SIRADIŞI

10

"Küçük fareleri bulduk Safir Hanım. "

Yüzümde yer edinmiş saf tebessüm yerini sinsi bir gülüşe bırakmıştı.
Dibimde dikilen Uraz ne olduğunu anlamaya çalışmaktan vazgeçmiş tekrar gülüşüme odaklanmıştı. Hafif toparlandı ve üzerimdeki bedenini hafifçe yukarı çekti. Büyülenmiş gibi bakıyordu. Pürüzlü çıkan sesi üzerimde gezinirken havanın ne kadar soğuduğunu fark ettim. Tek kaşını kaldırdı ve

"Evet bu saatte ne yapmayı düşünüyorsun? "

Diye sordu.

"Bilmem hava oldukça soğuk. Sıcak birşeyler içebiliriz."

Biraz düşünür gibi davrandı. Eliyle elimi kavrayıp

"Hadi gel.."

Dedi ve içeriye yönlendirdi. Sıcak birşeyler içme fikrini dışarda açık bulabileceğimiz bir yerlerde olarak kast etmiştim ama Uraz' ın evi de fena fikir değildi. Elimden tutup çekerek kapının önüne götürdü. Cebinden çıkardığı anahtar takımını 2 katlı büyük ve zengin duran evin kapısına yerleştirip 3 defa tam tur çevirdi. Kilit sesi duran kapının açılmasıyla yüzüme vuran sıcak hava yüzümü yalayıp geçti. Oldukça şirin döşenmiş evin salonu ferah ve rahat hissetmemi sağlamıştı. Birden üzerime koşarak gelen bir şeyin varlığı hissedip kafamı sol tarafa çevirdim. Golden cinsi bir köpek tanışmak ister gibi kuyruğunu sallayıp bacağıma sürtündü. Başını ve çenesini ellerimle kavrayıp kaşıyarak sevmeye başladım. Uraz köpekle çabuk kaynaşmış olmama şaşırmamış gibi adımlarını mutfağa yöneltti. Girdiği gibi tekrar kafasını uzatıp

"Ne içersin ?"

Diye sorduktan sonra tekrar mutfağa girdi. Arkasından ilerleyip

"Bilmem. Sanırım fark etmez.."

Elini içinde kahve olduğunu tahmin ettiğim büyük kavanoza atıp

"Kahve ?"

Başımı onay verir gibi salladım. Oturacak bir yerler bulmam gerekiyor ama bu sandalye ilk tercihim değil. Elektrikli ocağın ve Uraz' ın sol kısmında kalan tezgaha yerleşirken onu inceliyordum. Bir insan altı üstü kahve yaparken bile bu kadar etkileyici ve odaklanmış görünebilir miydi ? Bu soruya cevap vermeyecektim çünkü cevabı gün yüzüne çıkması tehlikeli olan kısımda yer alıyordu. Kendimle de iç sesimle de yüzleşmek için yeterince güçlü değildim. Ocakta buharı tüten sütü, kokusu üzerinden gelen parfümü bastıran kahveyle buluştururken gözümde ilahlaşmış sabır sınırlarımı zorlamıştı. Karıştırdıktan sonra bana uzattığı kupayı avuçlarımın içine alıp sıcaklığın tenimin üzerinde yayılmasına hatta biraz da yakmasına izin vermiştim. Elinde ki kırmızı kupadan gözlerini ayırıp beni süzmeye başladı. Konuyu dağıtma ihtiyacı duymuştum.

"Köpeğinin adı ne ? "

"Aslında adı Athena ama benim köpeğim değil. "

"Kimin ?"

"Kız kardeşimin. "

Kısa süreli bir sessizlik yaşandı. Konuşmaya farklı bir yerden devam etti.

"Sonunda ulaşabildik. Gittiği yerde bir tür hırsızlığa kurban gitmiş. Telefonu da evde unuttuğu için haber verememiş. Yanında giden elemanlarından biri şirkete e-mail yollamayı başarmış. Bana da şirketten haber geldi. Birkaç güne geri dönecekler. "

"Senin adına sevindim. Gerçekten.."

Şu sıralar devamlı duraksıyordum.

"Sana birşey göstermek istiyorum."

Arkasından ilerlerken aklıma hücum eden düşüncelerin ucu bucağı gelmiyordu. Kahve kupasını burnuma doğru yaklaştırdım. Kokusu gerçekten çok güzeldi. Merdivenlerden aşağı inip büyük beyaz bir kapının önünde durduk. Kapının kulpunu çevirirken içerde ne olduğunu bilmemek içimde tarifi olmayan bir heyecanı tetikliyordu. İçeri girerken kapıyı açık bırakmıştı. Arkasından attığım ürkek adımlar nerde olduğumu bilmediğimden kaynaklıydı. Yeni girdiğim bir ortamda hep tetikte oluşumu amcamın yetiştirme tarzına bağlıyordum. Gözlerimi farklı renklerde boyanmış duvarlarda cesurca gezdirirken hayranlığımı gizleme ihtiyacı duymamıştım. 4 duvarın her biri farklı bir duyguya ev sahipliği yaparken gözüm ilk olarak koyu lacivert duvar üzerinde yer edinmiş altın çerçeveli siyah ve tonlarını, bünyesine kabul etmiş tablolara takıldı. Renkleri ve mevsimleri sınıflandırarak duyguları ağır bir şekilde yansıtmıştı.