Hoofdstuk 4

20.3K 904 73
                                    

pov. Casey
Ik kijk verbaasd naar Emma die in een rood jurkje de deur open maakt. Het jurkje zit strak om haar lichaam en haar mooie bruine haren hangen losjes over haar schouders. Haar bruine ogen kijken verbaasd net zoals die van mij. Woont zij hier?

"what the duck doe jij hier?" zegt ze en bekijkt me van top tot teen. "Werken" antwoord ik droogjes waardoor ze haar ogen rolt. "Ik meen het waarom wil jij een baan?" zegt ze en kijkt me nog steeds afkeurend aan. "Emma lieverd is het die jongen al?" hoor ik een vrouwen stem roepen "ja mam het is die jongen" zegt Emma en haar stem sterft weg aan het einde van de zin. Ik kijk haar aan en glimlach "mag ik nog binnen komen of?" ze kijkt me verbaasd aan en ik grijns "zo stil door mijn knapheid?" Emma lacht "nooit" ik grinnik en stap haar mega huis binnen. Bij ons is het niet zo, bij ons is het klein en mag je blij zijn dat je door de gang kan.

We lopen een gang door die uiteindelijk eindigt bij een keuken. "Hallo leuk u te ontmoeten!" zeg ik vriendelijk tegen de vrouw die voor me staat. Ze glimlacht "och, zeg maar 'je' ik ben Anja en dit is Paul mijn man" zegt ze wijzend op een man die binnen komt in een net pak. "Ik ben Casey" ze glimlacht "ga lekker zitten Casey, Emma wijs jij de weg maar." Emma knikt en samen lopen we door een andere gang die uitkom bij een kamer waar een net gedekte tafel staat. "Mooi huis" zeg ik tegen Emma. Ze stopt met lopen en kijkt me verbaasd aan.

"Wat doe je hier Casey?" zucht ze "luister Emma dit baantje is belangrijk voor me alsjeblieft begrijp het!" ze rolt haar ogen maar knikt toch. We gaan aan tafel zitten en al snel komt er een klein jongentje naar beneden. "Ik ben jayden" zegt hij zachtjes en geeft mij een hand waardoor ik vriendelijk glimlach. "Ik ben Casey, hallo Jayden!" hij glimlacht en komt naast me zitten. Al snel komt het eten en stellen Anja en Paul veel vragen.

Pov. Emma
Ik kijk de hele tijd naar Casey.
What te duck doet hij hier?
Heeft hij die baan echt nodig? of doet hij dit om me te irriteren?. Casey ziet me kijken en kijkt me met een grijns aan. "Emma lieverd pak jij even het dessert?" ik rol mijn ogen maar sta toch op en loop naar de keuken. Ik voel een warme adem in mijn nek wat me kippenvel geeft. "Hey jij schoonheid!" ik draai me om en zie Casey met een grijns kijken. "Wat moet je?" zucht ik en pak 5 bordjes uit de kast. "Ik help je" zegt hij en pakt de 5 bordjes van me over "Casey dat is niet nodig!" ik trek de 5 bordjes terug en hij pakt ze weer van me over. Ik wil ze terug pakken maar ze vallen op de grond. "Chips!" roep ik "Emma zeg me niet dat je iets hebt laten vallen!!" hoor ik mijn moeder boos roepen "nee mam alles is goed!" schreeuw ik terug en pak snel de kappotte bordjes op.

Ik snij mezelf en trek meteen terug "koet!!" schreeuw ik Casey kijkt me vragend aan "koet?" ik knik "ja koet ik scheld liever niet en ik vervang de 'u' voor de 'oe'" Casey kijkt me raar aan maar haalt zijn schouders dan op.
"Emma kom snel onder de kraan voor dat het gaat onsteken!" Casey pakt mijn hand vast en mijn hand begint te tintelen ik hou het snel onder de kraan en kijk Casey aan. In zijn ogen is bezorgdheid te zien en ik vind het maar raar. "Emma Star!" schreeuwt mijn moeder die haar borden over de vloer ziet liggen. "Mam ik kan het uitleggen!" zeg ik en kijk Casey hopeloos aan. "Ik was bezig e-" "en ik pakte de borden over omdat het te zwaar was en ik liet het vallen!" maakt Casey mijn zin af. Mijn moeder kijkt Casey aan "oke" zegt mijn moeder "schiet op met dat dessert!" zegt ze nog en loopt weg. Ik kijk Casey aan en glimlach "dankje Casey je bent toch nog niet zo erg als ik had gedacht!" hij grinnikt "nee ik ben super!" ik rol mijn ogen maar kan ik een glimlach niet onderdrukken. "Awh je lacht om mijn grapjes dit is iets nieuws! dit moet in de krant!!" ik grinnik en duw op zijn borst waardoor ik zijn spieren voel aanspannen.

Hij glimlacht en ik bloos. Ik loop snel naar de verbanddoos om mijn rode wangen te bedekken. Ik pak een pleister en wil het erop doen maar voel Caseys hand. "Ik doe het wel!" ik glimlach "thanks" hij pakt de pleister en plakt het netjes op het sneetje, hij kijkt me aan in mijn ogen en ik kijk terug. Zijn ogen gaan naar mijn lippen en ik doe precies het zelfde.

Ik voel dat we dichter naar elkaar toe komen. Ik voel zijn adem al op mijn lippen waardoor ik over heel mijn lichaam kippenvel krijg. "Emma schiet op!" hoor ik mijn moeder roepen waardoor ik meteen weg stap van Casey. Ik loop snel naar de koelkast en voel mijn wangen branden. Chips zou ik echt Casey hebben gekust als mijn moeder me niet had verstoord?. Ik kijk Casey niet aan en maak snel de borden op. Als ik omdraai zie ik Casey al niet meer staan en ik zucht. Ik loop naar de woonkamer en zie Casey aan de tafel zitten als hij mij aankijkt kijk ik snel weg. Ik zet de borden op tafel neer en al snel beginnen we te eten.

"Mama mag ik met Casey en Emma naar de speeltuin?" vraagt mijn broertje als alles op is. Mijn moeder knikt "doe wel voorzichtig!" ik loop naar de kapstok doe mijn leren jasje aan en doe het jasje van mijn broertje aan. Ik zie Casey hier heen lopen en vermijd het oogcontact. "Kom" zeg ik en pak mijn broertjes hand vast.
Als we bij de speeltuin zijn rent mijn broertje meteen naar de glijbaan en ga ik op een bankje zitten. Casey komt naast me zitten en kijkt me aan. "Kijk niet zo creep!" sis ik als ik Casey even aankijk. Hij lacht en ik zie kuiltjes in zijn wangen. Kom op ook nog kuiltjes god haat je me ofzo?!. "Ja dat jij oogcontact vermijd kan ik niks aan doen" grinnikt hij waardoor ik hem boos aankijk "dat doe ik niet!" "ja echt wel!" zegt Casey en gaat naar achter hangen waardoor je goed zijn armspieren ziet. "Niet" "wel" "niet" "wel" "NIET!" "wel" ik wil mijn mond weer open doen maar stop meteen als Casey zegt "als je die mond nog een keer open trekt, zoen ik je of je nou wil of niet".

Am I in Love with my Nanny?|| Dutch || ✔️Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu