CHAPTER 4: I'M YOUR WHAT!!!??
Mira’s POV
I saw a boy running towards me but I can’t recognized his face because it was blurry…
“Ate, bring me pasalubong ah and be careful!”
Then a middle aged man and woman approached me…
“Mira, have a safe trip. Tell Jane not to drive so fast” the woman said.
“…and don’t forget to call us when you get there” the man added.
They all have blurry faces.. Who are they? Are they a part of my memories???
*KRIIIIIINNNGGGGG!!! KRIIIIINNNGGGGG!!!*
Nagising ako dahil sa alarm clock. Nakakagulat! Ang lakas pa masyado. Sakit sa eardrums! -__-
Good morning to Meeeee!!!
Tanaw ko yung oh so beautiful sunrise sa window. Thank you God for this another wonderful day! ^__^
Bigla kong naalala yung kanina, panaginip lang kaya yon? Pero it seems real. Parang nangyari na siya before. Sumakit na naman ulo ko. Haaaayy… Everytime I try to remember my past, ganito nangyayari saken. Sumasakit ang ulo ko. Maybe God still doesn’t want my memories back. For Him, it’s not yet the right time…
Tumayo nako at inayos ang aking bed. Pumunta ako sa CR to take a shower, para naman pag labas ko ng room, fresh na fresh ako.. haha! I opened the door to get outside and the first thing I saw is yung door ng room ni Nathan.
Oh no! Yung ginawa ko sa kanya kahapon!! Huhuhu T^T for sure galit pa rin yon saken… I’m dead. Eh kasi naman, kung plantsahin niya sana yung gusot niyang attitude , edi sana masaya na lahat! Haaaayy Nathan… bakit ka ba ganyan?
Bumukas yung pinto. Nakita ko siya. Eye-to-eye contact. Sinarado niya yung pinto nang malakas. Boom! Badtrip pa rin siya sakin -.- Magso – sorry na lang ako sa kanya mamaya. I hope he’s going to accept my apology.
Nathan’s POV
Naalimpungatan ako… Potek! Ang sakit ng batok at likod ko! Kasalanan ‘to ng babaeng ‘yon! Tinignan ko yung cellphone ko. What the-!! 7:00 am pa lang!!! Takte! Kabadtrip!!! Di nako makatulog! Makakain na nga lang! Di rin ako nakakain kagabi dahil nawalan na rin ako ng gana! Bago ako lumabas ng room, nag-shower na muna ako. After that, binuksan ko na yung pinto… Sinarado ko ulet! Nak ng p*ta! Umagang – umaga siya yung makikita ko! Kakabanas! >:|
Ano bang pwedeng gawin ko dun!? Gusto kong makaganti sa kanya!
*ting!* [lightbulb! xD]
You are so brilliant Nate! You are so damn smart! >:)
You girl! Prepare to SUFFER! *EVIL LAUGH*
**BLLUUUURRRTTTT**
Stupid Stomach! Panira ka ng moment! Gutom na gutom nako!!!
Mira’s POV
Nandito ako ngayon sa kitchen. Tinutulungan ko si Manang magprepare ng breakfast. Wala akong magawa eh.. haha! xD
“Ah Manang! Nasan po pala sila tita??”
“Naku iha, araw – araw may trabaho sila Madam. Pansin ko nga, minsan lang makapagbonding yung pamilya na yan eh. Kaya si Sir Nathaniel lagging umaalis ng bahay. Si Ms. Angel, wala nang ginawa kundi mag-laro.”
“Bakit po ba naging ganun yung ugali ni Nathan?” -__-
“Nathan?”
“Ah.. hehe.. gusto ko po kasi itawag sa kanya yon” =))
BINABASA MO ANG
When You Believe
Teen FictionWanna learn something? Then READ MY STORY! ;) This is not just an ordinary story.. It is a story that deals with Friendship, Life Lessons, Belief, and LOVE ... Ito ang storya ni Mira.. Ang babaeng nawalan ng ala-ala.. Pero mas naging komplikado ang...