Remember me

03 ~ Eetsmakelijk

De temperatuur is flink gestegen, er waait een lekker briesje en de zon schijnt fel. Een typische zomerdag in Italië. We zitten nog altijd, na 3 uur rijden, in de auto. Opzoek naar leuke dingen om te doen, we gaan morgen naar een waterpark, overmorgen naar Venetië als pap en mam het goed vinden en we gaan ook snel nog een keer naar de bergen.

Finn stopt aan de kant van de weg op een parkeerplaatje en stapt uit, we staan op een parkeerplaatsje aan de zee. Achter ons liggen de hoge, mooie bergen. Je kan het topje niet zien, er zitten teveel wolken voor.

"Ik ga even binnen drinken halen, wil je een cola?" Roept Finn terwijl hij wijst naar een winkeltje aan de andere kant van het parkeerplaatje. Ik knik en zet mijn stoel wat naar achter. De heerlijke zon verwarmt mijn huid, door de wind is het niet te warm, maar lekker. Mijn ogen sluiten vanzelf en ik geniet van de lekkere warmte.

Ik schrik op als iemand op mijn schouder tikt. "Sliep je lekker?"

Ik kijk opzij, recht in het grijnzende gezicht van Dylan, de Dylan waar ik tegen op botste. Ik kijk geïrriteerd opzij en schud mijn hoofd.

"Ik sliep niet, ik deed alleen mijn ogen even dicht." Antwoord ik.

"Oh nee?" Zijn grijns wordt breder en zijn ogen staan geamuseerd.

"Vind je t leuk om me te laten schrikken?" zeg ik, nu wat aardiger.

Hij negeert mijn vraag en kijkt naar Finn die aan komt lopen. "Jo Dylan!" zegt Finn met de 'jo' extra lang.

Wat heb ik gemist? Sinds wanneer kennen Dylan en Finn elkaar? Ik bedoel, ik botste tegen hem op toen ik Finn en pap kwijt was, gister gingen we tegelijk slapen en vanmorgen zijn we nog nergens anders geweest dan in de auto.

Alsof hij mijn gedachten kan lezen beantwoord Finn mijn vraag. "Toen ik naar beneden liep botste ik op de trap tegen Dylan aan, we hebben even gepraat en vervolgens liepen we beide door."

"Het zit in de familie, dat botsen." mompel ik waardoor Dylan in de lach schiet. Ahw, hij heeft een hele lieve lach!

"Dat klopt." antwoord hij "Maar ik ga maar eens! Ik zie jullie wel weer in het hotel." Hij kijkt van Finn naar mijn en knipoogt, dan loopt hij weg.

OMG hij is zooo knap! En best lief! En hij heeft gevoel voor humor! Ik voel kriebels in mijn buik, zo snel al, wat sommige jongens met je kunnen doen is echt bijzonder... Ik ben niet verliefd, maar het is wel erg warm als ik bij hem in de buurt ben. En ik heb hem pas 2 keer gezien!

Ik grinnik om mijn eigen gedachten waardoor Finn verbaasd opzij kijkt. "Wat?" Vraag ik "gewoon een binnenpretje." Ik steek mijn tong uit en prik Finn in zijn zij, dat is zijn zwakke plek.

"Laten we maar naar het hotel gaan." zegt Finn terwijl hij het gaspedaal intrapt.

De terugweg naar huis ben ik in slaap gevallen, ik was nog erg moe van de reis en we gingen toch dezelfde weg terug als heen. Nu lig ik op een handoek aan de zee, de zon verwarmt mijn huid en het geluid van de golven maakt me rustig.

Om me heen liggen mensen op hun handoek of spelen kinderen in het warme zand. In de zee zie je een paar mensen, drijven, zwemmen, een bal overgooien. De zon gaat langzaam lager aan de hemel staan en je merkt duidelijk dat de temperatuur daalt en de wind toeneemt.

"Zullen we zo terug naar het hotel gaan?" Vraagt Finn, hij lag net te slapen.

"Is goed." Antwoord ik en sta langzaam op, het zand plakt aan mijn huid en mijn handdoek zit onder de korreltjes.

Mijn spullen stop ik in de tas en mijn handdoek rol ik op. Finn doet hetzelfde en klopt zijn benen af. Ik pak de tas en loop naar het hotel.

-~-~-~-~-

Ik heb een lichtblauw jurkje aan met een wit patroontje, een van mijn favoriete jurkjes. Over het jurkje heb ik een wit, dun vestje.

Finn heeft een lange spijkerbroek met een lichtgroen overhemd aan. In het restaurant hebben we kledingvoorschriften voor de mannen, vrouwen moeten een broek of rok aan die tot iets boven de knieën komt of langer. Mijn jurkje komt tot net iets boven de knieën.

"Ready little sis?" vraag Finn die al in de deuropening staat, ik loop snel naar hem toe en doe de deur op slot, de sleutel stop ik in mijn handtasje. We lopen tot aan onze ouders deur en kloppen aan, de deur vliegt open en samen, met zn vieren, lopen we naar de eetzaal.

Er is een groot buffet, het thema voor vandaag is oceaan, dat betekend dus dat er allemaal dingen uit de oceaan op het menu staan. Vis, krab, kreeft, zeewier, en zo verder. Ik walg als ik een kreeftjes zie liggen, ik heb een hekel aan dingen uit de oceaan. Als eten dan. We gaan aan een tafel bij het raam zitten en bestellen wat te drinken. Aan de andere kant van de eetzaal zie ik Dylan, met zijn ouders, zitten. Hij ziet mij ook en glimlacht naar me, ik voel het bloed naar mijn wangen stromen en merk dat Finn ook naar de andere kant van de eetzaal kijkt.

"Ik ga maar eens naar het buffet." zegt mam en staat op

"ik bestel wel wat anders voor je. Of wil je de vis proberen?" pap staat ook op en loopt naar de ober. Ze praten wat, de ober schrijft dingen op en vervolgens loopt hij weg.

"Je krijgt een kip salade." zegt pap tegen mij en loopt vervolgens ook naar het buffet toe.

Lekker! Kip salade, daar houd ik wel van. Kip is altijd al mijn favoriete soort vlees geweest, ook houd ik echt heel erg van salade, vooral als er olijfjes in zitten.

Ik heb echt nooit van vis gehouden en ook niet echt van spinazi.

Pap en mam komen terug met een bord vol eten, Finn loopt naar het buffet en komt na een tijdje ook weer terug. De ober brengt mijn bord en we beginnen met eten. Lekkere salade met kip!