Normal Yaşama Özlem ve Sıkı Çalışma

68 7 0
                                    

Kağıtta ise;

Sevgili Angarita,

Şaşırmış olduğunu biliyorum. Ve bu kutuyu tanıyacağını da...Öleceğimizin farkında olduğumdan ölmeden önce belki işler umduğumuz gibi gitmez diye sana bu amaç ışığı kutusunu baban ile birlikte hazırlamıştık. 

Kızım, emin ol sana senden daha çok yardım etmek istiyoruz. Artık çocuk değilsin ve Simanu ırkının en güçlü ve özel üyesisin. Gücünün farkında değilsin ve kendini geliştirmek ve gücünün farkına varmak içinse daha fazla çalışman gerekiyor. Kafanda cevaplanmayan bir sürü sorularının olduğunu tahmin edebiliyoruz. Bu konuda da sana Alex'in yardımcı olacağını biliyoruz. Ondan yardım almaya lütfen çekinme ve bunu saçma bir insani duygu olan gurura çevirme. Şimdiye kadar güçlerinin tamamının farkına varman ve tam bir cadı-peri olman gerekiyordu. Savaş hala devam ediyor. Fakat iki tarafta da kayıplar çok fazla olduğundan durulma döneminde olduğunuzu varsayıyoruz. Ve bu durulma dönemini de senin faydalı gelişimin için zaman yaratmanı ve çok çalışman gerektiği gerçeğini hatırlatmak isteriz. Biz her ne kadar varolduğun dünyada olamasakta seni ve olan tüm herşeyi çok müdehale etme şansımız olmamasına rağmen takip ediyoruz. Belki hiç birbirimizi göremeyeceğiz, belki de ırkımız savaşı kazanmış olsa da bizler olmayan evrende sürekliliğimizi korumaya devam edeceğiz. Ama babanın ve benim gözüm daima üzerinde olacak. 

Artık güçlerinin farkına varmanı ve üzerinde çalışmanı istiyoruz. Öncelikle evimize gidip bırakmış olduğun kitabımızı almanı ve eksiksiz her satırını okumanı ve uygulamaları gerçekleştirmeni istiyoruz. Bu yolda sana ırkımız yardımcı olacak olsa dahi tek başınasın Angarita! Gerekli yardımcılar, seni çalıştıracaklar olsa dahi şimdiye kadar ki ilerlemen aslında tek başına ilerlemek istediğini gösteriyor. Çünkü yardımları kabul etmiş ve istekle çalışmış olsaydın her şeye sahip olabilirdin kızım. Bu yüzden tek başınasın kızım. Tek amacın o kitabı alıp okumak ve ardından öğrendiklerinden sonra fizik bedeninde olan değişimlerden sakın ama sakın korkma. Her şeyin kontrolü sensin. Daha fazla şeyler anlatıp söylemek isterdim ama ne yazık ki sana bu kadar yardımcı olabiliriz. Gerisi senin azmin, iraden ve başarı isteğin olacaktır. 

Seni seviyoruz Angarita...

Annen&Baban

------------------------------0------------------------------

Ellerimde olan kağıttaki yazılar kaybolur kaybolmaz kağıtta aniden bir küle dönmüş vaziyette yok olmuştu. Annem!! demek hala beni izlemeye devam ediyorlar. İçime dolan huzur ve özlemle gözlerimden birer damla yaşın akıp odadaki zeminin üzerine düşerek kayboldular. 

Şöyle bir düşünüp geçmişe baktığımda neredeyken nerede olduğumu anlamlandırmaya çalışıyordum. Düne kadar okuluna gidip gelen ve ders çalışıp duran Angarita'ya ne olmuştu. Tüm bunların içine annem ve babamı kaybettikten hemen sonra nasıl çekilmiştim. Normal bir insanken ya da ben öyle sanıyorken her şey ne kadar da güzeldi. Birden o zamanlarımı özledim. Okula ne zamandır gitmiyordum. Tüm bu düşünceler aklımdan film şeridi gibi kayıp giderken asıl yapmam gereken şeye çoktan kararımı verdiğimi anladım. Ve planımı gece yarısı uygulama kararı alarak başka şeylere odaklanmaya çalıştım. Alex öğlene doğru yanıma gelecekti. Umarım düşüncelerimi okuyamaz. Ve ben de kendime hakim olarak gayet normal bir şekilde davranabilirim diyerek motive etmeye çalıştım. Oda da bulunan kitaplıktan bir kitap alarak okumaya başladım. Başka nasıl vakit geçirebilirdim ki...

-------------0-------------

Alex söylediği gibi öğleden sonra yanıma geldi. Verimli bir zaman geçirebildik mi tartışılır. Genelde o beni konuşturmaya çalışmak için gerekli gereksiz bir dizi sorular sorup durdu. Sıkıldığımı anlayınca da beni yalnız bırakmanın daha iyi olacağını söyleyip istersem kendisini tekrar çağırabileceğimi de söyleyerek odadan çıkıp gitti. Açıkçası yalnız kaldığıma çok sevinmiştim. Çünkü akşam uygulamak istediğim planım hakkında fazlaca düşünmeye ihtiyacım vardı. İçimdeki sesimi kontrol edebildiğimi düşünüyorum. Çünkü Alex yanımda olduğu dakikalar hiçbir şekilde iç sesimi duymamıştı. Acaba kendisi de bunu isteyerek ve bilerek mi yapmıştı... Aman ne olursa olsun bu durumdan şimdilik çok hoşnuttum. 

DOĞAÜSTÜ YAŞAMLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin