"Pak pak pak!"
Napaupo si Yzabella sa sahig habang sapo ang namamanhid niyang pisngi. Walang tigil sa pagdaloy ang kanyang mga luha. Nasa harapan niya ang asawa. Oo, asawa niya na siya lang yata ang nakakaalam.
It's been years ng ikinasal sila not for the reason of being inlove but only to make her life living in hell. He wanted to punish her everyday of her life because he wants to see her suffered. She loves him to the point that she's willing to accept all the pain para mapatunayan dito na inosente siya sa mga nangyari, isang taon na ang nakaraan.
"You are good for nothing, bitch!" Napapitlag siya ng maharas siya nitong itinayo at mariing hinawakan sa buhok.
Naipikit niya ang mga mata dahil sa sakit ng kanyang anit. Patuloy na namamalisbis ang mga luha sa kanyang pisngi. Hinihintay na lamang niya ang susunod na hakbang na gagawin ni Nathan. Maaari siya nitong suntukin o tadyakan. Sa araw-araw na gina-ganoon siya ng lalaki, pakiramdam niya'y tinatakasan na siya ng kanyang kaluluwa.
Namamanhid ang kanyang buong katawan sa mga bugbog nito. Pero ang puso niya'y umaasa pa rin na sana... sana balang araw ituring naman siyang asawa ni Nathan.
"Ugh!" Napadaing si Yzabella nang marahas siyang itulak sa dingding kung saan tumama ang kanyang likod. Napayuko siya at patuloy lamang sa pag iyak.
Mayamaya'y nakarinig siya ng mga hakbang papalayo sa kinaroroonan. Alam niyang si Nathan na 'yon. Umalis na ito at iniwan siya sa sulok.
Tumayo si Yzabella para ayusin ang sarili. Sa kabila ng mga kalupitan ng asawa'y mahal pa rin niya ito. At kailangan niyang maging matatag, wala siyang maaasahan kundi ang sarili lamang.
Kung pwede lang matulog habang buhay para hindi na maranasan ang paghihirap ay gagawin na lamang niya. Pero hindi naman ganon kadali ang lahat.
Malupit man ang tadhana pilit pa rin niyang iniintindi kung bakit nangyari sa kanya iyon. Lahat naman ng bagay ay may dahilan, maaaring hindi ngayon ang tamang panahon para malaman niya ang dahilan. Ngunit nakahanda siyang maghintay at magtiis.
Umaasa pa rin siya na balang araw, lahat ay
. Sa oras na dumating ang araw na 'yon, sana maramdaman din niya ang pagmamahal ng asawa. Kahit kaunting pagmamahal lang ay magiging kuntento na siya.
"HEY WHAT'S UP, dude?"
Nathan looked up to the man in front of his desk. It was JM, his best friend. Nasa opisina siya ngayon at doon siya dinala ng mga paa pagkagaling ng bahay.
Alam niyang napakasama niya, but he doesn't care. He make his wife cry everyday. All the duration of their married life, he did nothing but to make her life a miserable one. That was why, he wanted to stay away from her, para hindi niya ito masaktan because every time he's near with her, bumabalik ang bangungot ng kahapon kung paano nasaksihan ng kanyang dalawang mata ang ginawa nito.
Hinding-hindi niya ito mapapatawad, kaya ipinangako niya sa sarili na magiging impyerno ang buhay nito sa kanyang piling at dahil do'n kung bakit niya pinakasalan si Yzabella kahit labag sa loob.
Sa kabila ng lahat may parte pa rin sa kanyang puso na tumututol sa bawat pananakit sa babae.
"Keeping myself busy." simpling tugon niya't itinaas ang papeles na kanyang binabasa. "What brought you here? Wala ka bang aktibidades ngayon?"
"Tsk! I have to take a break for sometime, dude." Anito.
Nathan smirked at him. "So when did you know about break thing? Akala ko ba bawal ang palya sa'yo?" Nginisihan siya ng gago.
BINABASA MO ANG
Shattered Wife (Completed)
RomanceWelcome to hell wife,brace yourself. I'll make sure you're going to pay your debt with your heart, body and soul. -Warren Nathaniel Gamboa. Hanggang kailan mo kayang tiisin ang pagiging isang asawa kung sa bawat araw ay puro pasakit ang kinakaharap...