Εισπνοές εκπνοές .... Ήθελα να μάθω ποιος ειπε οτι αυτές οι ασκήσεις σε βοηθάνε σε καταςταςη πανικού . Εμενα πάντως όχι . Η Κατερίνα μπροστα μου στα χέρια του φίλου του εγω απο πισω τους και πισω μου ο άγνωστος μου .
Τι να εκανα ; Να το έβαζα στα ποδια ; Κανονικα θα επρεπε να την αφήσω μονη της αλλα εχε χάρη που δεν εγκαταλείπουμε τα γυναικόπαιδα στο πόλεμο . Ο φίλος του την έβαλε σε μια καρέκλα και σταθήκαμε ολοι απο πανω της . Κανε κατι Κατερίνα !!!
" κοπέλια άνοιξε τα ματια σου !"
Ειχε βάλει τι ενα χερι στο λαιμό της και την έτριβε μαλακα . Ο άλλος στεκόταν απο πισω μου και ενιωθα την αναςα του . Τωρα θα λιποθυμήσω εγω και θα ειναι στα αλήθεια .
Η Κατερίνα άνοιξε τα ματια της και τον κοιταξε πανικόβλητη
" ποιος ειναι εσυ και γιατι με χουφτωνεις ; "
" εγω ..."
" βοήθεια !!! Με βιάζουν !!"
Ο φίλος του σηκώθηκε απότομα τρομαγμένος . Εγω ήθελα να γελασω και να κλάψω ταυτόχρονα . Ο άγνωστος μου παρέμεινε στη θέση του .
" βοήθεια !!! Βιασμός !!"
" σταματα τις φωνές να σε βοηθηςω ήθελα !"
" να σας ξερω εγω εσάς . Και καλα μα με βοηθήσεις αλλα με επιανες όση ωρα με κουβαλούσες !"
" εγω δεν ... Για κάτσε δηλαδή είχες τις αισθήσεις σου ;"
Τωρα την κάτσαμε .
" Αφροδίτη τρέχα !!!"
Αρχίσαμε να τρέχουμε σαν τις τρελές .
" μας ακόλουθουν ;"
" που θες να ξερω ! Τρέχουμε τωρα ..."
Σταματήσαμε οταν τα ποδια μας δεν άντεχαν αλλο .
" που είμαστε ;"
Κοιτούσαμε δεξιά και αριςτερα
" συγνώμη τόση ωρα τρέξιμο και κάναμε δυο τετράγωνα ; Θύμισε μου να γραφτούμε σε ενα γυμναστήριο "
" που τη βριςκεις την όρεξη για πλακα ρε Κατερίνα ;"
" δε φτάνει που σε έσωσα "
" μας έκαψες θες να πεις "
" μήπως να σε άφηνα εκει ;"
" όχι !!!"
" ασε μου ο φίλος του ηταν κουκλί ! Δεν ξέρεις πως απόλαυσα τη βόλτα στα στιβαρά του χέρια "
" εδω ο κόσμος χάνεται .."
" μη το πεις !"
" άντε παμε γιατι δεν αντέχω. Τα ποδια μου δεν τα νιώθω "
" Κατερίνα που ειναι οι τσάντες μας ;"
" νόμισα τις εχεις εσυ "
" εγω νόμισα τις είχες εσυ "
" εγω ημουν λιπόθυμη "
" και τωρα ;"
" επιστρέφουμε ;"
" εισαι τρελή ;"
" είχες κατι σημαντικό μεσα ;"
" μονο λίγα λεφτα . Κινητό και κλειδιά παντα πανω μου . Εσυ ;"
" το ίδιο .."
" γι αυτο είμαστε φίλες "
Τελικα περπατήσαμε μεχρι το σπίτι καθώς δεν ειχε καμια λεφτα . Μετα απο μια ωρα επιτέλους φταςαμε . Ανέβηκαμε στο όροφο μας και έξω απο τη πορτα υπήρχε κατι
" τι ειναι αυτο ;"
" σαν τι σου μοιάζει ; Οι τσάντες μας "
" πως ;"
" ένας καλος άνθρωπος τις βρήκε και τος έφερε ;"
" τις αφησαμε μπροστα τους "
" άρα αυτοί ειναι οι καλοί άνθρωποι "
" και που ξέρουν που μένουμε ;"
" ε ;"
" που ξέρουν ρε Κατερίνα ; Ταυτότητα δεν είχαμε μεσα , ούτε και κατι αλλο που να δείχνει τη διεύθυνση μας "
" σωστά .."
" πες κατι .."
" ειναι η πρώτη φορα που δεν εχω λόγια "
" να σημειώσω τη μερα "
" πρώτα ποιος κανει πλακα ;"
" ελα παμε μεσα "
Σηκώσαμε τις τσαντες και έπεσε ενα χαρτάκι
" εχει και ραβασάκι ;"
Μπήκαμε μεσα και της το έδωσα
" διάβασε το εσυ "
" τι φοβασαι μην ειναι καμια βόμβα ;"
" τελείωνε "
Άνοιξε το χαρτάκι και χαμογέλασε
" τι λέει ;"
Με κοιταξε με ενα πονηρό βλεμμα
" το παιχνίδι μολις άρχισε ..."
