True Colors

Hoofdstuk 2

Wij zijn nu al twee dagen verder en ik ben meer dan vastberaden om Hayden mij te doen geloven vandaag. Kost wat kost. Met alles dat ik doe dat Emily ook heeft gedaan lijkt het of Hayden het zich wel herinnert maar niet met Emily wat verschrikkelijk is. Aangezien Emily en Hayden elkaar hebben gekust terwijl ik de foto moest trekken. En die kus zal ik vandaag ophalen voor hem. Wanneer hij bij mij thuis aan kom trek ik mijn jas aan en kus ik Jaimy op zijn voorhoofd voor ik de deur uit wandel. 

"Klaar?"Vraag ik Hayden en hij knikt niet echt heel blij met wat we gaan doen. 

"Dit is echt belachelijk weet je."

"Dat is het niet en ik zal het bewijzen ook!"

We staan voor de auto en ik trek de autodeur open. Ik stap in en zie hem traag rond de auto heen lopen op dan zelf ook in te stappen. We rijden door naar het weilandje hier niet zo ver weg. Ik zet de radio op en Hayden zet het luider. We beginnen te lachen en ik draai mijn raampje open. Dit moment is bijna compleet maar toch niet helemaal. Dan komen we eindelijk bij het weilandje aan en stappen we uit. Ik herinner het me net of het is gisteren gebeurd.

Flashback

"Kom,kom dit is de meest geweldige plek!" Emily rent voor ons op naar een plekje waar geen gras is en gaat zitten op de grond. We volgen haar en gaan dan naast haar zitten. We zitten een tijdje gek te doen tot dat Hayden telefoon krijgt. Hij loopt weg en Emily schuift dichter naar mij toe. 

"Ik ga het subiet doen en jij hou je camera klaar oké ik wil zo graag een foto." Ik knik en dan komt Hayden terug. Hij gaat zitten en Emily staat recht. Ik hou haar gsm stevig in mijn handen. Ze gaat achter Hayden staan en legt haar handen op haar gezicht. Ze buigt voorover en trekt zijn hoofd naar achteren zodat ze elkaar aankijken. Ze beginnen te lachen en ik hoor zelf niet wat Emily nu allemaal zegt tegen hem. En net voor hun lippen elkaar raken trek ik de foto. Ik kijk er naar en het is best een mooie foto al zeg ik het zelf. Ik leg haar gsm naast mij op de grond naar en ga zelf wat op mijn gsm zitten terwijl de tortelduifjes bezig zijn. Ik voel mij niet echt het derde wiel het is best leuk zo. Ik word niet geplaagd door één van hun en ik vind dat helemaal goed. Haha. Dan zijn ze klaar en gaat Emily op zijn schoot zitten. 

"Dus zijn jullie nu een koppel?"Vraag ik hun en ze schudden allebei tegelijk hun hoofd. 

"Nee we zijn gewoon Friends With Benefits." Emily knipoogt terwijl ze dat zegt en ik lach. Tegenwoordig is het woord koppel zo verdwenen. Best wel jammer maar misschien is het daarom dat ik nog nooit echt verliefd ben geweest op iemand. We praten nog wat tot het begint te regenen dan gaan we terug naar de auto en rijden wij naar Emily's huis...

Einde Flashback

Ik zie Hayden diep adem halen als we de plek benaderen. Ik ga op mijn plek zitten en hij komt naast mij zitten. "Zeg nu niet dat je het niet voelt",zeg ik en hij knikt. 

"Ja oké ik voel iets maar Emily bestaat niet geef het gewoon eens een keer op." Ik glimlach zuur en sta recht. Ik ga achter hem staan en met trillende handen doe ik het zelfde wat Emily heeft het gedaan. Nee ik kus hem niet want dat is niet nodig Hayden pakt mijn handen vast en staat recht. Hij sluit zijn ogen en schud dan de hele tijd met zijn hoofd. Ik weet dat de herinnering terug aan het komen is van Emily. Dan na een tijdje snakt hij naar adem en opent hij zijn ogen. "Al die tijd heb je gelijk gehad..Maar hoe? Waar is ze? En waarom ben ik haar vergeten?" Hij stelt zoveel vragen maar op alle vragen heb ik zelf geen antwoord en ben ik het zelf nog aan het uitzoeken. "Nu dat ik weet dat ik mensen hun herinnering aan Emily kan terug geven heb ik toch wat meer hoop dat alles terug goed komt maar dan is er Karma die de vorige keer zo verdrietig was..." Ik val stil en Hayden houd mij vast. Ik huil tegen zijn borst aan en weet dat hij met mij mee huilt. "Weet jij wanneer de begrafenis is?"Vraagt hij mij en ik schud met mijn hoofd. Hoe moet ik dat nu weten? Denk ik zuur. Hij knikt en staat recht. We lopen naar de auto. We rijden in gedachten verzonken naar mijn huis. Mijn moeder is gaan werken en Jaimy zit bij de oppas. We komen aan en ik zie meteen door de brievenbus een heleboel brieven en kranten steken. Ik loop er snel naar toe en haal het er uit. Ik open de brief terwijl ik de deur open doe en naar binnen wandel. Het gaat over mij en dat ik ben toegelaten in de dansschool. Wat leuk nieuws is. Ik leg de rest van de brieven op tafel en dan zie ik de mega grote foto van Emily op de voorpagina van de krant.