When You Believe

Chapter 7: She met a stranger

CHAPTER 7: She met a stranger

Nathan’s POV

P*ta! Kanina pako takbo nang takbo! Di ko sila mahanap! Nasan ba sila!? Halos malibot ko na ang buong lugar di ko pa rin sila makita!

“MIRAAAA!!! ANGEELLL!!!”

Takte! Kanina pako naghahanap ah! Pagod nako! Potek!  -__-||

Hanap dito. Hanap doon. No sign of them! Siguro nagtataka kayo kung ano ang nangyayari. O eto…

*FLASHBACK*

2nd day of Mira as a maid. Great! May uutusan ulit ako! Binuksan ko room niya. What the!! Nakahiga pa siya sa kama! Anong oras na! Lumapit ako. Tignan mo ‘to. Ansarap ng tulog. Palibhasa kasi malamig ang room dahil sa aircon. Dapat nandun siya sa maid quarters at nagttyaga sa electric fan! Hmph!

Niyugyog ko siya para magising.

“algfsghdjsgikjf”

“ANO!? Gumising ka na!! May gagawin ka pa!!”

Deadma lang ako. Tumagilid lang siya pakabila. Tulog mantika pala ‘to eh! Ganun ha! Sige.. I’ll be your worst alarm clock ever! >:)  Kung siya tinapunan niya ako ng juice, tatapunan ko siya ng muriatic acid! Kumuha ako sa kwarto ko.. meron ako non in case of emergency…

*tapon*

“AAHHH!!! ANG SAKIT! ANG SAKIT! ANG INET! AAHHH! TUBIG! PENGENG TUBIIIGGG!!”

Kumaripas siya ng takbo sa banyo na parang wala lang ako dito.. Siya kasi eh! Ayaw pang bumangon! Sa mukha  ko lang naman tinapon yung muriatic acid pero syempre yung sakto lang! ayokong mabulag yan! Kelangan pa niyang magtrabaho! .. ayun parang nasunog face niya.. ampanget na niya!.. hahaha! >:)

Sinundan ko siya sa banyo. Hilamos siya ng hilamos.. hanggang sa tumigil na siya.. tumingin siya sa salamin at humagulgol siya sa iyak.. tapos nakita niya ako sa may pinto..

“IKAW! WALANGYA KA!!!! ANONG GINAWA MO SAKEN! HAYUP KA!!! ANO BANG GINAWA  KO SAYO PARA BUHUSAN MOKO NG KUNG ANOMANG ACID YAN!!! HA!!?? SABIHIN MO SAKEN!!! ANO!!? SA MUKA KO PA TALAGA!!! LOOK WHAT YOU DID!!! ANO MASAYA KA NA!? HA! SUMAGOT KA!!!!” iyak pa rin siya ng iyak..

“I feel very satisfied.” >:)

“Nakakainis ka Nathan!! Isang bahid ng kabutihan walang natira jan sa puso mo! Wala kang awa!!! Karmahin ka sana!! Ansama sama mo!!! AYOKO NA!!! AALIS NAKO!! AYOKO NANG MAKITA PAGMUMUKHA MO!! PARUSAHAN KA SANA NG MGA MAGULANG MO!!!”

Umalis na siya… Tapos. . .

*SNOORRTTT*

I was back to reality nang marinig kong naghihilik yung babae sa harap ko.. Syempre imagination ko lang yung kanina.. kung pwede lang sanang yun ang gawin ko eh .. Iba na lang ang itatapon ko sa kanya. . .

*tapon*

“WAAAA!! ANLAMIG! ANLAMIG! ETO NA GISING NA! GISI- NATHAAAAAANNN!!!”  Napatakip ako ng tenga.

“Ano ba!? Nakakabingi sigaw mo!!”

“Bakit mo naman ako tinapunan ng tubig! Basa na tuloy ako!!!” (#>__<#)

“Malamang! Alangan namang tuyo ka pa rin! Pasalamat ka tubig yan at hindi juice! Ayaw mo kasing gumisig! Tanghali na!!”

Tinignan niya yung alarm clock. Nung nakita niya yung time, Nag-usok tenga niya!

“AARRGGHHH!! 5:30 PA LANG!”

“So? Tanghali ka na sa trabaho mo!”

“Can you at least let me change first! Basang sisiw pako rito! Pag ako nagkasipon kasalanan mo!”