Shattered Wife (Completed)

Chapter 24

Nathan closed his fist firmly. And prayed for miracles to happen. Nagimbal siya sa ginawa ni Emily. Nanlalamig ang katawan. Nanginginig ang laman niya. At tila sasabog ang puso niya. Nais mang takbuhin si Yza, yakapin at ikulong sa braso ay hindi niya magawa.

Dinurog-durog ng paulit ang puso niya. Hindi niya kaya... hindi. Bakit si Yza pa ang kailangan magdusa ng nga kasalanang siya ang may gawa? Hindi dapat ito ang naroon sa upuan, dapat siya ang nando'n at hindi ang asawa. He was one hell terrible, bastard. Jerk!

"Ops, sorry!" Tumawa ang baliw. "I change my mind, hon. Mamaya ko na lang pala patayin ang mahal mong asawa, it's good thing na lumagpas sa ulo niya ang pagpitik ko ng baril. Sayang naman yung base mukhang mahal, eh, pero 'di bali okay lang dahil ang asawa mo na ang isusunod ko."

"You're insane Emily! Pakawalan mo si Yza, 'di ba ako naman ang gusto mo?"

"Not so fast, honey. Pero hindi ko siya papakawalan kundi papatayin. Dahil siya ang hadlang kung bakit hindi mo ako magawang mahalin!"

"Baliw ka Emily, kahit kailan hinding-hindi kita mamahalin! Mapapatay mo muna ako bago si Yza."

Humakbang si Nathan palapit ngunit agad ding napaatras ng itutuk muli ni Emily ang baril sa dibdib ni Yza.

For a moment, he lost his breathing. He was gasping for it.

"See hon? This time tutuhanin ko na, gusto mo putok ko na ngayon?"

"Please, Emily put down the gun, pag-usapan natin 'to. I told you ibibigay ko ang lahat ng gusto mo."

Ibinaba nito ang baril at isinandal ang likod sa upuan revealing her boobs na nag-uumapaw sa suot nitong damit. Nakatingala ito sa kisame.

Tumingin si Nathan kay Yza. Nagtama ang kanilang mga mata. He mouthed, 'i love you' to her habang patuloy itong umiiyak ng tahimik.

"We are going to do something later, honey. But for now, magkwentuhan muna tayo."

Pinukol niya ng nakakamatay na tingin si Emily.

She sat on the chair and crossing her legs.

"Nang pinatay ko si tita ang saya-saya ko, alam mo kung bakit?"

Nathan gasped when she pressed the gun in Yzabella's head.

"Emily!"

"Calm down, honey. Hindi ko naman ipuputok, eh, dinidikdik ko lang." Sinamahan nito ng pagngisi.

He couldn't take it. Nag-igting ang mga ugat niya sa leeg, maging sa kamay ay gano'n din. Ngunit kailangan niyang lakasan ang loob para mailigtas ang asawa.

"Nang namatay na si tita ang saya ko kasi wala ng hadlang sa amin ni Nathan. Sabi ko noon ako lang dapat ang magiging ina ng mga anak niya. Ayaw kasi ni tita sa 'kin noon, hmp! Ewan, ko ba! Ahh! Alam ko na pala 'yun ay dahil sa'yo, Yzabella De Villa!" She pointed the gun again.

"Emily, stop it!" He shouted her furiously.

"Not done yet, honey! Wait up. I told you, don't move where you are standing, baka mapa-aga ang pagkalabit ko ng baril at sumabog sa utak-ahh, mali! Sa puso dapat ni Yza tatama ang bala."

He wanted to punch himself. This was all his fault. Kung hindi lang sana niya pina-iral ang pride ay hindi aabot sa sa gano'ng kalagayan.

It was really breaking his heart to see her in helpless situation. She shouldn't have be in there.

Hinding-hin niya mapapatawad ang sarili sa oras na may mangyaring masama sa asawa. Oh God! He won't let anything happen to her, not now, not even.

Marami siyang dapat sabihin sa asawa at mga bagay na kailangang itama.