Remember me

01 ~ Italië? Here we come!

I used to think maybe you love me,

No baby I'm sure

And I just can't wait till the day when you knock on my door

Now everytime I go for the mailbox,

Gotta hold myself down

Cuz I just can't wait till you 'rive me or coming around..

I'm walking on sunshine,, oooooh

Mijn broer en ik zingen luid mee met bijna alle liedjes die op de radio komen, mam en pap worden er gek van. We zitten in de auto op weg naar Italië, in de buurt van Venetië zitten we in een groot hotel, ten minste... dat denk ik, want zo ziet het eruit op foto's. Ik heb er super veel zin in, het is lang geleden sinds we voor het laatst naar een hotel in een warm land gingen. 

We zitten al een paar uur in de auto en ik hou het bijna niet meer uit. Vannacht om 4 uur zijn we ons bed uitgegaan zodat we rond 8 uur daar aan zouden komen. Geef toe.. je zou het zelf ook vreselijk vinden om zo lang in de auto te zitten!

"Hoelang is het nog?" vraagt Finn met een zucht. Mam draait haar hoofd naar de achterbank, waar wij zitten. "Nog een klein uurtje." Glimlacht ze. Ik glimlach terug en draai mijn hoofd naar Finn die op zijn telefoon zit. 

Finn zit helemaal niet vaak op zijn telefoon, nieuwsgierig kijk ik mee wat hij doet. "Wat doe je?" vraag ik met de oe extra lang uitgerekt als een klein kind. Ik kan het niet goed zien, de zon schrijnt via zijn beeldscherm in mijn ogen. Hij grijnst en laat zijn telefoon zien, een foto van mij terwijl ik slaap. Ha, wat een grappige foto, ik heb een snor onder mijn neus en mijn mond hangt een beetje open. Ik kijk weer naar buiten. Wacht! Wat? Dat was ik! "Finn!!" Schreeuw ik quasi boos waardoor zijn grijns alleen nog maar groter wordt. Ik probeer zijn telefoon af te pakken, maar mijn poging mislukt. Shit.

Na nog een paar pogingen heb ik het opgegeven, ik krijg die telefoon toch niet. Ik draai mijn hoofd in de richting van het raam en neurie zachtjes mee met een liedje die op de radio is, better days van Nick Pitera, een mijn lievelingsliedjes. Ik heb veel verschillende lievelingsliedjes. Ik heb niet echt een genre. Ik vind One Direction en 5 Seconds Of Summer wel leuk, Kensington is ook erg goed. The Script niet te vergeten en een paar liedjes van Marco Borsato omdat die bepaalde herinneringen met zich meedragen.

"Hoelaat is het?" Vraagt Finn zeurderig. Hij is het wachten duidelijk zat, net als ik. Hij zit tegenover me op de bank in de lobby van het hotel. Het is een groot hotel, zoals ik al verwacht had. Het heeft 4 sterren, een binnen en buiten zwembad, een sauna, een spa, een tennisveld, een... noem maar op! Het heeft alles! Ik bedoel dan ook echt alles! Echt geweldig, deze luxe heb ik haast nog nooit gehad.

"Kwart voor acht," Antwoord ik wat afwezig "Maar je hebt toch zelf een telefoon?" Ik kijk op van mijn Iphone en kijk hem, met een wenkbrauw omhoog, aan. Hij kijkt me even aan, rolt met zijn ogen en zegt dan wat. "Hij is leeg." zegt hij. Ik lach en schud mijn hoofd, nu we eindelijk free wifi hebben is zijn telefoon leeg en dat te bedenken dat hij niet eens zo veel deze reis op zijn telefoon heeft gezeten. Hij was meer bezig in zijn boek.

Ik lees mijn whatsappjes en insta berichten en doe na een tijdje mijn telefoon weg. "Laten we even rondkijken." Zeg ik tegen Finn, die bijna in slaap valt. Hij lijkt direct wakker te worden als ik het woord 'rondkijken' heb gezegd. Maffe broer heb ik toch ook. Hij knikt en samen lopen we naar de balie waar mam en pap staan. "Mam, pap, wij gaan even rondkijken, kan jij mijn telefoon bij je houden?" vraag ik en glimlachend kijk ik pap aan. Hij knikt, pakt mijn telefoon aan en richt zich weer op de medewerker van het hotel. Great, wat interesseert hij zich toch weer op zijn dochter! Sarcasme.