Evil Inside Me (Zawieszone)

Ujawniona prawda część 3

Artemis

-Witaj Artemis, pewnie się zastanawiasz co się dzieje.

Skąd on zna moje imię? Co to za uczucie mną zawładnęło zaraz po tym jak mnie dotknął? Coś jakby strach pomieszany z radością i spokojem.

-No więc, powiesz coś, czy zamierzasz rozmyślać o tym co w tej chwili czujesz?

-Zaraz. Skąd ty...

Nie zdążyłam dokończyć, bo mi przerwał ten dziwny facet.

-Skąd wiem o czym myślałaś.-rany jakie to denerwujące- Ja wiem wszystko.

Matko, ja się powinnam leczyć na oczy,dopiero teraz widzę tę poświatę za jego plecami przypominającą skrzydła. To musi być... nie przecież oni nie istnieją.

-Zapewniam cię, że anioły są tak samo prawdziwe jak demony.

-Ty, ty umiesz czytać w myślach!?

-Jak każdy z mojego rodzaju, jednak nie umiemy na nie wpływać, to potrafią tylko istoty takie jak ty?

-Ale ja jestem-nie wierzę, że muszę się z tego tłumaczyć-tylko człowiekiem.

-Nie, nie jesteś. Myślisz, że co się stało temu drzewu w lesie? Masz moce, moce które dzisiaj się przebudziły.

Alec, na śmierć o nim zapomniałam. Został bym ja mogła uciec. Co jeśli... jeśli nie żyje.

-Nic mu nie będzie.

-Jak możesz być tego taki pewien!-nawet nie wiem dlaczego krzyknęłam

-Bo to jest właśnie coś czym jego rodzina się zajmuje. Oni zabijają demony.

-Nic z tego nie rozumiem.

-Więc mnie posłuchaj, a wszystko stanie się jasne

Potaknęłam instynktownie.

-A i mam na imię Daniel

Opowieść Daniela (średniowiecze)

Obudziłem się na leżąc na ziemi. Nie pamiętałem niczego poza swoim imieniem. Kim ja jestem i co tu robię miałem się dowiedzieć dopiero po upływie kilku lat. Dotarłem do najbliższej wioski i tam zamieszkałem. Pracowałem u kowala, okazało się, że byłem w tym bardzo dobry. Dzięki swojemu talentowi zostałem nadwornym kowalem u szlachcica, do którego należała ta wioska. Tam poznałem Lilith, była służącą jego żony. Zakochałem się, okazało się, że ze wzajemnością. Pobraliśmy się i urodził nam się syn - Martin. Było nam dobrze, ale nasze szczęście nie trwało długo. Gdy Martin miał 3 lata, do zamku przybył młody chłopak, mógł mieć najwyżej 19 lat, jednak to co zrobił zaskoczyło mnie. Wyzwał naszego pana na pojedynek. Szlachcic oczywiście nie odmówił i z tej okazji poprosił mnie żebym mu wykuł nowy miecz. Walka się odbyła, ale nieznajomy wygrał. O jego zwycięstwie zadecydowały jego moce, tworzył ogień i wpływał na myśli przeciwnika, jednak nie to było najdziwniejsze, mianowicie, gdy ludzie nazwali go demonem, ten z odrazą wykrzyczał, że nie jest demonem tylko ich panem, że jest synem diabła. Oświadczył, że wróci tu za pół roku i jeżeli nikt nie stanie z nim w szranki zniszczy całą wioskę. Nie wiem dlaczego, ale wydało mi się to moim zadaniem. Przez ten czas zrobiłem sobie broń i trenowałem. Gdy nadszedł czas byłem gotowy, ale pomimo tego przegrywałem. Upadłem i już miał mnie wykończyć, ale przebudziłem się,moja pamięć i moce wróciły, a z pleców wyrosły mi skrzydła. Zwyciężyłem. O tym kim jestem wiedziała tylko moja żona i mój syn. Gdy Martin dorósł, wróciłem do Nieba. Wieśniacy w miejscu, gdzie walczyłem zbudowali świątynię, a moi potomkowie od tej pory skazani są na obronę ludzi. Ich zadaniem jest odsyłanie demonów i zabijanie dzieci Szatana.

-To wszystko zdarzyło się tutaj.

-Te postacie na ścianach to są twoi potomkowie.

- Walczący z twoimi braćmi.

-Ale to znaczy, że jestem...

-Tak, taka właśnie jest prawda. Jednak w tobie jest coś innego. Żadne z was nie ma prawa tu być, a proszę weszłaś bez problemu i jest jeszcze jedno jak dotąd nie było żadnej dziewczyny, jesteś pierwszą córką.

Przepraszam za tak długą przerwę, ale nie miałam do tego głowy.