Ölüm

120 13 0
                                    

Burak'a saatlerce bakıyordum duyduklarım karşında ne konuşmak istiyordum nede bir şey duymak istiyordum. Hayatımda bir çok şey değişti en yakın arkadaşım öldü annem ne olursa olsun bana yalan söyledi etrafımda bir sürü şey oluyordu ve en son ben öğreniyordum.Düşüncelerimi dağıtan şey telefon müziğim oldu. Telefonumu elime aldım ve arayanın babam olduğunu gördüm. Onlarla konuşmak istemiyordum.Meşgule attım telefonum yine çaldı bende yine meşgule attım "artık aç şu telefonu" demir kızgın sesiyle bana söylemişti.Cevap verecekken telefonum yine çaldı "ne var baba ne var" dedim sinirli bir sesle gerçekten de sinirliydim babam kırık olan sesiyle konuşmaya çalışıyordu ağlıyormuş gibi bir sesi vardı "baba neyin var" dedim endişelenmiştim oturduğum sandalyeden ayaklandım "baba ne oldu" bağırdım cevap vermiyordu beni korkutuyordu telefonu kapattım ve eve doğru koşmaya başladım burak arkamdan bağırıyordu "begüm dur ben seni götürürüm dur " dide. Bende durdum ve arkamı döndüm ona doğru ilerlemeye başladım hemen arabaya bindik ve 15 dakika sonra evde olmuştuk hemen arabadan inerek apartmana girdim merdivenleri hızlıca çıkıyordum sebepsiz yere ağlıyordum gözlerimden süzülen yaş beni daha çok endişelendiriyordu.Anahtarımı çantamdan çıkartıp içeri girdim babam salonda ağlıyordu. Yanına gittim diz çöktüm baba meyin var niye ağlıyorsun" dedim bana baktı konuşamya başlamak için dudaklarını oynattı kollarımdan tuttu " senin yüzünden senin yüzünden annen öldü sen olmasaydın annen ölmücekti sen olmasaydın senin çevrendeki manyak kişilerde bizi bulmucaktı ve annen ölmicekti" dedi kollarımdan sarsıyordu.Benim annem ölmüştü ama nasıl "baba ne diyosun sen ne demek annem öldü neden benim yüzümden öldü" ben bunları derken ağlıyordum o sırada burak içeri girdi bize bakıyordu "konuşsana baba neden benim yüzümden dur ya şaka dime bu şaka baba lütfen şaka de" yüzüme gelen elle susmuştum babam bana tokat attı babam bana ilk defa vurdu burak araya girdi ve babamın kolundan tuttu"bu kıza bir daha vurursan görürsem veya duyarsam mezarını hazırla" dedi Burağı geri çektim sen karışma dedim babama döndüm "baba lütfen bana bir şey de" ağlıyordum annem ölemezdi. babam "sen artık benim kızım değilsin benim begüm diye bir kızım yok artık defol git evimden eşyalarını al ve defol" dedi ne diyeceğimi bilmiyordum. ağlıyordum sadece ağlıyordum burak beni çekti ve hızlıca odama girdi dolabımın üstünde duran bavulumu aldı açtı içine eşyalarımı koymaya başladı ben sadece ona bakıyordum burak 5 dakika da eşyalarımı hazırladı " burak bırak benim evim burası ben başka nereye giderim" dedim "ben sana kalıcak bir yer bulurum unuttun mu ben acar ailesinin tek veliyatıyım" dedi eli yüzümdeydi hafifden gülümsedi. ben tekrar babamın yanına gittim "annemin mezarı nerede" dedim yüzüme bakmadan "annen diri diri yakıldığı için mezarı yok" dedi nasıl bu kadar soğuk kanlı olabiliyordu. Bir dakika benim annen diri dirimi yakıldı ama bunu kim yaptı sorulucak çok sorum vardı tam konuşucakken babam konuştu "şimdi git evimden" dedi koşarak gittim burak beni arabada bekliyordu "bana yardım et" dedim direk anneme ne olduğunu bulıucaktım kim annemi öldürdüyse ondan intikam alacaktım "ilk sana kalacak bir yer bulalım sonra herşeyi beraber yapıcaz" burağı ilk defa bu kadar ısınmıştım bundan sonra herkes benden korksun anneme ne olucağını bulucam.



KÖTÜ AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin