my dad

--- 2 ---

Ik knik. Hij glimlacht, 'mag ik nu wat vragen aan jou stellen?'

Ik knik, 'ja hoor.'

'Welk niveau doe je?'

'Havo.'

'Haal je goede cijfers?'

'Ja.'

'Hoe gaat het met je moeder?'

'Goed.'

'Heeft ze alweer iemand?'

'Nee, degene die ze date zijn allemaal rare gozers. Van die nerds.'

Hij gniffelt, 'en dat vind zij ook?'

'Ze komt bij mij klagen dat het allemaal nerds zijn juist.'

Mijn vader schud zijn hoofd en zegt: 'je hebt ook dus dezelfde soort humor.'

'Net als wie?'

'Mij.'

Ik gniffel. Er word geklopt. We draaien ons naar de deur toe. 'Binnen' zegt mijn vader.

Vince komt binnen. 'Yo' zegt hij 'we moeten naar je huis.'

'O ja' zegt mijn vader 'ga je mee Camilla?'

'Is goed, maar mijn ma moet het wel weten.'

'Geregeld' zegt Vince 'ze zei dat je mag logeren. Ze gaat naar wat vriendinnen.'

'Kay.'

'Dan gaan we' zegt mijn vader.

Ik loop achter hem aan naar beneden. Vince rijd, mijn vader zit voorin en ik achterin. 'Dus' zeg ik 'waar woon je?'

'Iets buiten de stad. In het bos. Onze familie bezit een stuk land.'

'Nice.'

'Kun je goed Engels?'

Ik haal mijn schouders op, 'soms wel soms niet.'

'En wanneer wel?'

'Als ik het voorbereid heb.'

'En wanneer niet?'

'Wanneer ik een moeilijk gesprek voer en de woorden niet weet.'

'Precies hetzelfde en daarvoor heb ik Vince dus.'

'Want?'

'Ik ben twee talig opgevoed' zegt Vince.

Ik knik. De rest van de weg zijn we stil. Ik let goed op de omgeving. Ik merk dat ze beide af en toe naar me kijken. Na een tijdje komen we bij een grote oprijlaan. Er staat een mega groot huis. Vince parkeert de auto en we stappen uit. Ik kijk mijn vader aan, 'serieus?'

'Bloed serieus' zegt Vince die naar het huis loopt.

Mijn vader grijnst en we lopen achter hem aan. Vince opent de deur en laat ons al eerste naar binnen lopen. We komen in een mega hal. Alles is van marmer. Er zijn twee trappen naar boven.

'Holly' zeg ik zacht.

Er komen drie meisjes aanlopen. 'Meneer' zegt één van hen 'wie is dat meisje?'

'Dit is Camilla. Mijn dochter.'

Ze keken van mij naar hem. 'Meneer' zei een ander meisje 'we wisten niet dat u een dochter had.'

'Nee' zegt Vince 'klopt.'

'Oké' zegt mijn vader 'ik ga Camilla naar haar kamer brengen. Ze logeert hier een nachtje. Ga je mee, Cam?'

Ik knik en loop achter hem aan. Op een of andere manier kan ik dingen herinneren van vroeger. Sommige schilderijen ken ik nog. Mijn vader staat stil na twee gangen. Hij kijkt mij aan, 'ik heb je kamer iets veranderd.'

Ik haal mijn schouders op, 'oké.'

Hij opent de deur en laat me naar binnen lopen.

Mijn kamer is veranderd. Maar ik voel me al helemaal thuis. Mijn vader legt een hand op mijn schouder, 'en?'

'W-w-wauw' stamel ik 'dit is gewoon... wauw.'

Hij grijnst, 'mooi.'

Ik kijk hem aan, 'heb je het altijd al zo gelaten?'

Hij knikt, 'ja. Voor als je terug zou komen. En nu ben je weer terug.'

Ik glimlach. Hij glimlacht en zegt: 'ik laat je even alleen. Om zes uur wil ik je graag weer zien in de eetzaal.'

Ik glimlach, 'oké.'

Hij glimlacht en loopt weg. Hij sluit de deur achter zich. Ik kijk nog een keer mijn kamer rond. 'Holly shit' mompel ik.

Ik kijk op de klok. Ik heb nog een uur. Ik ga op mijn bed zitten en kijk naar buiten. Ik zie de bomen en het veldje. Het staat vol met bloemen. Mooie kleurende bloemen. Een tijdje later sta ik op en ga op verkenning door het huis. Hoe zat het ook alweer in mekaar? Na een tijdje kan ik zonder enig probleem mijn kamer terug vinden. Ik loop naar mijn kast. Er ligt nog wat speelgoed van vroeger in. Ook ligt er normale kleding in. Ik pak een ander shirt en kleed me even snel om. Daarna loop ik naar beneden. Ik weet waar de eetzaal is. Mijn vader en Vince zijn er al. Ze kijken mij aan, 'hallo Camilla.'