my dad

--- 24 ---

Jack

De politie heeft het huis binnengevallen. Maar niemand weet waar Mark, John en Camilla zijn. Maar ik wel. Zoals de meester het noemen: de speelkamer. Er rennen heel wat agenten achter me aan. Ik trap de deur open en inderdaad. Camilla ligt op de grond. Ze heeft haar ogen gesloten. Mark, John en een jongen die op Mark lijkt kijken me grijnzend aan. De agenten slaan ze in de boeien. Ik wil naar Camilla lopen maar een agent houd me tegen. 'Meneer' zegt hij 'we laten een ambulance komen.'

Ik knik en zeg: 'maar ik blijf bij haar.'

'Als u dat wilt, maar u mag haar niet verplaatsen. We weten niet wat er is gebeurd.'

'Denk u dat ze dood is?!'

'Ze kan vergiftigd zijn.'

'Nee' zeg ik 'ik ken die sukkel. Hij zal haar niet doden. Als hij een slaaf kwijt wil laat hij de rest van de meesters komen.'

'Mmh.'

Ik hoor sirenes. Even later komen er ambulancebroeders binnen. Ze beginnen Cam te onderzoeken. Ze stellen vast dat ze slaapt en brengen haar naar het ziekenhuis voor verder onderzoek. Maar Camilla blijft slapen. een week later mag ik met Mark praten. Ik wordt door een gevangenis bewaakster naar een kamer gebracht. Mark zit aan de tafel. 'Jack' zegt hij grijnzend.

Ik ga tegenover hem zitten. 'Hoe is met Cam' zegt hij grijnzend.

Ze slaapt' zeg ik 'wat heb je haar gegeven?'

'Slaapt ze nog steeds?'

'Ja, wat heb je haar gegeven.'

Hij fronst, 'dan heb ik teveel gegeven.'

'Wat?! Mark wat heb je haar gegeven.'

'Je weet wel. Dat ene spul.'

'Dat is dodelijk.'

'Ja maar pas na zoveel uur.'

'Weet je uit je hoofd hoeveel?'

'168 uur precies.'

'Hoeveel uur geleden heeft ze het gehad?'

'165 uur.'

'Wat is het tegengif?'

Hij verteld me snel hoe het tegengif heet en ik race naar het ziekenhuis. We moeten haar zes centiliter van het spul moesten geven. Ik vertel het ze. 'Maar meneer' zeggen ze 'weet u dit zeker?'

'Ja ze heeft nog twee uur en dertig minuten en dan is het te laat. Daarna zal ze heel snel achteruit gaan.'

De zusters beginnen het klaar te maken. Maar voor mij gaat het veel te langzaam. Ik pak de spuit af en ren naar de kamer van Cam. Ik spuit het in bij haar. Dan komen de dokters en zusters binnen. Ze trekken me mee naar achter. Cam haalt diep adem en laat het langzaam los. Ze kreunt even. Ik zucht van opluchting. Ik bel meteen Louise. 'Schat' zeg ik 'nieuws over Cam. Ze zal snel wakker worden.'

'Ik kom eraan' zegt ze.

Ik wacht tot ze er is. De afgelopen weken toen ze bij ons waren bleek ik haar nog steeds heel leuk te vinden. We zijn van plan om weer te trouwen. als Cam daar ook mee akkoord gaat. Ze haat me waarschijnlijk omdat ik haar niet kon beschermen tegen Mark. Ik had haar nooit alleen mogen laten gaan naar Samuel. Natuurlijk maakt Mark haar tot een slaafje! Louise valt me om de hals. Die avond zijn we beide in de kamer als Cam haar ogen langzaam opent. 'Cam' zegt Louise.

'Hoi mam' zegt Camilla zacht.

Louise omhelst onze dochter stevig. Ik zak onderuit. Ze is wakker. Ik haast me weg om een dokter te zoeken. Ze beginnen Cam te onderzoeken en stellen vast dat ze gezond is. Ze moet nog wel even in het ziekenhuis blijven voor observatie en ze moest aankomen. Cam was heel veel afgevallen. nu zitten we met zijn tweeën op haar ziekenhuis kamer. 'Pap' zegt ze zacht.

Ik kijk op, 'wat is er?'

'Ben je boos op me' vraagt ze zacht.

'Waarom zou ik boos zijn' vraag ik verbaasd.

'Ik... ik... ik hield me niet aan mijn koppigheid.'

'O liefje' zeg ik 'Mark en Samuel hebben je heel erg pijn gedaan. Dat is niet jouw fout. Ik hou van je en het maakt mij niet uit of je nou naar me hebt geluisterd of niet als je maar gezond bent en niet dood gaat. Nooit meer!'

Ze knikt en begint te snikken. Ik omhels haar. Zo blijven we een tijdje zitten. 'Alles komt goed' fluister ik 'alles komt goed.'

Camilla

Er gaat een week voorbij. Mark, John en Kevin gaan de gevangenis in. Ze hebben me heel veel pijn gedaan en daarvoor worden ze gestraft. Kevin gaat in de jeugdgevangenis. En dan gaat hij naar een pleeggezin. Ik moet naar een psychiator. Mijn ouders gaan trouwen en mijn hele leven is dus helemaal omgegooid. Maar volgens pap gaat het goed komen. Met ons allemaal!