Lost Boy - Dan Howell

>15<

We lopen in stilte door de straten van Londen, waar ik geen problemen mee heb. Ik kijk mijn ogen uit hier. Het is zo mooi, precies zoals vaak is gezegd.

'Phil? Hoe ben je nu weg gekomen bij Dan?' vraag ik. Phil kijkt vanuit zijn ooghoeken naar me en haalt zijn schouders op. 'Ik ging inkopen doen voor zijn verjaardag. Hij weet alleen niet dat dat met jou is.'

Ik glimlach als ik eraan denk dat het allemaal een grote verassing is en dat hij geen idee heeft dat ik hier in Londen ben. Een opwindend gevoel komt in mijn buik, denkend aan Dan die ik morgen weer ga zien. Ik ben hem zeker leuk gaan vinden, maar ik weet ook dat het onmogelijk is. Ik bedoel, hij is een YouTuber met miljoenen meiden over de wereld die hem aanbidden om zo maar te zeggen. Waarschijnlijk zelfs jongens. Ik ben gewoon een meisje dat ongelooflijk geluk heeft gehad om hem te leren kennen en een vriendschap te beginnen.

'Wat is er?' Ik kijk gealarmeerd op naar Phil en schud mijn hoofd. 'Niks, ik dacht gewoon aan dat ik Dan morgen ga zien. Ik heb er zin in.' Phil slaat zijn arm om mijn schouders heen. 'Ik ben blij dat ik dit heb kunnen regelen.' Ik kijk dankbaar op naar Phil. 'Nogmaals bedankt, waarschijnlijk ga ik dat nog wel vaker zeggen.' Phil grinnikt en kijkt weer vooruit. 'Je hebt hem echt gemist, hè?' Ik kijk naar de grond en knik. Phil geeft me een klein kneepje in mijn schouder. 'Het komt allemaal goed.'

'Dat is precies wat iedereen altijd zegt, het komt wel goed. Ik begin eraan te twijfelen.' Phil kijkt me verdrietig aan. 'Denk aan positieve dingen, okay?' Ik knik en pers een glimlach op mijn gezicht.

'Bedankt Phil.'

'Geen probleem Meghan.'

~

We zakken uitgeput neer bij een tafeltje in bij een cafétje. 'Dat was me het dagje wel. Londen is zo druk.' Kreun ik. Phil lacht. 'Ik weet het, wen er maar vast aan.' Ik rol mijn ogen. 'Alsof ik hier lang blijf. Wacht, hoelang blijf ik?' Phil haalt zijn schouders op. 'We zien wel.'

'Wat mag het zijn?' Ik kijk op naar het meisje dat bij onze tafel staat. Ze is denk ik iets jonger dan mij en kijkt ons glimlachend aan. Haar blonde haren zijn achter haar hoofd in een paardenstaart gebonden en ik zie haar telkens vluchtig vanuit haar ooghoeken naar Phil kijken. Ik grijns.

'Een cola en appeltaartje.' zeg ik. Ze draait zich naar Phil en ik zie een twinkeling in haar ogen ontstaan. 'Hetzelfde.' Glimlacht hij, zonder iets door te hebben. Ze knikt en krabbelt het op haar schrijfblokje. Ze glimlacht nog een laatste keer en draait zich dan om en loopt het café binnen.

Meteen kijk ik Phil aan, nog steeds met een grijns op mijn gezicht. 'Wat?' Hij kijkt me onschuldig aan. 'Je zag het echt niet, hè?' Ik haal mijn wenkbrauwen op. 'Nee?' Ik lach zachtjes. 'Die serveerster is zo duidelijk een Phan.' Een rood blosje verschijnt op Phil's wangen. 'Waarom zijn mensen fan van ons?' Ik haal mijn schouders op. 'Jullie zijn grappig en tja ik weet het niet? Jullie hebben iets aparts dat mensen leuk vinden.' Ik schenk hem een grote glimlach.

'Spreek haar zo aan en geef haar een handtekening, ga met haar op de foto, okay?' Phil kijkt naar zijn handen en knikt.

'Ben je tevreden met je cadeaus voor Dan?' vraagt Phil om het onderwerp te veranderen. Ik knik meteen. 'Ja! Ik hoop alleen dat hij het ook leuk vindt....' Phil glimlacht bemoedigend. 'Hij gaat het super vinden.' Ik knik, nog steeds een beetje twijfelend.

'2 cola en 2 appeltaart.' Ik kijk op in een paar bruine ogen, bijhorend bij onze serveerster. Als Phil opkijkt begint hij meteen te blozen. De verlegen jongen die hij is. Als het meisje weer een korte blik naar Phil werpt besluit ik het voortouw te nemen en het meisje met een grote glimlach aan te kijken.

'Hoelang ben je al Phan?' Het meisje kijkt geschrokken op en werpt een blik naar Phil, waarna haar wangen meteen knalrood kleuren. Ze gaat een beetje ongemakkelijk rechtop staan. 'Hoe weet je het?' vraagt ze zachtjes. Ik grinnik. 'Ik ben al best lang een Phan, ik weet hoe zo iemand zich gedraagt. En Phil hier gaat je nu een handtekening geven en een foto of wat je dan maar wilt.' Het meisje kijkt hoopvol naar Phil die instemmend knikt. 'Gaat gebeuren.'