>6<

288 19 21
                                    

Ik word wakker door iemand die zachtjes mijn naam zegt. Ik knipper verbaasd met mijn ogen en kijk slaperig om me heen. Ik merk dat ik niet in mijn bed lig en kijk verbaasd naar mijn ondergrond. Mijn bovenlichaam en benen liggen op de bank en mijn hoofd ligt op een bovenlichaam? Ik zie een paar benen uitgestrekt voor me en kijk verbaasd naar de andere kant van het lichaam. Een paar bruine ogen kijken me aan en ik ga meteen rechtop zitten.

'Oh shit Dan sorry!' Ik voel mijn wangen meteen gloeien en weet dat ik als een gek aan het blozen ben. Dan grinnikt. 'Maakt niet uit, kan gebeuren.' Ik spring snel op van de bank en ren naar boven. 'Ik ga me omkleden.' roep ik nog snel. Ik loop naar mijn kast en haal er een zwart shirt met lange mouwen en een gescheurde broek uit.

Ik kleed me snel om en sprint weer naar beneden, waar ik Dan in de keuken zie. 'Ik maak het ontbijt wel af, kleed jij je maar om.' Ik gebaar naar de grote stapel kleren die nog op tafel ligt. Dan knikt en loopt naar de stapel kleren. Hij schuift zijn armen eronder en neemt bijna alles mee, op een paar broeken en shirts na.

Hij loopt wankel naar de trap en ik hoor hem langzaam tree voor tree naar boven lopen. Na een tijdje hoor ik een plof en is het stil. Ik frons verbaasd mijn wenkbrauwen. 'Uhm, Meghan, kun je misshien even helpen?' Ik leg het mes dat ik in mijn hand had op het aanrecht neer en pak de laatste kleren van tafel, waarna ik naar de trap loop.

Zogauw ik de hoek om kom barst ik in lachen uit. In het midden van de tap staat Dan met een hopeloos gezicht rond te kijken. De helft van de kleren ligt ergens over de trap verspreid. Ik loop hoofdschuddend naar Dan toe. Ik leg mijn stapel kleren op zijn armen en Dan draait zich snel om en hupt de laatste traptreden op.

Ik raap de kleren die op de trap verspreid liggen op en loop ook naar boven. Dan heeft alle kleren aan het voeteneinde van zijn bed neergelegd en is alles aan het sorteren.

Ik klim ook het kleine trapje naar de zolder op en leg de laatste kleren bij de ongesoorteerde stapel.

'Je bent nogal onhandig, weet je.' Dan rolt zijn ogen. 'Komt er ook een achter hoor.' Ik glimlach kort naar hem, waarna ik de zolder af spring, te lui om het trapje te gebruiken.

'Ik ga het ontbijt afmaken, ruim jij dat maar op.' Ik zie Dan nog knikken en ren de trap af.

Ik ga verder met het ontbijt en zet de nu gesneden broodjes op tafel met wat verschillende soorten beleg erbij. 'Ontbijt is klaar!' roep ik. 'Kom eraan!' hoor ik als reactie.

Ik ga vast aan tafel zitten en doe een slordige knot in. Niet veel later komt Dan naar beneden lopen met een zwart T-shirt en de trainingsbroek aan. Hij haalt zijn handen een paar keer door zijn haar en komt dan tegenover me zitten. Het ontbijt verloopt in stilte en ik geniet ervan. Nooit gedacht dat Dan zo stil kon zijn.

Na het eten ruimen we samen de tafel af en ploffen neer op de bank. 'Dus, wat gaan we vandaag doen?' vraag ik. Dan kijkt rond in mijn appartement en zijn ogen vallen uiteindelijk op mn laptop. Hij draait zich enthousiast om. 'We kunnen geen filmpje maken, want we hebben geen goeie camera, maar wat dacht je van een livestream?' Ik kijk geschokt op. 'Ik? Een livestream? Nee dankje.' Ik lach een beetje. Dan trekt een pruillip. 'Waarom niet?' 'Ik hoef gewoon niet zoveel aandacht. Jij mag wel een livestream doen hoor.' Dan lijkt te twijfelen, maar zucht uiteindelijk en knikt. Ik open mijn laptop en typ het wachtwoord in.

'Zal ik het wachtwoord er anders vanaf halen? Dan kun je op de laptop wanneer je maar wilt.' Dan knikt instemmend en ik haal het wachtwoord snel van mijn laptop af, waarna ik hem op Dan's schoot schuif. Dan gaat naar internet en ik kijk toe hoe hij inlogt op zijn account op YouNow. Hij draait zich naar me toe. 'Waar kan ik het het beste doen?' Ik denk even na en haal dan mijn schouders op. 'Waar jij je het fijnst voelt.' Dan knikt. 'Dan ga ik hier wel op de hoek van de bank zitten, dan kun jij ook nog gewoon door je huis lopen. Heb je misschien een tafeltje waar ik de laptop op kan zetten? Het tafeltje hier is te klein.' Ik kijk om me heen en mijn blik valt op het tafeltje naast de bank. Ik til hem naar Dan toe en zet hem voor hem neer. 'Dit goed?' Dan zet de laptop erop en knikt. 'Perfect.'

Lost Boy - Dan HowellWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu