Ayra POV
"We are all excited sa gaganaping JS mamaya right?" Sabi ng principal.
Hafl day lang kami ngayon, dahil mamayang gabe JS na namin.
"Not me" mahinang sabi ni Renz
Naiintindihan ko kung bakit di sya excited sa JS namin, kahit na nakauwi na kasi si Ria sa bahay nila hindi pa din ito naimik masyado. Palagi syang tulala at kung mag sasalita naman puro Sebastian lang yung sinasabi nya. Ang sabi ng doctor kailangan lang daw nya mag pahinga at ilayo sa lugar kung saan sya napahamak, gagaling din naman daw si Ria agad, kaya ngayon hindi ito makakasali sa JS namin.
About naman kay Sebastian, hindi pa namin alam kung dito din ba sya nag aaral, hindi pa kasi naaasikaso ni Marco at Max yung tungkol dun dahil naging busy silang dalawa dito sa gaganaping JS.
"At dahil JS na mamaya, pwde na kayo umuwi para makapag handa na kayong lahat. See you later student" lahat sila tuwang tuwa sa sinasabi ng principal.
"6:00am pumasok, 7:00am uwian na. Pumasok pa tayo"-Brix
"Tutal maaga pa naman pumunta muna tayo sa library para mahanap na natin kung sino yung Sebastian na yun!"-Renz
"Sarado library ngayon, pero pwde ko yun gawan ng paraan"-Max
"Paano?"-Marco
"Si Elize ng section 1, may susi sya ng library"-Max
"Si Elize? Madali nga lang yan. Ako na kakausap kay Elize"-Eric
"Bakit? Kilala mo sya?"-Max
"Kilalang kilala" nakangiting sabi ni Eric
"Ayun si Elize oh" turo ni Marco, agad naman yun nilapitan ni Eric. Kinausap saglit pag tapos lumapit na sila samin.
Maganda nga si Elize, brown eyes sya at maputi pa.
"Hi" nakangiting bati samin ni Elize
"Elize, pwde ba namin mahiram yung susi ng library?"-Renz
"Ha? Bakit?" Tanong nya
"Ba-- Elize emergency lang"-Max
"Ba???" Tanong ni Eric kay Max
"Ah sige, kung emergency naman ipapahiram ko sa inyo yung susi"-Elize
"Akin na" nilahad ni Renz yung kamay nya para kunin yung susi
"Umm pwde bang ako nalang mag bubukas ng library? Para kung sakali man may makakita sa atin walang magagalit"-Elize
BINABASA MO ANG
Higanti Ng Isang Api
Terror|| Book 1 Completed || Palagi nila akong nilalait, binubully, sinasabihan ng masasakit na salita. Hindi ba nila alam na nasasaktan din ako?! Porket hindi ako nalaban sa kanila?! Porket hinahayaan ko lang silang gawin yun?! Masakit ang laging pag taw...