Let's Make It Better - ft. Liam Payne (vervolg op It's Get Better)

Deel 4

Juul’s POV

‘Li..Liam…’ Ik probeerde mijn ogen te openen en zocht naar een herkenningspunt, maar ik zag daarbij alleen maar lichtflitsen en het leek alsof alles draaide. ‘Li.. Ben je daar?’ Ik was bang.. Ik dacht terug aan een paar uur daarvoor. De chemo had me uitgeput en behalve het gekke gevoel en soms de pijnsteken kon ik me er niets meer van herinneren. Ik hoorde iemand gehaast opstaan en kort daarna voelde ik een warme handpalm,zachtjes strijkend over mijn voorhoofd. ‘Ik ben hier, Juul! Ik ben bij je.. Het is oke.’ Ik knikte en probeerde opnieuw mijn ogen te openen. Deze keer geen lichtflitsen of draaiingen. Ik keek in twee mooie ogen die mij geruststellend aankeken. Zijn hand pakte rustig de mijne en daarna duwde hij een kusje op mijn wang. ‘Doe maar rustig aan, je bent totaal uitgeput!’ Ik knikte opnieuw en bewoog langzaam met mijn vingers. Ik voelde me misselijk, maar ik kon het niet aangeven. Ik sloot mijn ogen en wachtte tot iemand me zou verlossen uit deze nachtmerrie.

Liam’s POV

Julia was nog steeds er onrustig, ook al had ze soms heldere momenten en herkende ze alles om haar heen wel. Ik keek door de openstaande deur, recht in het kamertje van Rosie, tegenover onze kamer.

Maddy zong zachtjes een paar liedjes en soms hoorde je zacht gehuil. Ik had zo verschrikkelijk medelijden met haar, ik wilde iets voor Rosie doen, maar ook voor haar moeder. Over de vader heb ik eigenlijk niets gehoord..

Ik schrok op, toen Juul ineens begon te braken en daardoor omhoog schoot. Ik greep naar een bakje en hield die haar voor. Ze nam die dankbaar aan en ik wachtte geduldig tot ze klaar was. Ik nam het bakje weer van haar over en liet haar weer langzaam in de kussens zakken. Zelf liep ik naar de gootsteen en kiepte de inhoud van het bakje door het putje. Ik liet de kraan nog maar even lopen en gaf Juul daarna een bekertje met vers en koud water. Kort daarna ging ik weer op haar bedrand zitten. Ik legde mijn linkerhand op haar knie, die diep onder de dekens lag verstopt. ‘Is het weer wat beter?’ Een korte knik van Julia bevestigde mijn gevoel. ‘Kan ik wat voor je doen?’ Juul schudde zachtjes haar hoofd en glimlachte. ‘Ga anders even naar huis, Li. Mijn ouders zijn hier zo, en jij hebt ook even tijd voor jezelf nodig..’ Ik schudde resoluut mijn hoofd en pakte Julia’s hand.

‘Ik laat je niet alleen, Juul! Zeker nu niet!’ Ze kwam langzaam overeind en wilde me een zoen geven. Ik duwde haar zachtjes terug in de dekens en plaatste mijn lippen op de hare. ‘Ga dan even een stukje wandelen ofzo!’ Ik keek haar wantrouwend aan maar ze was resoluut. ‘Even dan.. Maar ik  ben snel weer terug! Beloofd!’ Juul knikte tevreden en ik trok de dekens nog iets veder over haar heen.