SIRADIŞI

2

Şok olmuş bakışları karşısında yer alan esmer, geniş omuzlu, vücudu yapılı , gri takım elbiseli adamın üzerinde gezinirken beyninin mantıklı kısmının iflas ettiğini biliyordu. Koyu grinin attığı her adım beyninin en ücra köşelerinde yankılanırken küçücük bir odada tıkılı kaldığını fark etti. Durumu kendi lehine çevirmek oldukça zorlayıcı görünse de birkaç hamlesini izleyerek üstesinden gelebileceğini bağıran hislerine yanıt mantığından geldi.

"Buradaki adamı haklamak kolay olabilir. Kapıda daha fazlası var ve hızlı adımlarla buraya geliyorlar. "

Üzerindeki ceketi çıkarıp kenara bırakan adamın aklından geçenlerle Safir' in beyninde dönenler arasında çok fark vardı .
Aklında yer eden soru işaretleri arasından en kafa karıştırıcı olan buydu. Adam Safir ' e doğru atik bir hamle yapınca rahatsız edici ses odanın duvarlarını tırmaladı. Ellerini yere sabitleyip karnına yerleştirirken karşısındaki daha doğrusu altındaki kadının böyle tehlikeli ve büyük bir işe girerken aklında neler döndüğünü anlamaya çalışıyordu. Sırtına aldığı diz darbesi kadının üzerinden düşüp yere yığılmasına yol açarken hızlı bir hamleyle ayaklarını itip havaya sıçradı. Sırtından ve yerden aldığı güç onu ayağa dikmişti. Şaşırtmaca ve tehlike üzerine kurulu bu oyuna ev sahipliği yaptığını belirtmek isteyen adam her fırsatta kadına saldırıp zayıf noktalarını bulmaya çalışıyordu. Birbirleri üzerine kilitlenmiş göz bebekleri konuşmaya başladı.

"Ben bu işin ehliyim."

Adamın yüzündeki sırıtma buna karşılık gelip istediği mesajı kadına iletmişti. Kadının yüzüne oturan tehlike dolu sırıtış tamamen kontrolü dışı oluşmuştu. Gözleri ve mimikleri oldukça tehtitkar olan karşıt iki insanın hırçın savaşı devam ediyordu.
Boynundan aşağıya doğru inen sıcak ter damlası rahatsızlık verici bir hal almış takım elbisesi sıkmaya başlamıştı.
Kadının neden hareketsiz kaldığını anlamaya çabalarken aldığı tekme darbesiyle sendeleyip duvara çarptı.

Adamın hareketlerini yeterince izleyip idrak ettiğine emin olduktan sonra harekete geçen vücuduna engel olamıyordu.
Karşısında ki kızın bunu yapabildiğine inanmayan gözlerle bakıyordu. Vurduğu darbe yere yığacak kadar kuvvetli değildi. Vücudundaki kontrol mekanizması onun adına karar verip uygulamaya başlamış adamın omzuna tırmanmasına sebep olmuştu. Adamın sırtına vurduğu tekme sert bir şekilde yere yığılmasına sebep olurken boynundan geçen hayati damarlara uyguladığı basıncın adamı sersemlettiğini biliyordu.
Yüzündeki çarpık gülümseme yerini ekşi bir ifadeye bırakmıştı. Pantolonun bel kısmına elini atarken gözünden geçen iğrenç ışıltı Safir ' in yaptığı işten tiksinmesine sebep olmuştu. Çıkardığı metal gövdeli silaha baktı. Böyle bir koşuşturmanın arasında hızlı hareket etmek zorunda olduğunu adı gibi biliyordu.
Zihninin berraklaşıp ona yol gösterme çabası bir türlü yabancı gelmiyordu. Soğukkanlı tavırları başına açılacak felaketlerin sonunu düşünmediğini söylerken amcasından alacağı tepki gözünü korkutur gibiydi. Adamın yaptığı umutsuz küçük protestodan sıyrılmak adına tetiği tutan elini kavrayıp sıkıca döndürdü. Acı içinde inleyip geriye yaslanan adamın elindeki silah Safir' in ayağının dibine düşmüş ondan uzaklaşması için vurduğu tekmenin şiddetine maruz kalmıştı.
Ne olduğunu anlamadan elinin tamamını kaplayan acıyla inlemeye başlayan gri giyimli adam duyduğu sesin silahından geldiğine emin olamamıştı.
Kendisini yakalamak için yapılmış basit hamleden kolayca sıyrılıp kapıya baktı. Bu sefer mantığı değil içinden gelen tesir edici ses konuşmaya başladı.

"Seni bekliyorlar. "

Kapıya baktı ama adamların onu beklediğini tahmin edebiliyordu. Pencereye yönelip etrafı kolaçan etti. 3. Kattan atlamanın büyük bir delilik olduğunu bildiği halde içindeki hisse uymayı tercih etmişti. Vücudunu atik bir hamleyle ileri itti ve gözlerini yumdu. Pencereyi paramparça edip geçerken adamlar şaşkınlıkla onu seyrediyordu. Cam tuz buz olmuş her yana dağılmıştı. Safir kendisiyle birlikte camın da düştüğün hissetti. Havanın aniden soğuduğunu hissettiği için gözlerini daha da sıkı kapattı ve yere çarpmayı bekledi. Beyni yeni yeni reaksiyon göstermeye başlıyordu. Neden bu adamlara acemi olmadığını göstermişti. Yakalanmaması gerekiyordu. Aşağıdan asfalt bir yol geçiyordu. Şimdi ya ölecekti yada uzun süre yoğun bakımda kalacaktı. Sonra betona çarptı.