÂNİ
SpiritüelVarlığı var edenin, Yokluğu yok edenin, Adıyla başlayalım ki, Özü bilinsin meselin. Var olanı yok eden, Yokken seni var eden, Adam'ı, Adem'den, Kadın'ı Havva'dan eden. Alemlere can haykıran, Alimlere fısıldayan, Zalimlere hesap soran O Allah'ın kulu...
