1 Hafta sonra.
"Kendimi bildim bileli yalnız olmayı her zaman daha çok tercih etmişimdir. İnsanlarla diyaloğa girmek bana göre değil çünkü, sevmiyorum kendimi açıklamaktan ve onlara bir şeyleri ispatlamaktan nefret ediyorum. Küçüklüğümden bu yana tek hayalim var bir ormanda ahşap evde oturayım, evim ahşap koksun. Ağaçlar arkadaşım olsun. Yağmur yağarken kahvemi elime alıp camdan tane tane düşen damlaların yaprakların üzerinde oluşturduğu ritmik sesi dinleyerek keyif alayım. Bu olsun benim en sevdiğim şarkı. Böyle yalnızken de boş kalmayayım da ama. Bir kitabım olsun herkes okusun ama kimse bilmesin beni, hiç imza günüm olmasın. Eğer bu hayalimde yalnız olursam ne mutlu bana. Ama insanın nerede ne korktuğu veya farklı gözle baktığı şeyler başına gelir derler ya, işte bu olmasın. Aşk gelmesin başıma. Sevdiğim kadın olmasın, hayatımı kimseye adamıyayım.Özgür kalayım hep. Mavinin içinde özgür olayım. "
"Yalnız kalmak öyle düşündüğün gibi değil. Boğuyor insanı. "
"Nasıl baktığına bağlı. Ben çevremde insan olsun istemiyorum o kadar. Mavi gökyüzüm, derin denizim olsun gereksizliğin yanı sıra. "
Kafamı salladım sağa sola olumsuz şekilde. Bu sadece bir hayaldi ve hayaller bizim düşündüğümüz gibi olmazdı hiç. Hep eksik ya da hissiz olurdu. Onun hayali yalnız kalmaktı ve yalnız kalmak hayal edilecek,imrenecek bir şey değildi.
Tanımadığım bir insanla konuşmak beni rahatlatsa da samimi olmamam gerekirdi. Derin bir nefes alıp parktan ayrıldım. Ayrılır ayrılmaz ilk durağım abim olmuştu, Poyraz.
***
Bugün bir farklılık vardı üzerimde. Sebepsizce gülmek,kahkaha atmak istiyordum. Aynanın karşısına geçtiğimde otuz iki diş sırıttım kendi kendime.Bu,bana uzaktı işte. Yurttan ayrıldığımdan beri böyle gülmemiştim.Hep somurtmuştum ya da gülümsemiştim. Ama böyle kahkaha atmamıştım ne garip.
Belki de bugünü farklı kılan yılbaşı olmasıydı.
Kızlara göre bu gece çok eğlenceli olacaktı.Bir kaç erkek arkadaşları da gelecekmiş sanırsam, ama beni ilgilendirmiyordu.
Evde alışık olmadığım bir heyecan vardı.İrem ve Damla son hazırlıkları yapıyor, Nazlı ise balon şişiriyordu.
Yardıma ihtiyaçları olmadığından odama çekildim. İlk başta kendimi bildim bileli yanımda olan Yasemin'i sonra da Eren'i arayarak yatağımın içine girerek hem akşamı düşünüyor hemde Özgür ile olan konuşmamız kafamın içini tırmalıyordu.
Hiç tanımadığım bir insana içimi dökmek istemiştim o gün.Bu konulara da nereden girdik bilmiyorum birden açılmıştı sanki. Ve iki günde anlaşmaya başlamış gibiydik.
***
İçeriden gelen kahkaha sesleri beni rahatsız etse de sesimi çıkarmadım, sonuçta eğlenmek haklarıydı. Birden aklıma abimi aramak geldi.Kararsızlığıma rağmen aradım.
Ve dünyada bir ilk olarak, bugünü tarihe geçin diye söylüyorum. İlk çalışta açtı.
"Efendim. "
"Sana gelebilir miyim? "
"Neredesin? "
"Evde. "
"Bekle geliyorum. "
Konuşmamız bundan ibaretti.Belki buluştuğumuzda sohbet ederdik. Dışarıda geçireceğim ilk yılbaşından dolayı sabah ki enerjim yeniden gelmişti. Üzerime siyah dizimin üzerinde etek, üzerine boğazlı siyah bir kazak ve son olarakta saçlarımı yaptığım zaman hazırdım.
Normalde geldiğini belirten mesajlar atan abim bugün gelmişti eve. Benden önce İrem açmıştı kapıyı abimi görünce şaşırdı ve bu şaşkınlık kısa sürüp yerini heyecana bırakmıştı sanki.
