my dad

--- 19 ---

De volgende dag loop ik achter Mike en John aan. Hun handen zijn vastgebonden. Samuel staat ons op te wachten. Hij grijnst, 'goedemiddag Camilla.'

'Hoi' zeg ik 'waar is Katie?'

'Binnen, ik wil even met je praten Camilla.'

'Wat wil je van me?'

'Zoals ik al zei praten.'

'Ik geloof je niet. Laat Katie gaan, nu!'

'Veeleisend hoor' zegt hij grijnzend, 'ik snap waarom je haar mag Mark.'

Ik snuif, 'laat Katie gaan!'

'Maak hen eerst los.'

Ik pak mijn zakmes en snijd het touw van Mark en John door. Ze wrijfen over hun polsen. Samuel kijkt van de een naar de ander. Ik wil een stap achteruit doen maar Mark en John pakken mijn armen. 'Laat me los!'

Ze trekken me mee naar binnen. Ik stribbel tegen maar ben natuurlijk veel zwakker. Samuel loopt achter ons aan. Mark duwt me in een werkkamer op een stoel en John bind mijn handen achter de rugleuning vast. 'Zo' zegt Mark, 'en nu?'

'Wat jij met haar wil doen' zegt Samuel grijnzend terwijl hij achter het bureau gaat zitten, 'ik bel Jack dat zij hier blijft. Morgen zal ik haar laten gaan.'

'Dan heb ik dus de hele nacht' zegt Mark grijnzend.

'Dus je gaat haar een slaafje maken' vraagt Samuel grijnzend.

Mark knikt en kijkt naar mij. 'Ik ga niet luisteren' sis ik 'nooit niet.'

'Zal ik je helpen Mark?'

'Graag.'

'Wacht dan even. Dan leren we haar zo wel even wat respect is.'

Ik probeer los te komen. Samuel pakt zijn mobiel en typt een nummer in. Hij grijnst een paar seconden later en zegt: 'hallo Jack.'

Even wat gemompel. 'Luister even' zegt Samuel rustig 'ik laat je dochter morgen gaan. Vannacht blijft ze hier. Ik wil Katie nu alvast laten gaan hoor.'

Gemompel.

'Goed, dan zie ik je morgen hier.'

Gemompel.

'Nee, ik geef je dochter niet even.'

Gemompel.

'Ik zal het zeggen.'

Hij hangt op en kijkt mij aan. 'Ik moest dit van je vader zeggen: het is een familietrekje.'

'Wat' vraagt Mark verbaasd.

'Het is een familietrekje' zeg ik grijnzend 'ik weet tenminste waar hij het over weet.'

Mark kijkt me aan knijpt zijn ogen samen. Samuel staat op, 'kom op. We breken die grote mond wel.'

Mark grinnikt en maakt mijn handen los. Hij trekt me mee achter Samuel aan. Samuel blijft opeens stilstaan. Mark pakt mij nog steviger beet. Samuel pakt een sleutelbos en opent de deur. Mark duwt me naar binnen. Dit is net zo'n soort kamer als bij Mark. Ik wend mijn gezicht af. Mark en Samuel gaan achter me staan. 'En nu gaan we je een beetje respect bijbrengen' fluistert Mark in mijn rechteroor.

'Camilla' fluistert Samuel in mijn andere oor.

Ik krimp ineen. Nu kan ik me niet meer verzetten. Maar ik zal me verzetten. Zo goed mogelijk. Waar mijn vader het dus over had, het familietrekje, dat is koppigheid. Mark pakt me beet en trekt me omhoog. Ze doen me pijn, slaan me, verkrachten me en zorgen ervoor dat mijn koppigheid opeens weg is. Aan het einde van de dag ben ik uitgeput. Ik lig op de grond. Samuel pakt me beet en trekt me omhoog. Mijn hoofd hangt naar beneden. Mark tilt mijn kin op, 'dus naar wie ga jij luisteren?'

'U' zeg ik zacht 'meester.'

Hij grijnst, 'goed zo slaafje.'