Let's Make It Better - ft. Liam Payne (vervolg op It's Get Better)

Deel 3

Liam's POV

‘Het begon een jaar geleden.. Ze had enorme last van hoofdpijn. Uit onderzoek kwam dat ze een tumor in haar hoofd had. Gelukkig konden ze alles weghalen, zonder dat er blijvende schade bleef.

Helaas werden vier maand geleden, uitzaaiingen gevonden in haar buik. Ze is geopereerd en is nu aan de chemo-kuur begonnen, maar ze is heel erg zwak..’ Ik keek naar de grond en dronk mijn laatste slok koffie. ‘Hoe oud is ze..’ Ik bracht het bijna fluisterend uit. Ik durfde niet  naar Maddy te kijken, ik was bang voor een bevestiging dat Rosie heel erg jong zou zijn. Maddy veegde tientallen tranen van haar gezicht en keek me toen glimlachend aan. ‘Ze wordt volgende week vijf jaar..’ Ze schrok zelf van het antwoord en sloeg compleet van slag haar hand voor haar mond. Ik voelde zelfs bij mij zelf de tranen opkomen..

Een meisje van vijf, waarschijnlijk zou ze zelf niet doorhebben hoe erg ziek ze is. Ik trok Maddy naar me toe en sloeg een arm om haar heen. Het voelde me best raar, een vreemde vrouw omhelzen..

Maddy veegde haar tranen weg en lachte weer. ‘Ik denk dat je meisje zo komt, en Rosie zou ook wel wakker zijn inmiddels. Veel succes Liam! Kom anders een keer bij Rosie kijken..?’ Maddy kletste haar hand op mijn schouder. Ik draaide me om en keek hoe Maddy weg liep. ‘Doe ik!’ schreeuwde ik nog snel. Ik liet me weer op mijn kruk vallen en keek naar de klok. Juul moest zo onderhand nu wel terug komen. Ik begon te twijfelen en ging daardoor heen en weer door de kamer lopen. Er zou toch niets gebeurt zijn? Op het moment dat ik naar de gang wilde lopen, werd er weer een bed de kamer ingeduwd. ‘Hier is ze weer!’ zei een van de zusters, terwijl ze het bed weer op z’n plek zette.

‘Ging alles goed, had ze veel pijn?’ De zuster glimlachte. ‘Het ging heel erg goed.. De chemo verliep vlekkeloos, maar Julia daarin tegen had wel veel pijn..’ haar gezicht ging serieuzer staan terwijl ze de dekens wat veder over de slapende Julia heen trok. ‘Het kostte haar veel energie, eigenlijk al haar energie. Ze is halverwege de kuur uitgeput in slaap gevallen en daarna ook niet wakker geworden.’

Ik keek verschrikt van Juul naar de zusters. De andere zuster met blond haar in een staart gebonden legde gerustellend een hand op mijn schouder. ‘Dat is niets meer dan normaal hoor! Doe maar rustig aan, u zult zien! Julia wordt over een klein uurtje denk ik wel wakker!’ Ik knikte gerustgesteld en ging op de bedrand zitten. De zuster verlieten de kamer en ik bleef starend kijken naar Julia. Haar gezicht was bleek en haar haren zaten verwilderd door elkaar. Ik praatte zachtjes tegen haar. Er kwam niet veel reactie dus ik besloot om maar weer veder te gaan in mijn boek.