Bir An.

1-Siyah ve Kırmızı

Yeni bir kitapla karşınızdayım.
Bölünleri elimden geldiğince uzun tutmaya çalışacağım.
Multimedia Afra .
Lütfen sizde yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin. İyi okumalar..

Çığlık çığlığaydım. Şuan umurumda olan tek şey rüzgarın tenime çarptığındaki vücuduma verdiği histi.
Bağırdım daha fazla , daha yüksek bağırdım.

"Daha hızlı salla baba daha hızlı"

Bir ileri bir geri giden salıncağı daha da hızlı sallamaya başladı babam.
Kahkaha attım, kahkaha attı.
Uçuşan elbisem daha da havalandı. Daha çok kahkaha attım.
Burnum donmuştu. Rüzgarın en çok da bu huyunu seviyordum. Burnumun şimdiden kızarmış olduğunu düşündüm.
Birden babam salıncağın zincirinden tutarak durmasını sağladı. Babama anlamayan gözlerle baktım.

"Neden durdurdun baba"

Bana hüzünle bakıyordu.

"Noldu baba neden öyle bakıyorsun"

"Özür dilerim Afra. Özür dilerim kızım . Beni affet. "

Babama anlamsız gözlerle bakıyordum. Ne demekti beni affet. Ne için benden özür diliyordu ki? Özürü suç işlemiş çocuklar dilemez miydi?
Peki benim babam suç mu işlemişti.
Babam önümden koşarak uzaklaştı. Ona yetişmek için bende arkasından koşmaya başladım.

"Gelme Afra . Git burdan . Git Afra . Sakın gelme peşimden"

Babam birandan koşarken arkasından da bana bağırıyordu . Birden yanına annemde geldi. Ellerini birbirlerine kenetlediler. Birleşen ellerinden güç alıyorlardı belli ki. Gözleri birleştiğinde acı akıyordu. Gözlerinden tam anlamıyla acı akıyordu. Birlikte yola doğru hızla gittiler. Üzerlerine doğru araba geliyordu. Ve onlar hala durmaksızın yürüyorlardı. Hayır hayır hayır. Bu olamaz dedim. Bir kaç kere tekrar ettim. Hayır olmazz.