--- 11 ---

189 4 0
                                    

Ik loop de gang op en achter hem aan door het huis. Het is hier donker. Er zijn amper ramen. En voor de ramen, die er af en toe toch wel zijn, hangen er half gordijnen voor. Hij staat opeens stil en opent een kamerdeur. Hij houd de deur voor me open. Ik loop naar binnen. Hij sluit de deur achter me en sluit me op. Ook in deze kamer is het donker.

Er hangt een groot gordijn tegen de achterwand. Ik loop ernaar toe en schuif het weg. Er is een raam achter. Meteen word de kamer een stuk lichter.

Ik ga voor het raam zitten in kleermakerszit. Ik kijk naar buiten. De tuin in. Er is een vijver. Er zwemmen vissen in. Karpers om precies te zijn. Er schieten zoveel vragen door mijn hoofd. Hoe gaat mijn vader reageren? Zijn ze me al aan het zoeken? Wat gaat mijn vader doen als hij hier is? Zal Mark me laten gaan? Ik hoor de deur opengaan. 'Camilla' hoor ik Mark zeggen.

Ik kijk om naar hem, 'wat zei mijn vader?'

'Dat hij jou niet ruilt voor één van zijn slaven.'

'Waarom laat u me niet gewoon gaan?'

'Omdat ik er dan niks voor terug krijg.'

Ik kijk weer naar buiten. 'Dus u houd me hier?'

'Ja.'

Hij loopt naar me toe en trekt me omhoog. 'Maar misschien' zegt hij 'kan ik nog iets met je.'

'W-w-wat wilt u van me?'

'Je bent mooi, jong, knap en je hebt een goed lichaam.'

Ik doe een stap achteruit. Hij doet een stap naar me toe. 'Ik kan heel veel geld met jou verdienen.'

Ik doe weer een stap achteruit. Hij doet weer een stap naar me toe. 'H-h-hoe bedoelt u?'

'Ik wil een slaafje van je maken, Camilla.'

Ik doe weer een stap achteruit en voel een muur tegen mijn rug. Hij doet weer een stap naar me toe. Hij tilt mijn kin op, 'dus of je blijft hier of je laat me een slaafje van je maken.'

Ik duw hem weg, 'ik zal nooit aan je gehoorzamen.'

Hij snuift, 'daar gaat binnenkort verandering in komen.'

Hij loopt weg en sluit me weer op. Ik zak langs de muur op de grond. ik sla mijn handen voor mijn ogen en huil. Heel erg. Waarom moet dit mij overkomen?! Eerst mijn vader die ik na een lange tijd eindelijk mag zien en een slavenhandelaar blijkt te zijn, en nu zit ik opgesloten bij zijn vijand! Na een tijdje loop ik naar het bed en val in slaap. Ik ben moe en heb hoofpijn van het huilen. Ik word wakker door iemand die me vastpakt. Ik schiet omhoog. Mark zit op de rand van het bed. Ik kijk hem aan, 'wat wil je?'

Hij zucht, 'ik wilde je eigenlijk even vastbinden om je duidelijk te maken hoe fijn een man je je kan laten voelen.'

'Liever niet' sis ik 'laat me met rust.'

Hij pakt me beet en trekt me naar zich toe, 'dan niet. Maar dan krijg je straf. Geen eten voor jou.'

Hij staat op en verlaat de kamer. Hij gooit de deur achter zich dicht en doet die op slot. Ik val weer neer. 'Asshole' sis ik.

my dadWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu