Daddy's Girl

Μερος 1

Δεν μπορώ να καταλάβωγια σπουδές πάω και είμαι αναγκασμένη να μείνω με την μητέρα μου και το νέο της amore.με ποιά κοινή καταρραμένη λογική;δεν μου έχει εμπιστοσύνη;μπορώ να διατηρήσω μόνη μου τον ευατό μου και να ζήσω ήρεμα.δεν θέλω να ζω σαν ένα 13χρονο με την μητέρα της και τον γλυκούλη "Harry".ετοίμασα τις βαλίτσες μου και ήδη έχω καταφτάσει στον σταθμό του τρένου.το βλέπω να έρχεται και επάνω στην κορυφή βλέπω μια ταμπέλα με την λέξη "Ουάσινκτον".η αγαπημένη μου πόλη.η πόλη που μέσα από το κίνδυνο μου έμαθε να ζω και να πολεμάω γι'αυτό που θέλω.στην πόλη που μεγάλωσα,που έδωσα το πρώτο μου φιλί,που έγινα γυναίκα..αλλά και εκεί που βίωσα το πιο σκληρό πράγμα για την ζωή μου.τον χωρισμό των γονιών μου.ο πατέρας μου μετακόμισε στο Μαιάμι και η μητέρα μου παρέμεινε στο σπίτι μας.εγώ για μία περίοδο περίπου τρειών και χρόνων έμενα με τον πατέρα μου ώσπου ένα χαρτί μου άλλαξε την μοίρα."η Δεσποινίς Carmine Jackover έγινε δεκτή στο πανεπιστήμιο της Ουάσινκτον με υποτροφία φοίτησης 2 χρόνων"δεν λέω.είναι το όνειρο του καθενός.αλλά όχι για εμένα.δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα με τις σπουδές μου.ήταν κάτι που προσπαθούσα χρόνια με κόπο και σκοπό να το πετύχω,και το κατάφερα.ούτε είχα κάποιο πρόβλημα να μείνω στο πατρικό μου.αλλά ποιος είναι αυτός ο Harry που συνέχεια μου αναφέρει.
Όλα αυτά περιτρύγιζαν το μυαλό μου μέχρι που με πήρε ο ύπνος στην θέση μου.μου φάνηκε μόνο λίγα λεπτά η διαδρομή ενώ ήταν περίπου 6,5 ώρες.προφανώς η κούρασή μου,έκανε τις ώρες να μοιάζουν με λεπτά.αφού ένας υπεύθυνος ήρθε και με "συνέφερε"πήρα την βαλίτσα μου και κατευθύνθηκα προς την έξοδό του τρένου.καθώς κατέβαινα τα σκαλάκια μία φιγούρα ενός νεαρού ξεπρόβαλε στα μάτια μου.τα καφε μαλλιά του τα οποία ήταν σε ενα ατιμελητο κοτσο,τα σμαραγδι του μάτια που τρυπώνονταν από το φως του απογευματινού ήλιου και ένα σακάκι που φορούσε σε κλειστό μουντό χρώμα.η περιγραφή που μου είχε δώσει η μητέρα μου είναι ακριβώς η ίδια.μόνο που..είναι κάπως περιέργο το ότι είναι τόσο υπέροχος,όμορφος και ντύνεται έτσι.δηλαδή εννοώ κάπως αλλόκωτα.τον είδα να ανηψώνει το βλέμμα του προς τα εμένα και να με πλησιάζει."είσαι η Carmine έτσι;"ένα μισοχαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό του και ένιωσα πως η παρουσία μου και μόνο του είναι βαρετή."από όσο μου λένε οι πληροφορίες μου,ναι!."ένα ψεύτικο-ειρωνικό χαμόγελο χαρίθηκε σε εκείνον και τότε τον είδα να συνοφρυώνει τα φρύδια του και να μου κάνει νόημα για να πάρει την βαλίτσα μου."από την στιγμή που ο θεός μου χάρισε χέρια μπορώ να την κρατήσω και μόνη μου.ευχαριστώ"έριξα ελάχιστα το κεφάλι μου πίσω και ένα πλατύ χαμόγελο με δοσή ειρωνίας του δώθηκε εκ μέρους μου.τον είδα που έκανε μια γκριμάτσα σε στυλ "ξυνίσματος"και μου έκανε σήμα να προχωρήσω μπροστά.ένα μαύρο τζιπ εμφανίστηκε στο οπτικό μου πεδίο και εκείνος με προσπέρασε προχωρώντας μπροστά και ανοίγωντας το αυτόματα για να μπούμε μέσα.μου πήρε την βαλίτσα από το χέρι και ένα νευριασμένο βλέμμα μου "ξέφυγε".γρύλισα ενοχλημένη και άνοιξα την πόρτα του συνοδηγού μπαίνωντας μέσα ενώ μετά από λίγο μπήκε και εκείνος στην θέση του οδηγού.άναψε την μηχανή του αυτοκινήτου και ο δρόμος για το σπίτι ξεκίνησε.βλέπω τις μηχανικές του κινήσεις οι οποίες μου αποδεικνύουν το πόσο καλός οδηγός είναι.αποφάσισα να σπάσω τον πάγο και να σβήσω όλη αυτή την αμηχανία που υπήρχε μεταξύ μας."και εσύ λοιπόν Harry,από πότε είσαι με την μητέρα μου;"γύρισε το βλέμμα του ελαφρώς προς τα εμένα και τα μάτια του για έναν ανεξήγητο λόγο πήγαν αστραπιαία στα γυμνά μου πόδια και έπειτα στα μάτια μου."περίπου τέσσερις μ-μήνες"στο τέλος της πρότασης ξεροκατάπιε.κατάλαβα πως το θέαμα που του προσέφεραν τα πόδια μου κατάφεραν να κάνουν το βλέμμα του να αποκοιμηθεί στον δρόμο.


Σκέψεις Harry
θεέ μου αυτή η μικρή έχει πόδια κόλλαση.παρόλο που είναι τόσο γαμημένα εκνευριστική θα ήθελα τόσο πολύ να ήμουν ανάμεσα τους και να μπαίνω μέσα της.Μα τι στο καλό λέω;πλέον αυτή είναι η "κόρη"΄μου.Δεν μπορώ να πω και η Ermina για 45αρα είναι αρκετά ελκιστική αλλά και η μκρή δεν πάει πίσω,είχε να πάρει φαίνεται.καθώς όμως οδηγούσα κάποιος,ή για την ακρίβεια κάποια με ξύπνησε από τις σκέψεις μου.

Τέλος Σκέψεων


"HARRY ΓΙΑ ΤΟΝ ΘΕΌ ΘΑ ΜΑΣ ΣΚΟΤΏΣΕΙΣ"δεν κατάλαβα τι εννοούσε όταν γύρισα και την κοίταξα και το βλέμμα της ήταν γεμάτο τρόμο.με το χέρι της μου γύρισε απότομα το πηγούνι προς το μέρος του δρόμου και τότε παρατήρησα πως η αφηριμάδα μου οδηγούσε το αμάξι σε ένα φορτηγό που ερχόταν κατά πάνω μας.έστριψα απότομα το τιμόνι και ξαναβρήκα την κανονική πορεία γλυτώνοντας το ατύχημα.προτεραιότητα μου ήταν να δω πως ήταν η Carmine.σταμάτησα στην άκρη του δρόμου το αυτοκίνητο και γύρισα να την κοιτάξω.είχε τοποθετήσει το χέρι της στο στέρνο της και προσπαθούσα να σταθεροποιήσει την ατάραχη αναπνοή της.την ακούμπησα ελαφρώς στο χέρι δείχνωντας την ανησυχία μου και το ενδιαφέρον μου και εκείνη το τίναξε με δύναμη προς τα πίσω.


"καλά αγοράκι μου είσαι ηλίθιος,ζαυλακωμένος ή τι;θες να με σκοτώσεις;ξεκίνα να πάμε σπίτι και θα το συζητήσουμε μπροστά στην μαμά αυτό που έγινε τώρα"το βλέμμα μου στράφηκε προς τα εκείνη και μου χαμογελούσε όλο ειρωνία σαν να μου λέει "θα σου δείξω εγώ".ήθελα να της ρίξω ένα χαστούκι αλλά κρατήθηκα."πες το στην μαμά σου και θα έχεις τις ανάλογες συνέπειες"ξεστόμισα μέσα από τα δόντια μου και ξανά έθεσα το αυτοκίνητο σε κυκλοφορία."τι συνέπειες;θα με κλείσεις στο δωμάτιο μου;ωω σταμάτα θα κλάψω"αυτή η κοπέλα δεν καταλαβαίνει μέχρι πότε πρέπει να έχει όρια.θα την βάλω στον ίσιο δρόμο.μπορεί να έχουμε μόνο μικρή διαφορά ηλικίας αλλά θα της μάθω τι σημαίνει σεβασμός."ίσως και σε κλείσω στο δωμάτιό σου"απάντησα μονολεκτικά και εκείνη απλά έμεινε άφωνη."κούλαρε μικρή.δεν είμαι τόσο παλαιοληθικός"άρχισα να μισογελάω μπας και την κάνω να χαλαρώσει λίγο.στην αρχή φάνηκε δύσκολη αλλά στην συνέχεια άρχισε και εκείνη να γελάει."η μαμά,μου είπε πως έχεις δικιά σου επιχείρηση;τι είδους είναι;"με ρώτησε και ακόμη γελούσε ελαφρώς."και να σου εξηγήσω δεν νομίζω να το καταλάβεις."χαμογέλασα ξερά και ήταν σαν να την αποκαλλώ χαζή ή κάτι τέτοιο."Έλα ρε Harry λέγε"γύρισα και την ξανα είδα και έμοιαζε σαν να κάνει *puppy face* "είσαι πολύ περίεργη.και ξέρεις τι λένε εε;η περιέργεια σκότωσε την γάτα"της έκλεισα το μάτι και σταμάτησα το αυτοκίνητο."γιατί σταμάτησες;"προφανώς δεν το κατάλαβε.καθώς άνοιγα την πόρτα γύρισα και την κοίταξα κοροιδευτηκά."φτάσαμε.βγες"βγήκα από την θέση και άνοιξα το πορτπαγκάζ παίρνωντας από μέσα την βαλίτσα της.η μητέρα της κοντοστέκεται στην πόρτα και περιμένει εκεί,αγέροχη μέχρι να νιώσει την αγκαλία της.βγαίνει και εκείνη με την σειρά της από το αυτοκίνητο και αρχίσουμε να βηματίζουμε μαζί προς εκείνη."μην νομίζεις πως γλύτωσες την ερώτηση μου;"την άκουσα να ψιθυρίζει ενώ κοιτούσε την μητέρα της για να μην καρφωθεί."ποιά ερώτηση;"ψιθύρισα και εγώ."τι είδους επιχείρηση έχεις.."επανέλευε στον ίδιο τόνο."με καράβια.."αφού της έδωσα την απάντηση που ήθελε έβγαλε ένα γελάκι και ενώ ανεβαίναμε τα σκαλιά γύρισε και μου είπε "μμμ για 25 και ματσομένος και πετυχημένος καλό αυτό"τελείωσε την φράση της και μου έκλεισε το μάτι."και εσύ για 18χρονο έξυπνο και καλότυχο"της ανταπέδωσα."το έξυπνο το καταλαβαίνω,το καλότυχο όμως;"μουρμούρισε και με κοίταξε απορρημένη."καλότυχο επειδή η μητέρα σου είναι θυσαυρός"της απάντησα αλλά δεν είδα να απαντάει.απλά μόνο να χαμογελάει και να τρέχει με φόρα προς το μέρος της μητέρας της και να την αγκαλιάζει σφιχτά."αυε μαμυ"της φώναξε και άρχισε να την φιλάει με δύναμη στο μάγουλο ενώ η Ermina από την άλλη είχε ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο στα χείλη της.έμοιαζε σαν ένα 5χρονο που του είπαν πως θα το πάνε στην παιδική χαρά."Carmine,παιδάκι μου θα με σκάσεις"χαμογελούσε ακόμη ενώ η Carmine από την άλλη την άφησε από την αγκαλιά της και η μητέρα της την επεξεργαζόταν με τα μάτια της."θεέ μου πόσο άλλαξες.πόσο ομόρφηνες.μεγάλωσες,έγινες ολόκληρη γυνάικα" "εμμ τι μαμάκα;θα έμενα ίδια για πάντα;έχεις να με δεις εδώ και τρία χρόνια.λογικό να αλλάξω"την είδα που της έκλεισε ελαφρώς το μάτι."ελάτε ας περάσουμε μέσα"μας έκανε νόημα να περάσουμε μέσα στο σπίτι και αφού μπήκαν και οι δύο,ακολούθησα και εγώ κλείνωντας πίσω μου την πόρτα.τις είδα που κάθησαν στον καναπέ και εγώ ανέβηκα στο δωμάτιο αφήνωντας την βαλίτσα στο δωμάτιο της μικρής.καθώς όμως κατέβαινα τα σκαλιά άκουσα μία ενδιαφέρουσα συζήτηση που με αφορούσε."μαμά μπορώ να πω πως το γούστο σου αυτή τη φορά έχει αγγίξει την τελειότητα"είδα να χασκογελάει ενώ η Ermina από την άλλη έσκυψε το κεφάλι της ως ένδειξη ντροπαλότητας και της απάντησε ένα "το ξέρω.πραγματικά είναι τόσο υπέροχος" "στο τομέα του κρεβατιού"γέλασε ελάφρως πονηρά και τότε κατάλαβα πως η μικρή πήγαινε το θέμα σε αυτό που την ενδιέφερε.τότε άκουσα την μητέρα της να προσπάθει να της κόψει την φόρα λέγωντας της με σοβαρό τόνο "Carmine μαζέψου.έχεις αποθρασυνθεί τελείως.σε παρακαλώ πολύ"τότε την είδα να σοβαρεύει.για 18χρονο πρώτη φορά βλέπω να σοβαρεύει και να είναι τόσο καυλωτικά υπέροχο."σόρρυ μάμυ"την φίλησε πεταχτά στο μάγουλο και συνέχισε την συζήτησή τους."δεν λέω.ωραίος,σκληρές γωνίες,έχει χαμόγελο σκάλωμα,και σωματότυπο κάθε ονείρου γυναίκας.δηλαδή με λίγα λόγια ιδανικός.αλλά πως να στο πω ρε μαμά.είναι κάπως..κάπως ξενέρωτος.δεν νομίζεις;" "Carmine μου,μονάκριβή μου,για εσένα ίσως είναι "ξενέρωτος" όπως λες.αλλά για εμένα είναι ένας άνθρωπος που με συμπληρώνει,που με καταλαβαίνει,που με νιώθει".αυτά τα λόγια της Ermina με έκαναν να νιώσω τόσο υπέροχα."ναι ρε μαμά δεν παύε ινα είναι ξενέρωτος.25 χρονών και συμπεριφέρεται σαν να είναι 50."στο τέλος της πρότασης έκανε μία γκριμάτσα και το αίμα έκανε την εμφάνιση του στο τέλος του καφαλιού μου.