True Colors

Hoofdstuk 8

Selena

"Selena!"Roept Hayden van onder aan de trap. Ik lach en trek mijn deur open. Ik wandel naar de trap. "Waaat!"Roep ik terug en hij lacht.

 "Ik wil niet te laat komen"Ik haal mijn schouders op. Vandaag is er een festival en al goed is hij gratis. Hij komt naar boven en ik ren naar de badkamer. Ik kijk in de spiegel en zie daar een meisje staan die al helemaal klaar is voor een feestje. Hayden komt de badkamer binnen en rolt met zijn ogen. "Meisjes."Zucht hij en ik geef hem een klap op zijn schouder. Hij pakt mij op en zwiert mij in een ronde. "Wacht Hayden mijn handtas!"Roep ik en hij wandelt met mij over zijn schouder naar mijn kamer. "De welke er liggen hier zoveel",zegt hij en kijkt rond waardoor ik moet lachen. Tien is toch niet veel. Hij zet mij neer en ik pak mijn handtas van op mijn bureau. Als ik eenmaal alles heb lopen wij naar beneden. Ik zie dat er iemand aan de deur staat en doe snel open voor die kan kloppen. Tot mijn verbazing staat Tyler daar aan de deuropening. Ik weet niet goed wat hij hier doet aangezien wij nooit niet praten op school. Hayden komt achter mij staan en kucht dan een keer. Ik leg mijn hand op zijn mond en kijk naar Tyler die vragend naar mij kijkt.

"Kan ik je helpen?"Vraag ik uiteindelijk als hij niets zegt en hij schud zijn hoofd. "Nee ik zie dat je duidelijk anderen plannen hebt",zegt hij en vertrekt dan weer. Ik kijk hem na niet wetend wat hij daarmee bedoelt. Ik zie hem wegrijden en Hayden loopt naar buiten. Ik volg hem met nog steeds Tyler in mijn hoofd. We stappen in de auto en Hayden rijd meteen snel door. Al snel komen wij bij Max en Chloe. Kate kan niet mee vandaag aangezien ze bij haar vriendje is. Ze mist echt een te gekke tijd maar ja. Ik stap uit en ga met Chloe op de achterbank zitten. We trekken foto's die echt op niets slagen maar leuk zijn. Dan na dat we foto's hebben getrokken bewerken we elkaars lippenstift even. "We zijn er." Ik kijk naar buiten en in de verte zie ik veel mensen staan. Mijn maag maakt van die vreemde tintelingen. We stappen uit en ik trek nog snel een foto met iedereen apart voor op facebook te zetten voor we ons in de menigte smijten. 

Hope

Ik hoor beneden iemand de deur dicht slaan en even later staat Roselynn bij mij op de kamer. Ik weet meteen dat het Tyler is en dat hij het weet wat Roselynn en ik hebben gedaan.

"Hope!" Roept hij beneden en ik grijp Roselynn's hand. We flitsen weg van de kamer en staan nu buiten. Ik zie Tyler en onze ouders binnen en ren met Roselynn de andere kant op. Net als ik denk onze ontsnapping is gelukt staan we weer in de living waar onze ouders en Tyler boos naar ons kijken. Ik knijp mijn ogen dicht en Roselynn laat mij los. "Hope wat heb jij gedaan?"Vraagt de rustige lieve stem van mijn moeder en ik kijk naar Roselynn. Ik geef geen antwoord en ze vragen het aan Roselynn. Zij geeft ook geen antwoord en dan word mama boos. 

"Dames ik wil dat jullie er voor zorgen dat Selena weet wie Tyler is en wel onmiddellijk."

"Geen denken aan! Jullie brengen Damon toch ook niet terug en het is beter voor iedereen dat Selena weg blijft. Ze is vreemd.."

"Nee niet vreemd! Anders."Onderbreekt mijn vader mij. Ik was even vergeten dat Selena's moeder de genezer ik van onze familie. Zij is de enige en de rest van onze soort die ons kan genezen moest er iets zijn met ons.

 "Ik mag haar moeder wel maar haar niet. Ik vertrouw ze voor geen meter." Vertel ik en Tyler staat nu recht voor mij. Ik deins achteruit en staar hem verward aan. 

"Zorg maar dat het terug goed komt zusje",zegt hij dreigend. Nu op het moment zou elk ander persoon doodsbang zijn voor hem. Met zijn doodse blik in zijn ogen en zijn angstaanjagende ogen. Ik ben echt blij dat ik nog niet helemaal getransformeerd ben tot hun soort. Ik knik en loop dan naar boven. Roselynn komt achter mij aan en gaat op min bed zitten. 

"En wat nu?"Vraagt ze en op het moment heb ik echt geen idee. 

Selena

Ik dans en zing mee met de muziek. Het voelt zo goed en vrij. Alleen jammer dat het al bijna gedaan is. "Jongens ik ga even naar toilet",zeg ik tegen de rest en ze knikken. Ik loop door de menigte naar achter naar de toiletten als ik Hem zie staan. Hij ziet mij ook staan en dan alsof ik nu opeens al mijn geheugen teug krijg kan ik me alles over hem herinneren. Wie hij is, wat wij zijn echt alles. Hoe kan ik hem nu vergeten zijn? Net zoals met Emily ben ik hem gewoon compleet vergeten. Ik ren naar hem toe en beland dan in zijn veilige warme armen. Hij slaagt ze stevig om mij heen. "Tyler het spijt mij zo! Ik wist het niet..Ik kan het niet uitleggen."Ik praat maar door en dan legt hij zijn vinger op mijn lippen. "Selena rustig maar ik weet het. Ik weet meer dan je denkt",zegt hij waardoor ik even de weg kwijt ben.

 "Wat bedoel je met 'Ik weet meer dan je denkt' ?"

Hij lijkt even in een strijd te zitten met zichzelf.

"Ik leg je alles uit maar niet hier oké?" Ik knik. 

"Oké blijf hier ik ben zo terug."Zeg ik dwingend bang dat hij in rook zal opgaan. Ik loop zo snel ik kan terug naar Hayden en vertel hem dat ik door moet gaan. 

"Moet ik je brengen?"Vraagt hij en ik schud mijn hoofd. 

"Nee bedankt ze zijn me komen halen."Leg ik snel uit en hij knikt. Ik glimlach en ren dan terug naar Tyler. Hij is geen centimeter verschoven en ik pak meteen zijn hand vast. We lopen weg naar zijn auto en stappen snel in. Hij rijd meteen door en ik kan al wel raden naar waar. We rijden naar ons plekje. Zijn gezicht staat nog steeds in tweestrijd. Ik weet echt niet wat er aan de hand is en de zenuwen beginnen te komen. Hij parkeert de auto en hij stapt al uit. Hij loopt al door duidelijk gehaast en ik volg hem snel. Als we op het veldje aankomen gaat hij in kleermakerszit zitten op de grond. Ik ga over hem zitten en staar hem nieuwsgierig aan. 

"Oké Selena kan je me even één ding beloven?"Vraagt hij en ik knik zonder na te denken waar ik meteen spijt van heb. Wat als hij vraagt om van hem weg te blijven? Die belofte kan ik niet houden. 

"Haat mij niet..Ik heb hier niet voor gekozen...Niet voor dit alles..."

Hij worstelt met zijn woorden en ik knik behoedzaam en goed oplettend. Hij haalt een paar keer diep adem en staart diep in mijn ogen. Ik wacht geduldig tot hij klaar is om te praten. 

Kort en niet echt leuk

Sorry

Ik zal proberen om de volgende wat leuker te maken voor jullie

Duss

Tot de volgende

~ Xxx