İnsan yıllar sonra bile gördüğü rüyayı hatırlar mı? Ben hatırlıyorum hala dün gibi. Her ne kadar rüyamı anlattığım kağıdı taşınma esnasında kaybetsem de bu kayıp hafızamdan hiçbir şey eksiltmemişti.
Herkes gibi ben de değişmiştim. Zaman çok şey alıp götürmüştü benden. Gördüğüm rüyayı ona anlatmış ve çok kuvvetli bir aşk yaşamıştık. Ya da sadece ben yaşamıştım. Sever gibi yapmak bana göre değildi çünkü. Ne yazık ki bunu geç fark etmiştim. Öyle güzel öyle dolu seviyordum ki en kötü huylarını bile görmeme engel oluyordu. Belki de görmek istemiyor yüzleşmekten korkuyordum. Üzülmekten, ağlamaktan yine o mutsuz kız olmaktan, yemeden içmeden kesilmekten ve çirkinleşmekten. Çünkü aşk beni güzelleştiriyordu buna inanıyordum. Ruhum ne kadar güzelse bedenim de o kadar güzel oluyordu. Her seyi kendim için istiyordum bencilliğim işin içinden çıkılmaz bir hal almıştı ve ben hiç umursamıyordum.
Nasıl mutlu olacaksam öyle davranıyordum. Beni sevmediğini bildiğim halde yanımda olması yetiyordu bana. İhanet mi? Olsundu nasılsa bir kere yapmıştı ve pişmandı. Defalarca özür dilemesi de cabası. Her insan hata yapabilirdi sonuçta. Söylediği yalanların da hep mantıklı bir açıklaması vardı elbette. Hepsini de beni kırmamak, üzmemek için söylemişti. Ne çok seviyordu beni. (!)
Ailesi ise tam bir baş belasıydı ama önemi yoktu çünkü buralardan gidecek ve kimsenin bizi bulamayacağı bir yerde kendi yağımızda kavrulup gidecektik. Çünkü beni seviyordu (!) sevmese bunca şeyi göze alabilir miydi? Ailesinden, memleketinden, arkadaşlarından, işinden... Hepsini ardında bırakıp benim için, birlikte olabilmek için aşkımız için plan yapar mıydı?
Yaparmış! Tüm bunların makul bir açıklaması, gerçek bir yüzü varmış.
Ve ben Lina... 19'unda boyundan büyük acılar yaşayan, aptallığından ders alan, bir daha kimseyi kendinden çok sevmeyecek olan ve bencilliğinin bedelini özgürlüğüyle ödeyen Lina. Bugünlere gelmemde emeği olan tüm yalancılara, tüm hainlere teşekkür ederim. Sizler olmasaydınız ben hala herkese güvenen, inanan, hayat dolu, neşeli bir kız olarak kalacaktım. Hepinize minnettarım. Bu parmaklıkların ardında kendime kurduğum yeni dünyamda artık daha mutluyum. Buradan çıkmama sayılı günler kalsa da zihnime kazıdığım her saniye benimle yaşayacak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mevsimsiz Düşler
RomanceBizim gibilerin her yaşı içinde yüzyıllık yaşanmışlık barındırır. Yüzümüzde çizgi gözlerimizde solgunluk varsa bilin ki acılar dostumuzdur
