SEN YOKSUN

SEN VARKEN

SEN varken, ne kadar da güzelmiş herşey. Zaten varlığın, herşey demekmiş. İnsan sevdiğinin değerini hep kaybedince mi anlar? Yanlış anlama ne olur ben seni hep sevdim de sanki yokluğunda bunu daha iyi anladım. Kendimi hep mutsuz hissederdim asıl mutsuzluk senin yokluğunda başlıyormuş meğer. Niye gittin ki sen? Nasıl gidebildin? Nasıl bırakabildin söyler misin? Bak ben hala buradayım. Beni bıraktığın yerdeyim. Belki gelirsin diye. Ama bu bekleme uzun sürecek gibi. O kadar zaman geçti. Hala gelmedin.

SEN varken, güvendeydim ben. Kahramanımdın sen benim. Bütün hayellerimin baş rolünde sen vardın. Söyleseydin bir gün gideceğini bu kadar hayal kurmazdım belki de. İsyan etmek değil niyetim. Biliyorum sana sorulsaydı eğer sende gitmek istemezdin.
Daha çok işim var derdin. Beni sevenler var, sevdiklerim var onları bırakamam derdin. Derdin dimi? Söylerdin bunları?

SEN varken ey sevgili! Herşey tamdı. Ben vardım , sen vardın, biz vardık. Ama şimdi sanki benden birşey kalmadı geriye. Sen, senin yokluğunu nerden bileceksin ki. Sen sensizliği hiç yaşamadın ki. Bilseydin eğer eminim anlardın beni. Ve kızmazdın bana. Bu isyanda neyin nesi böyle demezdin. Sana söyledim isyan değil benim ki. Ben sadece yokluğuna dayanamıyorum. Ve bunu kelimelere döküyorum o kadar.

SEN varken bu kadar ağlamazdım. Nefes alıyorum ama nefes aldığımı hissetmiyorum. Yaşıyorum ama farkında değilim sanki. Öylesine yaşıyor gibi. Seni benden götürenler seninle birlikte beni ben yapan ne varsa aldılar. Benden geriye birşey bırakmadılar. O günü hiç unutmadım. Senin gittiğin günü. Kolay kolay unutmamda. Beynimin bir köşesinde yazılı. Ne zaman seni hatırlasam hemen belirir kafamda. Sonra kendi kendime sabret derim. Biraz daha sabret. Elbet sabrın sonu selamet.

SEN varken hissetmek nedir bilirdim ben. Şimdiyse ne hissettiğimden emin değilim. Kocaman bir boşluk hissediyorum sadece. Senin yokluğunla oluşan ve yeri dolmayan.
Hiçbir zaman da dolmayacak olan. Bak gör ne haldeyim. Sensizlikte kaybolmuş bir viraneyim. Şimdi ne olacak? Ne sana gelebiliyorum ne de senden gidebiliyorum. Buda ne yaşayabiliyorum ne de ölebiliyorum gibi birşey.

SEN varken hiçbir derdim yokmuş. Dert diye saydıklarım dert değilmiş. Şimdi senin yokluğun tek derdim oldu. Bu derdin dermanı da yok galiba. Tek çare senin geri gelmen. Oda olmayacağına göre. Geriye benim sana gelmem kalıyor. Buda biraz zaman alabilir. Senden sonra ne çok şey değişti bir bilsen. Senin gibi gidenlerde oldu yeni gelenler de. Gelenleri tanıyor musun bilmem. Ama gidenlerde buluşmuşsunuzdur belki bir yerlerde. Geri de kalanları anlatmışsınızdır birbirinize. Sende beni anlatırsın dimi. Bizi anlatırsın.