a human mate

Hoofdstuk 12

Ethan Light

Justin en ik hadden nog wat bijgekletst over van alles en nog wat. Sara was ondertussen naar haar afspraakje gegaan en luna Anne was iets eerder weg gegaan. Justin moest inmiddels ook al weer weg, jammergenoeg. We zouden elkaar pas weer over anderhalve maand zien, licht ook wel een beetje aan de omstandigheden, misschien eerder misschien later, we proberen in iedergeval zo snel mogelijk. Het was leuk hem weer eens te zien en met hem gepraat te hebben. Ik had op dit moment even vrije tijd dus ging ik samen met Logan, de beta van de roedel, en Lucas, de gamma van de roedel, een potje poker spelen. Ik was even in gedachte gezonden door een heerlijke geur. een mengsel van chocolade en aardbei vloog langzaam mijn neus in. Het rook heerlijk. " Ethan ?" hoorde ik opeens en ik werd direct uit mijn gedachte gehaald. " sorry wat ?". " je bent aan de beurt " zeiden Logan en Lucas in koor. " o ja, sorry ". We gingen weer verder met spelen tot de geur maar dan sterker mijn neus binnen drong. Ik stond met wolfsnelheid op waardoor de stoel waar ik op zat om viel. Logan en Lucas keken me vragend en ook raar aan. " wat is er ?" vroeg Lucas. " ze is hier " antwoordde ik hem. " wie is hier ?". ik rook nog een keer diep in de lucht zodat ik het zeker wist. " mate ". " je wat !?". " ze is in de buurt ". Ik volgde de geur, waar ik ook heen ga, ik moet haar vinden. " Logan, zolang ik weg ben heb jij de leiding ". Hij knikte een keer.

Daar begint het dan, de zoektocht naar mijn mate. Ik heb haar eindelijk geroken. De geur werd steeds sterker en sterker dus ik kwam dichterbij. " Sara waar ben je nu ?" mindlinkte ik naar Sara. " ik ben nu Lauren naar huis aan het brengen, hoezo ?". " ik heb haar geroken ". " wie heb je geroken ". " mate ". " wat !". " ik ben nu naar haar aan het zoeken ". " good luck dan maar, ik zie je thuis wel met haar ". Ze verbrak de link en ik ging verder met mijn zoektocht. Wie ze ook is, waar ze ook is, ik zal haar vinden en krijgen !

Der geur stopt op een plek waar ik het nooit had verwacht, een openbare straat. Meerdere geuren vliegen mijn neus in, vieze geuren maar ook lekkere. Ik kan ook ruiken dat Sara hier langs is gereden. Maar 2 geuren blijven toch het meeste hangen, die heerlijke van mijn mate maar ook een vieze, verrotte geur van een rogue die in de buurt is. " Logan, stuur Lucas naar me toe " mindlinkte ik Logan. Eventjes later kreeg ik eindelijk antwoord van hem terug. " hij is onderweg, wat is er aan de hand ". " ik heb een rogue dicht bij de openbare straat geroken, weet allert voor alles ". " ik zal wachters op de hoogte houden ". " bedankt ".

Ik rook een keer goed in de lucht, hopend om te ruiken dat ze dichtbij is, maar dat was het geval niet, haar geur is verminderd, nog net een klein briesje glijd mijn neus in. Lucas kwam er nu ook aangerend en ging naast me staan. Ik zuchtte een keer. " Lucas, het is nu of nooit, ik moet haar vinden ". Hij knikte een keer. " haar geur gaat met een enorme snelheid verder weg ". Ik ging naast de openbare straat staan en ging op mijn handen en voeten zitten. Met mijn neus in de lucht rook ik dat ze niet in het bos liep maar over de straat ging. " verander in je wolf en ren zo hard als je kan die kant op " zei ik en wees naar de kant waar hij heen moest rennen. We veranderde allebei in onze wolven en rende met al onze snelheid langs de straat. " we mogen haar niet kwijt raken Ethan, we hebben een luna nodig ". Dat gaf mij de moet om dan meer te geven dan alles en rende sneller dan de auto's die over de straat reden. " daar ! der geur komt van die auto !". het is nu of nooit. Ik sprong voor de auto, in de hoop dat ze zouden stoppen, maar jammer genoeg merkten ze me niet en reden ze gewoon door. Ik sprong weer terug aan de kant en werd net tegen mijn schouder geraakt. De auto botste dus half tegen me op en belande daarom tegen een boom aan, wat nog een klap veroorzaakte. Ik veranderde terug en pakte mijn jogingbroek die ik om mijn enkel had vast gebonden, om te kijken wie er in de auto zaten. " Ethan wacht even !" riep Lucas achter me. " je bent gewond, je moet terug gaan naar de pack, ik blijf hier wel ". Ik keek naar mijn schouder, er zat een grootte en diepe snee in en een paar schrammetjes. Even liet ik een grom horen waardoor Lucas me geschokt aankeek. Ik zag een beetje beweging in de auto en zag 2 meisjes zitten. Ik liep er steeds dichter naartoe maar toen schrok ik. " Sara ?". 1 van de meisjes keek op. " Ethan ? wat doe jij hier ?". Sara had ook een grootte snee maar dan in haar voorhoofd. " dat doet er nipt niet toe, gaat het met je ?". " ja met mij wel maar Lauren reageert niet ". Ik liep naar ze toe tot ik naast de auto stond. Ik schrok toen ik het meisje die Lauren heet zag zitten. Haar ogen waren gesloten, haar voorhoofd was net zoals bij Sara beschadigd, klein glasscherfjes zaten vast in haar kleren, haar been zat vast onder haar stoel en in haar witte t-shirt zag je grootte rode vlekken. " ze moet nu naar de pack dokter anders overleefd ze dit niet " zei Sara. Ze stapte nu ook uit de auto en liep naar Lucas toe die haar zal helpen. Om Lauren mee te nemen wou ik haar oppakken maar bij de eerste aanraking kreeg ik kleine schokjes door mijn vinger heen. Ik schrok ervan. " wat is er Ethan ?" vroeg Sara bezorgd aan me. Ze heeft vast mijn schok gezien. " mate " mompelde ik. Het is haar echt. Ze is prachtig. Ik pakte haar op en weer voelde ik kleine tintelingen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
fijne tweede kerstdag !!!
nog even en dan is het 2016 !!!
misschien kan ik voor het nieuwe jaar een extra hoofdstuk regelen.🤔
☺️ zie bovenstaande foto voor Lucas.

like ? comment ? follow ?