Skate & Love

20

Αννα:Αααα τα θελει ο κωλος σου μου φαινεται!Ρε μαλακα γινεσαι πατερας ρε πουστη μου!

Το χαμογελο σβηνει απο τη μουρη του και παιρνει ενα σοβαρο υφακι.

Παυλος:Δεν σε αφηνω χωρις αποδειξεις!

Αννα:Γινε λιγο ωριμος γαμωτο σου!Δεν γινεται αυτο!Το καταλαβαινεις;!Δεν γινεται να αφησεις το παιδι σου και τη μανα του για μενα!

Παυλος:Αυτη η τσουλα λεει ψεματα!Σου λεω δεν υπαρχει περιπτωση να ισχυει ολο αυτο!

Αννα:Ωραια Παυλο!Ωσπου να σιγουρευτεις ομως,εγω θα μενω με τη Ρια!

Παυλος:Οχι!

Αννα:Παυλο σκασε κι ακουσε με για μια γαμημενη φορα!Μολις καταλαβεις οτι ολο αυτο ειναι η πραγματικοτητα θα ειμαι στης Ριας.Ελα να με βρεις και ισως να συνεχισουμε ως φιλοι...

Παυλος:Μου λες να χωρισουμε;Μετα απο ολα αυτα εσυ μου λες να χωρισουμε;

Αννα:Ποια ολα αυτα ρε Παυλο;!Ποια ολα αυτα;!Μεχρι χθες ηθελες να με διωξεις απο εδω χωρις κανενα τοσο σημαντικο λογο!Τωρα πρεπει να φυγω!Πρεπει να φυγω επειδη θα ειμαι βαρος!Πιστευεις οτι θελω...οτι θελω να χωρισουμε;!Με κανεις ευτυχισμενη μαγκα μου!Ναι ρε!Υπαρχει και σε αυτον τον φθαρμενο ανθρωπο λιγη ευτυχια,που την εμφανισες εσυ!,ειπα και εδειξα τον εαυτο μου.

Παυλος:Αννα!Με αλλαξες!Με αλλαξες τοσο πολυ που ξεγραψα τον παλιο μου εαυτο!Ειναι δυσκολο να σε αφησω!Απο την αρχη μου ηταν δυσκολο να σε χασω!Ειτε απο την πρωτη μικρη μαλακια που σε φιλησα στο playroom σου ,ειτε τωρα,απο τη μεγαλυτερη μαλακια,που αυτη η Barbie που λες κι εσυ ηρθε για να με παρει!Να με παρει με ενα γαμημενο ψεμα!Ενα αθλιο ψεμα που μονο μια απελπισμενη τσουλα θα ελεγε για να παρει αυτο που θελει!Ακομα κι αν με αφησεις να παω με την Μαιρη,ή με την καθε Μαιρη που θα υπαρξει,την αγαπη μου νοιωθω για σενα δεν θα την νοιωσω ποτε για καμια!Και ειμαι τοσο σιγουρος επειδη ξερω οτι βρηκα το αλλο μου μισο!Γιατι ξερω οτι μ'αγαπας κι ας νομιζεις οτι δεν μου το δειχνεις!Μονο ο τροπος που το βλεμμα σου κλειδωνει το δικο μου τα δειχνει ολα!Εσυ!Εσυ με αλλαξες και δεν θα σε αφησω να φυγεις απο τη ζωη μου ακομα κι αν ολο αυτο ειναι αληθεια!Οσο ζω,θα ειμαι μαζι σου!

Τι ειπε τωρα ο ανθρωπος;!Πως μπορω να τον αφησω εγω αυτον;!Γαμωτο!Δακρυα κυλανε απο τα ματια μου.Μονο που ειναι αναμικτα:περιεχουν χαρα απο τα λογια του αλλα και λυπη επειδη πρεπει να τον αφησω!Τουλαχιστον μεχρι να αποδειξει αυτο που λεει...