CHAPTER 6: Mira, at your service… -__-
Mira’s POV
“WHAT!? Mira, NO. Di ako payag sa gusto mo.”
“Tita, sige na po. Sobra sobra na po ang naitulong niyo saken. Ngayon, hayaan niyo po akong suklian yung kabutihang pinakita niyo po sakin. Pinaramdam niyo po saken na may pamilya ulit ako. May nagmamahal at may nag-aalaga. Malaki po ang utang na loob ko sa inyo. As a thank you, hayaan niyo po akong pagsilbihan ko kayo. Please.”
“Mira, you don’t need to be a maid. Okay na samin ang thank you mo. You don’t need to stress yourself. Isa pa, mahirap ang trabaho ng isang—Mira! What are you doing!?”
Lumuhod ako.
“Tita Lia, nawala man po an ala-ala ko pero kilala ko pa rin po ang sarili ko. Ako yung tipong hindi matatahimik ang loob hangga’t hindi po ako nakakagawa ng isang bagay dun sa taong malaki na ang naitulong sakin. Please tita. I’m not going to stand until you let me do what I want to do.”
“Are you sure about this?”
“I am definitely sure. I’m gonna serve your family wholeheartedly.”
“Di na magbabago isip mo?”
“Yes”
“Stand up. Payag nako.” Tumayo ako at niyakap ko agad si tita. :D Weird ko noh.. natuwa pako at naging maid ako.. geez.. haha!
“Waaaa! Tita!! Thank you! Thank yoouuu!! I won’t let you down. Pag-iigihan ko po ang trabaho ko!” ^__^
“On one condition…” humiwalay ako sa pagkakayakap “… Manang!!”
Maya-maya, pumasok si Manang ng room. Nandito nga pala kami sa office ni tita sa mansion. Actually, paalis na siya to go to work but I decided to talk to her agad about the SLAVE thing -___-
“Yes madam!”
“Mira will do some chores in this house for one week”
“PO!?”
“No questions! Just follow instructions. Wag mo siyang pahihirapan masyado. Yung mga pinakamadadali lang at yung hindi masyadong nakakapagod ang ipagawa mo sa kanya.”
“But tita—“
“no But’s! That’s final! Pinayagan na kita sa gusto mo. Now you have to agree with my condition.”
“Yes tita. Sorry” (_ _)
“Mira, wag mong pagurin sarili mo okay. Papanget ka niyan! Haha!”
“Haha! Okie tita!” ^__^
“Sige, I need to go. Baka malate pa ako :)) ”
“Ok po tita, Ingat po!” =))
Umalis na si tita pati na rin si Manang dahil may gagawin pa raw siya. Mamaya na lang daw niya ako uutusan.
Lumabas ako ng office…
“Pfftt! HAHAHAHA! I’m gonna serve you’re family wholeheartedly… HAHAHAHA XD”
Ginaya pa niya ako! Di bagay sa kanya!
“HOY BAKLA! Di ‘to lokohan! I mean what I said! You meanie!” >.<
He suddenly stopped from laughing. Tapos, bigla niya akong hinigit palapit sa kanya. Sobrang lapit ng mukha niya!!! >////< Feeling ko nangangamatis nako! Woooo! It’s so hot! It’s so hooottt!!!
“Ang pinaka-ayoko sa lahat ay tinatawag akong bakla. So don’t you dare call me that again, or else… Baka patunayan ko sayong nagkamali ka…”
BINABASA MO ANG
When You Believe
Teen FictionWanna learn something? Then READ MY STORY! ;) This is not just an ordinary story.. It is a story that deals with Friendship, Life Lessons, Belief, and LOVE ... Ito ang storya ni Mira.. Ang babaeng nawalan ng ala-ala.. Pero mas naging komplikado ang...
