Satan's Daughter (Editing)

chapter 44 - TJ

Chapter 44 - TJ 

Cloud's POV 

Nakasakay kami ngayon sa isang private plane papunta sa isang isla. Kasama ko ang gang ni Akira. Hindi ko man kayang makita si Akira na nakaratay lang sa hospital bed, but I know she needs me.  Actually kasama namin siya ngayon. She's alive. Yes, she is. But she's still unconscious. 

Hindi namin alam kung pano lumabas sa media ang tungkol sa kanya. Pero kinailangan namin na dalhin nalang sa ibang lugar si Akira.  I'm looking at her right now. Ang putla putla. May mga luha na naman ang gustong umalpas sa mga mata ko dahil sa sinabi ng doktor. 

<flashback> 

"I don't know how to put this in words. But i'm afraid about the patient's condition........"  Bigla kaming lumapit sa kanya. Si Rig nasa labas parin. 

"Her heart beat is going too slow than normal. I'm afraid that her heartbeat will totally die out. Lucky she is, after that seizure she's able to survive. Usually in her case they don't. But She's fighting." 

Nakahinga kami dahil mejo ok na siya. Atleast humihinga parin. Pinaalis nalang namin yung doctor. Ayaw na naming marinig pa ang ibang sasabihin niya. 

Hindi parin bumabalik si Rig, kaya palabas na sana ako but I heard a beeping sound. Paglingon ko, yung heartbeat monitor nagiging straight line na.  Biglang nagpasukan ulit ang mga doctors.  

Mabilis. Masyadong mabilis. He walked towards us. At umiling. The sound from the monitor went from a beeping sound to a steady beep. 

"I'm sorry, we lost her." 

Nakalabas na silang lahat. Lumapit na ang mga kasamahan niya. Hindi ako makapaniwala. Bakit? 

Saka lang ako nabalik sa realidad ng tinapik ako ni Rig na galing sa labas at marahang umiling. Nilapitan na rin nila si Akira. 

Akmang tatanggalin na sana nila ang oxygen mask niya pero pinigilan ko sila. 

"Don't! Please, don't." Nanghihinang sabi ko. Umiiyak akong nilapitan siya. 

"Ang daya mo. Bakit ngayon pa? Hindi pa tayo nagtatagal kahit isang araw lang iiwan mo na ako?" 

"Sabi ko sayo noon, hindi ko kelangan ng oxygen. Ikaw lang sapat na. Mahal mo ba talaga ako? Kase nandito na ako oh. Nasa tabi mo na. " 

"I really can't replace him in your heart, can I." I bitterly whispered. 

Umiiyak akong hinawakan ang kamay niya. Malamig. Wala kang maririnig na maingay except for the monitor. 

*BEEP* *Beep beep * * beep beep beep * 

Tuloy tuloy ang ingay na yun. Nanlalabo man ang mata ko, inangat ko parin ito.  

Her heartbeat. It's back again. 

<Flashback ends> 

Akala ng lahat, wala na siya. Pero heto kami. Kasama namin siya. Pero wala paring malay. 

"Go to sleep man. You also need to rest. I can handle her." Sabi ni Clark sakin. Tumango nalang ako.  I also need to rest. Para pag nagising siya, ako ang una niyang mabungaran. 

Thank God for not taking her away from me, for letting her stay. Thank you. 

TJ's POV