Shattered Wife (Completed)

Chapter 20

"That's enough, Nathaniel!" Hindi tuminag si Nathan sa sigaw ni JM.

Patuloy lamang ito sa pag-inom. Pangatlong case na ng beer ang kanyang naubos. Nais niyang magpakalunod... ilunod ang sarili sa kalasingan para kahit paano'y makalimot.

"What the fuck!" Inagaw ni JM ang boteng hawak. "Ano bang problema mo, JM?" Tinitigan siya nang masama ng kaibigan.

"Look who's talking, sino ba sa tingin mo ang may problema sa 'tin?" Namulsa ito. Seryosong nakatangin sa kanya.

Iniwas ni Nathan ang paningin, at hinampas ang mesang nasa harapan lamang.

He hated hinself! Fucking hate!

"Leave me alone, JM."

"Eh gago ka pala! Kapag may nangyaring masama sa'yo, sisihin pa ako ng asawa mo."

"She won't do that. Ikaw 'tong gago, nandito lang ako sa loob ng condo ko."

"Bullshit Nathaniel! It's been more than a week na lagi kang ganyan. Nag-aalala ang asawa mo at hinahanap ka ng mga anak mo!" Muling sigaw ni JM.

Huminga si Nathan nang malalim.
Nilaro nito ang bote ng alak na nasa kamay. "You don't understand, JM. Hindi ko kayang harapin si Yzabella. She hated me and I can't accept that because I hated myself more than she could. I'm a ruthless bastard. I should have burn in hell."

"Ang bakla mo! C'mon dude, cut the drama. Alam natin pareho na hindi ka magawang kamuhian ni Yzabella. Ikaw lang talaga 'tong gago."

"She did, trust me. Nag-away kami noong linggo nang dinala mo ang mga bata sa labas. I caught her talking to her boyfriend." Nathan paused for awhile.

"Boyfriend?" JM asked, confused.

"Yes, she has a boyfriend. That guy helped her sa loob ng pitong taon na inakala nating patay na siya. Sinumbat niya sa 'kin ang lahat nang kagaguhan ko noon. She even compared me to that asshole. It's like a knife that stab me instantly. Doon ako natauhan pakiramdam ko wala akong kwentang tao. I wasted her love, I wasted her." Tumingala siya upang pigilan ang nagbabadyang mga luha sa mga mata.

"I'm a beast. And she was right. Wala akong kwenta. Hindi ako kapat-dapat maging ama sa mga bata."

JM tapped his shoulder. He took a deep breath and look outside the city.

Nasa condo siya at doon pansamantalang umu-uwi. Hindi niya kayang makipag-harap kay Yza dahil nahihiya siya.

The condo was made up of an expensive glass. Ipinasadya niya ang desenyo noong panahon na nagluluksa sa pagkawala ni Yzabella. Nais kasi niyang masaksihan ang katahimikan ng langit tuwing gabi.

"You can't blame her. Consequently, she has the right to reprove you. Yes, I've witnessed how asshole and ruthless you were back then. But you know what?" He paused. "I guess until now."

Inambagan niya ng suntok sa braso ang kaibigan. Ngumisi lang ang walang hiya.

"Thanks for reminding me again, you're my best reminder." Sarkastikong sagot niya.

"I know right." He smirked

"Stop the crap JM and be serious."

"Fine! You are such a hard headed person Nathaniel Gamboa." He stressing the words.

Nilagok ni Nathan ang natirang laman ng bote. "And you're such a stone hearted, JM." He mockingly said.

"Mas bagay sa'yo ang katagang 'yan, dude."

He smirked at him.

"You need to go home, dude. Nag-aalala na ang mag-iina mo. Tandaan mong hina-haunting pa ng mga utoridad si Emily. Kailangan mong protektahan si Yzabella dahil kapag nalaman ni Emily na buhay ito. Alam mong malalagay sa panganib ang buhay niya. I'll triple the security for the kids, alam mo naman malakas sa akin ang dalawang 'yun." JM stating the fact.